Το Ανώτατο Δικαστήριο έδωσε το «πράσινο φως» για ξεκινήσουν μαζικές επιστροφές μεταναστών στη χώρα μας.
Κανένα νομικό κώλυμα στην επιστροφή μεταναστών στην Ελλάδα δεν βλέπει το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο της Γερμανίας.
Πρόκειται για μετανάστες των οποίων η αίτηση ασύλου των οποίων απορρίπτεται στη Γερμανία.
Αναμφίβολα είναι μία δικαστική απόφαση-σταθμός, η οποία αναμένεται να δώσει νέα ώθηση στις επιστροφές προσφύγων από τη Γερμανία στην Ελλάδα ή τουλάχιστον να επαναφέρει πιο επιτακτικά το σχετικό αίτημα από γερμανικής πλευράς.
Σύμφωνα με τη Deutsche Welle το Ομοσπονδιακό Διοικητικό Δικαστήριο της Γερμανίας με έδρα στη Λειψία (κάτι ανάλογο με το Συμβούλιο της Επικρατείας της Ελλάδας) απεφάνθη ότι δύο πρόσφυγες που είχαν έρθει στη Γερμανία μέσω Ελλάδας μπορούν να απελαθούν από τις γερμανικές αρχές με βάση τον Κανονισμό του Δουβλίνου, ενώ δεν υφίσταται νομικό κώλυμα για την επιστροφή τους εξαιτίας των συνθηκών που επικρατούν στην Ελλάδα. Με άλλα λόγια, οι δικαστές απορρίπτουν το επιχείρημα ότι υφίσταται κίνδυνος εξευτελιστικής ή απάνθρωπης μεταχείρισης για τους πρόσφυγες που διαμένουν στην Ελλάδα.
Ειδικότερα οι δύο άνδρες, ένας 32χρονος από τη Σομαλία και ένας 34χρονος από τη Λωρίδα της Γάζας με αδιευκρίνιστη μέχρι στιγμής υπηκοότητα, είχαν έρθει στην Ελλάδα μέσω Τουρκίας, το 2018 και το 2017 αντιστοίχως. Και οι δύο αναγνωρίστηκαν ως δικαιούχοι διεθνούς προστασίας, κατά συνέπεια έλαβαν άδεια παραμονής για την Ελλάδα. Στη συνέχεια όμως βρέθηκαν στη Γερμανία και κατέθεσαν εκ νέου αίτηση για χορήγηση ασύλου, την οποία απέρριψε η αρμόδια Αρχή, δηλαδή η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Μετανάστευσης και Προσφύγων (BAMF), αποφασίζοντας παράλληλα ότι οι δύο άνδρες θα πρέπει να απελαθούν στην Ελλάδα.
Τι προβλέπει το «Δουβλίνο»
Η αρμόδια Αρχή τήρησε κατά γράμμα τον Κανονισμό του Δουβλίνου, ο οποίος μπορεί να προκαλεί έντονες πολιτικές αντιδράσεις τα τελευταία χρόνια αλλά θεωρείται ακόμη εν ισχύ από νομικής άποψης.
Το «Δουβλίνο» προβλέπει ότι αποκλειστικά αρμόδια για τη χορήγηση ασύλου ή τουλάχιστον για την επεξεργασία της σχετικής αίτησης είναι η πρώτη χώρα εισόδου στην ΕΕ.
Τόσο σε αυτή την περίπτωση, όσο και σε πολλές ακόμα, «πρώτη χώρα εισόδου» ήταν η Ελλάδα.
Για να αποφύγουν την επικείμενη απέλασή τους, οι δύο άνδρες προσέφυγαν στη γερμανική δικαιοσύνη, υποστηρίζοντας ότι υφίσταται κίνδυνος παραβίασης θεμελιωδών δικαιωμάτων τους εξαιτίας των συνθηκών διαβίωσης στην Ελλάδα.
Κατά το παρελθόν πολλά γερμανικά δικαστήρια είχαν δικαιώσει πρόσφυγες σε παρόμοιες περιπτώσεις, κάνοντας δεκτό το επιχείρημα ότι στην Ελλάδα επικρατούν απάνθρωπες συνθήκες, εντός ή και εκτός των προσφυγικών καταυλισμών, σχολιάζει η DW.
