Ο κώδων του κινδύνου για την ανάπτυξη και διάδοση μικρο-οργανισμών εξαιρετικά ανθεκτικών στα αντιβιοτικά και αντιμυκητιακά φάρμακα έχει κρούσει εδώ και χρόνια. «Μαύρος Πρίγκιπας» αυτών των μικροοργανισμών, είδος «Μύκητα του Σκότους», αποδεικνύεται τώρα ο πολύ θανατηφόρος Candida auris, που εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο αυτί μιας Γιαπωνέζας πριν δέκα χρόνια (εξ ου και το Auris), αλλά εδώ και πέντε χρόνια επιτίθεται απροειδοποίητα σε διάφορα νοσηλευτικά ιδρύματα ανά τον πλανήτη, θερίζοντας κυριολεκτικά τους ασθενείς.
Ουδείς γνωρίζει από που «κρατάει η σκούφια του», αλλά και πως μπορεί να τον αντιμετωπίσει. Συγγενείς ορισμένων ασθενών καταγγέλλουν ότι ακόμα και το νοσηλευτικό προσωπικό αποφεύγει ενίοτε, όσο μπορεί, και να πλησιάσει τους πάσχοντες, γιατί ο μύκητας αναπτύσσεται παντού, από τις φλέβες μέχρι τους σωλήνες του εξαερισμού των νοσοκομείων.
Όχι να τον αντιμετωπίσουν δεν μπορούν, ούτε καν να απολυμάνουν τα δωμάτια των ασθενών που απεβίωσαν δεν καταφέρνουν! Σε μια περίπτωση, οι ειδικοί του Imperial College έσπευσαν στο φημισμένο ιδιωτικό νοσοκομείο Royal Brompton του Λονδίνου να το απολυμάνουν. Μετά από μία εβδομάδα που ένα ειδικό μηχάνημα ράντιζε όλο τον χώρο με υπεροξείδιο του υδρογόνου, όλοι οι μικροοργανισμοί είχαν εξοντωθεί, εκτός από έναν: τον Candida Auris! Αυτός εξακολουθούσε να αναπτύσσεται!
Η διεύθυνση του Royal Brompton δεν ήξερε ούτε πως να απολυμάνει το δωμάτιο, όχι να αντιμετωπίσει τον μύκητα. Τα κατάφερε όμως πολύ καλύτερα στην αντιμετώπιση της … πληροφορίας για την «επίσκεψή» του, ώστε να μη μειωθεί η προσέλευση πλουσίων ασθενών από τη Μέση Ανατολή και την υπόλοιπη Ευρώπη, στην οποία ειδικεύεται.
Διευθύνσεις νοσοκομείων και τοπικές, περιφερειακές και εθνικές υγειονομικές αρχές κρύβουν, όσο είναι δυνατόν, την ύπαρξη, δράση και παγκόσμια επέκταση του Candida Αuris. Βεβαίως, αυτό δεν είναι χωρίς συνέπειες, αφού εκθέτει σε κινδύνους χωρίς λόγο ασθενείς που πηγαίνουν σε νοσοκομεία που έχουν πληγεί από επιδημίες του μύκητα, ενώ θα μπορούσαν να πάνε αλλού ή να αναβάλλουν τη νοσηλεία τους.
Σημειωτέον ότι ο μύκητας πλήττει ένα σημαντικό ποσοστό των ασθενών των ιδρυμάτων που «επισκέπτεται», ενίοτε και το 50%, και περίπου το 30% από τους προσβαλλόμενους πεθαίνουν εντός τριών μηνών.
Ύβρις και Νέμεσις
Εδώ και καιρό επιστήμονες και οικολόγοι προειδοποιούν για τις συνέπειες που θα έχει η αλόγιστη χρήση αντιβιοτικών και άλλων φαρμάκων, τόσο στην Ιατρική, όσο και στη Γεωργία. Εις ώτα όμως μη ακουόντων. Η σύγχρονη Ιατρική και η σύγχρονη Γεωργία τελούν υπό την πίεση μιας κοινωνικής οργάνωσης απολύτως και εξωφρενικά προσανατολισμένης στο ατομικό κέρδος και τον πλουτισμό ελαχιστότατων μειοψηφιών, χωρίς να περιορίζονται από κανένα άλλο κριτήριο ή κάπως αξιόπιστους κοινωνικούς ή κρατικούς ελέγχους.
Σε μια τέτοια Κοινωνία βασιλεύουν ασφαλώς και αναπτύσσονται συσσωματώσεις συμφερόντων, όπως οι συχνότατα και όχι αβάσιμα κατηγορούμενες ακόμα και για εγκληματικές πρακτικές πολυεθνικές του Φαρμάκου και των μεταλλαγμένων, των Τεράτων θα ΄πρεπε να τα ονομάσουμε καλύτερα. Με ισχύ πολλαπλάσια και των ισχυρότερων Κρατών, οι πολυεθνικές αυτές αναπτύσσονται όπως ο Καρκίνος, εις βάρος του σώματος της ανθρωπότητας. Η τεράστια ισχύς τους επηρεάζει καθοριστικά την σκέψη των κοινωνιών, την «Ιδεολογία» τους, αλλά και την κατεύθυνση της Επιστήμης, περιλαμβανομένης της Ιατρικής.
Η μαζική επέμβαση των ανθρώπων στη φύση, η απομάκρυνση της ζωής μας από κάθε ισορροπία που η ίδια η φύση διαμόρφωσε σε διάστημα χιλιάδων χρόνων, μια οικονομική και κοινωνική οργάνωση που αποσκοπεί στον πλουτισμό ελαχιστότατων μειοψηφιών, παραγνωρίζοντας κάθε άλλο κριτήριο οδηγεί αναπόφευκτα σε φυσικές αντιδράσεις πολύ μεγάλης βιαιότητας, από τις οποίες δεν είναι βέβαιο ότι θα μπορέσει να επιβιώσει η ανθρωπότητα πάνω από μερικές δεκαετίες, αν ο Homo Sapiens δεν προσπαθήσει να ανταποκριθεί κάπως στο όνομά του, αντί να συμπεριφέρεται ως το αντίθετο.
Το ανθρώπινο είδος στο μεγαλύτερο σταυροδρόμι από καταβολής του
Από μια άλλη άποψη βέβαια, η εμφάνιση μικρο-οργανισμών όπως ο Candida Auris ή ακραίων καιρικών φαινομένων, όπως οι καταιγίδες στη Μεσόγειο, μπορούν να προσφέρουν ασφαλώς τεράστια υπηρεσία, αν χρησιμεύσουν ως προειδοποιητικά σημεία, ικανά να οδηγήσουν τους ανθρώπους και τις κοινωνίες σε αποφασιστική δράση.
Η ανθρωπότητα, για πρώτη φορά στην ιστορία της, διαθέτει σήμερα τα τεχνολογικά μέσα για την ικανοποίηση των βασικών αναγκών του παρόντος, αλλά και αρκετά μεγαλύτερου πληθυσμού. Ταυτόχρονα όμως τόσο η κοινωνική της οργάνωση, όσο και η ψυχολογική μας συγκρότηση είναι «βάρβαρες» και «προϊστορικές».
