Εμβληματική παρέμβαση από πρώην Αρχηγό ΓΕΣ: Καμία αποστολή στρατού στην Ουκρανία – Σεβαστείτε την Ιστορία των Ελλήνων

Ισχυρό μήνυμα στέλνει στην Κυβέρνηση Μητσοτάκη ο επίτιμος αρχηγός ΓΕΣ, στρατηγός ε.α. Κωνσταντίνος Ζιαζιάς, καλώντας την να λειτουργήσει με βάση το εθνικό συμφέρον, αλλά και με… μπούσουλα τη σωρευμένη ιστοική εμπειρία των Ελλήνων και να απορρίψει κατηγορηματικά την αποστολή στρτευμάτων στην Ουκρανία, για χάρη αλλότριων δυνάμεων.
Πιο συγκεκριμένα, με ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο πρώην Αρχηγός ΓΕΣ ανακαλεί το ιστορικό προηγούμενο της ελληνικής εκστρατείας στην Ουκρανία το 1919, προβαίνοντας σε πολύτιμες συγκρίσεις με το σήμερα.
Μάλιστα, προβαίνοντας σε μια εκτενή ιστορική ανάλυση, ο στρατηγός ε.α. κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τις συνέπειες που μπορεί να έχει μια τέτοια επιλογή για την Ελλάδα, ενώ παράλληλα κάνει λόγο για «ολέθρια αποτελέσματα» όταν η χώρα εμπλέκεται σε πολεμικές επιχειρήσεις κατόπιν πιέσεων των συμμάχων.
Διόλου τυχαία, ο Κ. Ζιαζιάς ενθυμείται την επώδυνη εμπλοκή στον ρωσικό εμφύλιο εναντίον των μπολσεβίκων και τη μετέπειτα εχθρική στάση της Σοβιετικής Ένωσης, που έπαιξε καταλυτικό ρόλο στην έκβαση της Μικρασιατικής Καταστροφής.«Ό,τι κάμομε θα το κάμομε μοναχοί»

Παράλληλα, ο άλλοτε Αρχιστράτηγος αναδεικνύει ότι η σοβιετική βοήθεια προς τον Κεμάλ Ατατούρκ, ύψους 11 εκατομμυρίων χρυσών ρουβλίων, μαζί με στρατιωτικό εξοπλισμό, υπήρξε κρίσιμη για την τουρκική επικράτηση, την ώρα που η Ελλάδα είχε ήδη απολέσει διπλωματικά και στρατιωτικά ατού.
Στην ηχηρή του παρέμβαση, ο Ζιαζιάς διερωτάται με νόημα κατά πόσο η χώρα έχει διδαχθεί από την Ιστορία ή αν είναι έτοιμη να επαναλάβει τα ίδια λάθη, υπογραμμίζοντας την ανάγκη να χαράξει μια ανεξάρτητη πολιτική βασισμένη αποκλειστικά στο εθνικό συμφέρον.
Η αναφορά του στον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και στη φράση «Ό,τι κάμομε θα το κάμομε μοναχοί» λειτουργεί επισημαίνει εν προκειμένω τις αυταπάτες περί ξένης σωτηρίας.
Σε κάθε περίπτωση το μήνυμα που αποστέλλεται στην ελληνική πολιτική ηγεσία είναι διάφανο σαν κρύσταλλο: η Ελλάδα δεν πρέπει επ’ ουδενί να εμπλακεί στην Ουκρανία, γιατί το κόστος μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερο από το όποιο όφελος.