Χαρακτηριστική είναι η απόφαση του Ανωτέρου Διοικητικού Δικαστηρίου στο ομόσπονδο κρατίδιο του Ζάαρ τον Νοέμβριο του 2022, το οποίο είχε δικαιώσει πέντε πρόσφυγες από τη Συρία, εκτιμώντας ότι στην Ελλάδα «υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να μην μπορούν να ικανοποιήσουν τις πλέον στοιχειώδεις ανάγκες τους».
Αναζωπύρωση της συζήτησης για τη δευτερογενή μετανάστευση
Στην ετυμηγορία του το Ομοσπονδιακό Διοικητικό Δικαστήριο έκρινε ότι δεν υπάρχει «αξιόλογη πιθανότητα» να βρεθούν οι δύο άνδρες μετά την απέλασή τους σε μία «ακραία κατάσταση έκτακτης ανάγκης», η οποία δεν θα τους επιτρέπει να ικανοποιήσουν στοιχειώδεις ανάγκες που αφορούν τη διαμονή, τη διατροφή και τις συνθήκες υγιεινής και αυτό ισχύει ακόμη και αν συνυπολογιστούν τα «γραφειοκρατικά εμπόδια» στην Ελλάδα και η ελλιπής πρόσβαση σε κρατικά επιδόματα.
Σημειώνεται πως την ίδια άποψη είχε εκφράσει στον προηγούμενο βαθμό δικαιοδοσίας το Ανώτερο Διοικητικό Δικαστήριο της Έσσης.
Ανθρωπιστικές οργανώσεις στη Γερμανία, όπως η Pro Asyl, επισημαίνουν ότι έχουν «εντελώς διαφορετική εικόνα» για τις συνθήκες που επικρατούν στην Ελλάδα. Πάντως, η ετυμηγορία του Ανωτάτου Γερμανικού Διοικητικού δικαστηρίου αναμένεται να αναζωπυρώσει τη συζήτηση για την αποκαλούμενη «δευτερογενή μετανάστευση», η οποία και στο παρελθόν έχει προκαλέσει τριβές μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας.
Η χώρα με την άριστη κυβέρνηση θα δέχεται επενδύσεις μπρος πίσω. Το ίδιο και τα υπόλοιπα.
Η «Χώρα μας» κάατι πρέπει να κάνει και να «σταματήσει» αυτήν την «Εχθροπραξία». Είναι μετακίνησις εντός συνθήκης Σένγκεν και όχι μετακίνησις προς Χώρα «προελεύσεως». Εντός Συνθήκης Σένγκεν εφ΄ όσον ισχύει, δεν νοείται Συνοριακή απαγόρευσις, έρα δεν υπάρχει Συνοριακός διαχωρισμός «Χώρας Προελεύσεως» και «Χώρας προορισμού». Πρόκειται περί Συνοριακά ενιαίου Χώρου. Πρέπει να σταματήσει πριν καν ξεκινήσει. Πρόκειται περί εκτοπισμού, όσον αφορά εκείνους στους οποίουε έκανε προσκλητήριο η Γερμανία επί χρόνια και έδιναν Αρωγή παράτυπης, Λαθραίας, ύποπτης, Τυχοδιωκτικής, κάθε άλλης Μορφής η αιτίας Μεταναστεύσεως οι Γερμανικές ΜΚΟ, παρεμβαίνουσες μάλιστα στο Έργο «Έρευνας – Διάσωσης», κάνοντας «φροντιστήριο» πως θα αποφύγουν τα Νομικά εμπόδια και όσα άλλα έχουν γίνει γνωστά από υπεύθυνη Δημοσιογραφία, Αποδοχή χωρίς Νομικές αποτελεσματικές αντιρρήσεις και αποκλεισμό, θα σήμαινε Εθνική Προδοσία, απαθή – παθητική αποδοχή επιβολής ρατσιστικής επιθέσεως κατά των Ελλήνων από άλλη περιχή της Ε.Ε. ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