Με τίτλο «Τι γίνεται όταν μία χώρα υπό διάσωση αποφασίσει τελικά να πει «όχι», νέο άρθρο των Financial Times αναφέρεται στην καθυστέρηση των διαπραγματεύσεων οι οποίες οφείλονται όπως λέει στην κόπωση της Ελλάδας από τις μεταρρυθμίσεις, αλλά και στις αυξημένες αντιστάσεις της κυβέρνησης στις επιταγές της τρόικας, λόγω του πολιτικού κόστους που απειλεί τη συνοχή της.
«Για όλους εκείνους που εργάζονται πάνω στο ελληνικό πρόγραμμα τα τελευταία χρόνια, κάτι θεμελιώδες φαίνεται να αλλάζει… Η Αθήνα, ενθουσιώδης μεταρρυθμιστής μέχρι πρότινος, πλέον διαθέτει λιγότερους λόγους για να αποδείξει πως είναι συνεργάσιμη» αναφέρει η εφημερίδα και διερωτάται: «Τι θα συμβεί αν μία χώρα σε πρόγραμμα διάσωσης τελικά αποφασίσει να πει “όχι”; Είναι μία ερώτηση που κάποιοι αξιωματούχοι της λεγόμενης τρόικας των διεθνών δανειστών έχουν αρχίσει να κάνουν στους εαυτούς τους για την Ελλάδα».
Για τους FT, η διαφωνία της κυβέρνησης –τρόικας πάει πιο βαθιά από τη συνηθισμένη διαμάχη για το δημοσιονομικό κενό και αυτή τη φορά έχει πολιτικές προεκτάσεις, ενώ
«Η Ελλάδα έχει χάσει πλέον την δυνατότητα να τρομάζει τις διεθνείς αγορές αφού το σύνολο σχεδόν του χρέους της διακρατείται από τον επίσημο τομέα. (Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, ΕΚΤ, ΔΝΤ). Οι δε αντιπαραθέσεις Αθήνας και τρόικας έχουν γίνει τόσο συνηθισμένες που ακόμη και το Βερολίνο και οι Βρυξέλλες, μαθημένες στα καπρίτσια της Αθήνας, έχουν πάψει να «ενεργοποιούν τα ραντάρ τους» τονίζουν οι FT.
Μπορεί η ελληνική κυβέρνηση πρόσφατα να επέζησε από την πρόταση μομφής της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η κυβερνητική της πλειοψηφία ολοένα και μειώνεται, σε σημείο τέτοιο ώστε να θεωρείται πλέον οριακή.
Το θέμα είναι πως στην Ελλάδα η αξιωματική αντιπολίτευση – ο ΣΥΡΙΖΑ – είναι ένα κόμμα που δεν στηρίζει το μνημόνιο και τα πακέτα διάσωσης.
«Τυχόν κατάρρευση της κυβέρνησης συνασπισμού στην Ελλάδα θα μπορούσε κάλλιστα να σημάνει το τέλος του πακέτου διάσωσης, με τη μορφή που όλοι γνωρίζουν», σημειώνει η εφημερίδα.
Οι Financial Times σημειώνουν επίσης ένα ακόμα στοιχείο που φαίνεται ικανό να αλλάξει τα δεδομένα: Το γεγονός ότι η χώρα έχει πλέον πρωτογενές πλεόνασμα, δηλαδή λαμβάνει περισσότερα από όσα δαπανά. «Ιστορικά, οι κυβερνήσεις που λαμβάνουν διεθνή βοήθεια γίνονται πολύ λιγότερο συνεργάσιμες μόλις μπορούν πλήρως να πληρώσουν για τις δικές τους καθημερινές δραστηριότητες», παρατηρεί η εφημερίδα.
«Η επόμενη μεγάλη αποπληρωμή δόσης της Ελλάδας προς την ΕΚΤ είναι προγραμματισμένη για τον Μάιο. Και ως τότε λίγοι λόγοι υπάρχουν να εκταμιευθεί κάποια βοήθεια προς την Αθήνα» γράφει η εφημερίδα, εκτιμώντας πως αν η Αθήνα και οι δανειστές της δεν βρουν περισσότερους λόγους για συμβιβασμό, οι χειρότεροι φόβοι των εθνικών υπουργείων Οικονομικών για ένα Grexit μπορεί να γίνουν πραγματικότητα.
Θα συμφωνούσα ότι έτσι είναι και θα χαιρόμουν με την υποψία ότι πάμε να τους στείλουμε στο διάολο καθώς πετύχαμε «πρωτογενές πλεόνασμα», αν αυτό το πλεόνασμα ήταν *διατηρήσιμο*. Δυστυχώς είμαι απόλυτα βέβαιος ότι δεν είναι…