Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως ένα μικρό θαύμα…
Το χρονοδιάγραμμα αποπληρωμής του τεράστιου χρέους της Ελλάδας, εισέρχεται σε μια ανελέητη φάση. Τη Δευτέρα, η Ελλάδα πλήρωσε το ΔΝΤ, αλλά αυτό ήταν μόνο η αρχή των άθλων του σύγχρονου Ηρακλή.
Ο Economist ερανίζεται τον μύθο του Ηρακλή που κλήθηκε να προχωρήσει σε μια σειρά άθλων, για να εξηγήσει τι ακριβώς περιμένει την Ελλάδα. Μέχρι το τέλος Αυγούστου θα πρέπει να βρει δύο δισεκατομμύρια ευρώ για το ΔΝΤ και άλλα 6,7 δισεκατομμύρια ευρώ για την ΕΚΤ.
Για να συμβεί αυτό, θα πρέπει να εκταμιευτεί η τελευταία δόση προς την Ελλάδα και να συναφθεί ένα τρίτο πακέτο στήριξης. Ωστόσο, επί του παρόντος οι δυο πλευρές δεν μπορούν να συμφωνήσουν για τους όρους του δανείου.
Κατά τον Economist, η προώθηση του Τσακαλώτου αντί του Βαρουφάκη, μπορεί να έχει βελτιώσει τις σχέσεις με τους δανειστές, αλλά οι οικονομικές προοπτικές τους και οι πνευματικές του ρίζες είναι ακριβώς οι ίδιες.
«Οι υπουργοί Οικονομίας του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι πρώην τραπεζίτες ή τεχνοκράτες, όπως συμβαίνει σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, αλλά ακαδημαϊκοί. Οι Βαρουφάκης και Τσακαλώτος, πριν γίνουν υπουργοί, ήταν καθηγητής Οικονομικών. Ο Βαρουφάκης έχει »αγκαλιάσει» τον Μαρξ και τον Κέυνς, ενώ ο Τσακαλώτος έχει ως έμπνευση οικονομολόγους που έχουν αριστερή προσέγγιση, ενώ η Ράνια Αντωνοπούλου, αναπληρώτρια υπουργός Εργασίας στην παρούσα κυβέρνηση, σπούδασε στη Νέα Σχολή Κοινωνικών Ερευνών, ένα φυτώριο αριστερής σκέψης στη Νέα Υόρκη.
Ο Τσακαλώτος περιγράφει τον ΣΥΡΙΖΑ ως ένα κόμμα που βρίσκεται κοντά σε έναν mainstream κεϋνσιανισμό – επικαλούμενος τον Βρετανό οικονομολόγο που έλεγε πως σε περίοδο κρίσης, οι κυβερνήσεις οφείλουν να τονώνουν την οικονομία. Μια τέτοια πολιτική κινήτρων αποτελεί εγγύηση για μια θέση εργασίας σε όλους τους πολίτες. Το πρόβλημα, αναφέρει το άρθρο, είναι η εξεύρεση των χρημάτων. Κατά την κ. Αντωνοπούλου: «Η ΕΚΤ θέλει να μειώσουμε τις κρατικές δαπάνες κάτι που προκαλέσει μια μεγαλύτερη ύφεση».
Από την μεριά του, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος είναι ιδεολογικά δεσμευμένος με το ευρώ. Θεωρεί πως η νομισματική ένωση δεν είναι μόνο προς το συμφέρον της Ελλάδας, αλλά είναι και αναγκαία για την αποτροπή του εθνικισμού εντός της Ευρώπης – κίνημα που αναπτύχθηκε και επικράτησε στην ήπειρο πριν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Θεωρεί πως το πρόβλημα της Ευρωζώνης είναι ότι δεν συνιστά αληθινή ένωση. Γι’ αυτό και σε ένα πρόσφατο βιβλίο του πρότεινε έναν πανευρωπαϊκό μηχανισμό που θα διασφαλίζει ότι καμία χώρα δεν θα έχει στις πλάτες της μεγάλο χρέος ή πίστωση από κάποια άλλη χώρα.
Ο Economist αναφέρει πως μια τέτοια πρόταση δείχνει τις κεϋνσιανές ρίζες του ΣΥΡΙΖΑ. Άλλωστε, ήταν εκείνος που τη δεκαετία του ’40 είχε προτείνει έναν παρόμοιο μηχανισμό εξισορρόπησης. «Το τρέχον σύστημα απαιτεί να γίνουμε όλοι σαν την Γερμανία που βασίζεται στην αύξηση των εξαγωγών της. Κάτι τέτοιο είναι λογικά αδύνατο. Πρέπει να δημιουργήσουμε μια νέα Ευρώπη που θα μπορεί να χειριστεί τις οικονομικές διαφορές της», λέει ο Τσακαλώτος.
Βέβαια, καμία τέτοια φιλόδοξη, συστημική μεταρρύθμιση δεν βρίσκεται στο τραπέζι των συζητήσεων αυτή τη στιγμή. Η Γερμανία που είναι ο γίγαντας των εξαγωγών στην Ευρώπη, εν μέσω οικονομικού δράματος, ενδέχεται να ήθελε να πάρει στα σοβαρά τέτοιου είδους προτάσεις. Τη δεκαετία του ’70, οι ΗΠΑ είδαν τα πλεονάσματά τους να μετατρέπονται, αίφνης, σε ελλείμματα με αποτέλεσμα η νομισματική τάξη του κόσμου να καταρρεύσει και πάλι».
