Ερευνα που σοκάρει για τις επιθανάτιες εμπειρίες ασθενών οι οποίοι είχαν «φύγει»,
αλλά επέστρεψαν αργότερα από τον… άλλον κόσμο
ΑΠΟ ΤΟΝ
ΒΑΣΙΛΗ ΧΟΝΔΡΟΓΙΑΝΝΗ
Φως στο μυστήριο που καλύπτει τις επιθανάτιες εμπειρίες έριξαν Ευρωπαίοι και Αμερικανοί ερευνητές, ανακαλύπτοντας ότι τη στιγμή που κάποιος πεθαίνει συνεχίζει να έχει πλήρη συνείδηση του τι συμβαίνει γύρω του, παρόλο που το σώμα του δεν δίνει σημάδια ζωής.
Διαπίστωσαν, μάλιστα, ότι ασθενείς που είχαν «φύγει», αλλά επέστρεψαν αργότερα από τον… άλλον κόσμο, είχαν ακούσει την ανακοίνωση του θανάτου τους από τους γιατρούς. Ομάδα ερευνητών, με επικεφαλής τον δρα Σαμ Πάρνια της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, πραγματοποίησε στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ τη μεγαλύτερη έρευνα στο είδος της. Ανέλυσαν τις μαρτυρίες ασθενών που είχαν υποστεί ανακοπή καρδιάς, η οποία οδήγησε σε ξαφνικό θάνατο, ενώ νοσηλεύονταν. Οι γιατροί τούς έκριναν επισήμως νεκρούς, όμως λίγο αργότερα επανήλθαν στη ζωή.
Οι ερευνητές ρώτησαν τους ασθενείς τι θυμούνταν και οι απαντήσεις τους τούς εξέπληξαν. «Μπορούσαν να περιγράψουν τι έκαναν οι γιατροί και οι νοσοκόμες, καθώς και ολόκληρες συζητήσεις ή άλλα οπτικά συμβάντα» αποκαλύπτει στο «Live Science» ο Πάρνια, προσθέτοντας ότι κάποιοι από αυτούς είχαν δηλώσει ότι άκουσαν τους γιατρούς ή τις νοσοκόμες να ανακοινώνουν ότι είναι νεκροί.
Συνείδηση
Το ιατρικό προσωπικό επιβεβαίωσε στους ερευνητές το περιεχόμενο των συζητήσεων που θυμούνταν οι ασθενείς όταν ήταν νεκροί από ιατρικής άποψης.
«Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να γνωρίζουν όλα όσα περιέγραψαν, παρά μόνο αν η συνείδησή τους συνέχιζε να λειτουργεί και μετά τον θάνατό τους» σημειώνει ο Πάρνια. Ο ερευνητής εξηγεί ότι από ιατρικής άποψης κάποιος θεωρείται νεκρός όταν σταματάει να λειτουργεί η καρδιά του. Τότε ο εγκέφαλος αρχίζει να πεθαίνει και ύστερα από 2 λεπτά και 20 δευτερόλεπτα το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα δεν καταγράφει εγκεφαλική λειτουργία, καθώς δεν λαμβάνει εγκεφαλικά κύματα. Τα κύτταρα του εγκεφάλου, όμως, σημειώνει ο Πάρνια, συνεχίζουν να υπολειτουργούν, καθώς μπορεί να περάσουν ακόμη και ώρες πριν ολοκληρωθεί η διαδικασία του θανάτου τους, επιτρέποντας στο άτομο να έχει συνείδηση.
