Στις ταινίες υπάρχει πολύ παραμύθι ως προς τις πολεμικές τέχνες. Ένας δέρνει τρεις και πάει λέγοντας. Αυτά στην πραγματικότητα δεν γίνονται ποτέ εκτός εάν ο δεχόμενος την επίθεση έχει πολύ μεγάλη τύχη. Στην πραγματικότητα δεν είναι σίγουρο ότι ένας φερειπείν καρατέκα θα μπορέσει να κάνει καλά έστω και έναν. Αυτό βέβαια διότι οι λεγόμενες παραδοσιακές πολεμικές τέχνες είναι πολύ στατικές, αδυνατούν να προβλέψουν τον χαοτικό τρόπο σκέψης του σύγχρονου ανθρώπου και βασίζονται σε παραδοσιακούς κώδικες τιμής που φυσικά πλέον δεν υφίστανται.
Στην σημερινή εποχή υπάρχουν άνθρωποι που κτυπούν μέχρι και ανάπηρους και θεωρούν εαυτούς πολύ σπουδαίους «άνδρες». Να μην πούμε για το ένας εναντίον όλων κα όλοι μαζί παίζουν «μπάλα» με το κεφάλι του ενός, τραγικό παράδειγμα ο Αμερικανός που φονεύθηκε στον Λαγανά της Ζακύνθου Οι παραδοσιακές πολεμικές τέχνες απευθύνονται κυρίως σε εποχές που οι άνθρωποι ήταν στατικοί και με δεδομένο τρόπο συμπεριφοράς. Τα παλιά τα χρόνια αρκούσε να σε πιάσουν από τα χέρια τα όργανα του νόμου και παραδινόσουν χωρίς αντίσταση τώρα όμως κανείς αστυνομικός δεν καταφέρνει να κάνει μια τόσο εύκολη σύλληψη
Στο βίντεο που ακολουθεί θα δείτε πως είναι το ξύλο πραγματικά έξω και πως με κάποια μετατροπή μπορούν να χρησιμοποιηθούν κάποιες τεχνικές. Πάντως οι λεγόμενες ρεαλιστικές μαχητικές τέχνες όπως η πυγμαχία, η πάλη, το combat sabo και το τζούντο σε συνδυασμό μπορούν να προσφέρουν πολλά σε μια σύγκρουση δρόμου. Κακά τα ψέμματα τα λεγόμενα μαχητικά σπορ έχουν σπάρινγκ, εκεί κάποιος βλέπει τι δουλεύει και τι όχι. Και πάλι όμως έξω δεν υπάρχουν κανόνες και δεν υπάρχει το προστατευόμενο περιβάλλον του γυμναστηρίου. Ακόμα και οι πιο όμορφοι συνδυασμοί πυγμαχίας δεν πρόκειται να βγουν τέλεια «ζωγραφισμένοι» όπως σε ένα ρινγκ. Μην πούμε για τις λαβές του Τζούντο, το οποίο Τζούντο είναι άμεσο και ρεαλιστικό. Πόσοι θεωρούν ότι είναι το ίδιο αποτελεσματικοί όταν βρίσκονται σε ασανσέρ, ή ανάμεσα σε δύο παρκαρισμένα αυτοκίνητα, ή με το ένα πόδι σε σκαλοπάτι κ.λ.π
Τον νου σας λαμόγια….χαχα