Τα σχέδια της Τουρκίας στη Συρία αποτελούν μέρος μιας μακράς και σκοτεινής ιστορίας που ξεκινά από την μεταφορά πληθυσμών επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Ένας από τους πολλούς λόγους που κατακρίθηκε η εισβολή της Τουρκίας στη Συρία είναι η πρόθεση του Ταγίπ Ερντογάν να απελάσει και να εγκαταστήσει τους Σύριους πρόσφυγες στην περιοχή της εισβολής, αναφέρεται σε δημοσίευμα του έγκυρου Foreign Policy.
Εδώ και καιρό, ο Τούρκος Πρόεδρος έχει προτείνει τη δημιουργία μιας αποκαλούμενης ζώνης ασφαλείας στη Συρία, στα σύνορα Τουρκίας και Συρίας. Στην ομιλία του στον ΟΗΕ στις 24 Σεπτεμβρίου, ο Ερντογάν παρουσίασε το σχέδιό του για εγκατάσταση ενός με δύο εκατομμυρίων προσφύγων, από τα 3,6 εκατομμύρια Συρίων που ζουν στην Τουρκία.
Τα εμπόδια στην πρόταση είναι πάρα πολλά, αλλά τα πολιτικά προβλήματα ιστορικά.
Με την εισβολή στη Συρία και τη συμφωνία με την Ρωσία, η Τουρκία ελέγχει μια ζώνη 120 χιλιομέτρων στα σύνορά της με την Συρία, μεταξύ των πόλεων Tell Abyad και Ras al-Ain, με κοινές περιπολίες Τούρκων και Ρώσων σε βάθος 10 χιλιομέτρων. Η Αμερικανική ζώνη ασφάλειας εκτείνεται στα 30 χιλιόμετρα από τα σύνορα. Η περιοχή ελέγχου της Τουρκίας είναι αισθητά μικρότερη από την ζώνη μήκους 500 χιλιομέτρων και βάθους 30 χιλιομέτρων που επιθυμούσε.
Την 1η Νοεμβρίου, ο Ερντογάν επανέλαβε την πρόθεσή του να επιτύχει το αρχικό του σχέδιο. Όμως, τα 650 τετραγωνικά χιλιόμετρα που ελέγχει, δεν είναι δυνατό να χωρέσουν τα εκατομμύρια των προσφύγων που σχεδιάζει να εγκαταστήσει. Αυτό πιστεύουν όλοι στην Ουάσιγκτον.
Μια άλλη ανησυχία, έγκειται στο ότι ο πληθυσμός που θέλει η Τουρκία να εγκαταστήσει στην περιοχή, αποτελείται από Άραβες Σουνίτες μουσουλμάνους από το Χαλέπι και την Ιντλίμπ, δύο πόλεις πολύ Δυτικότερα από τη ζώνη ασφαλείας, όπου ο πληθυσμός αποτελείται από Άραβες, Κούρδους και Χριστιανούς.
Οι επικριτές του Τουρκικού σχεδίου υποστηρίζουν πως η Τουρκία επιχειρεί να μεταβάλλει δημογραφικά την περιοχή, μειώνοντας τον Κουρδικό πληθυσμό που υποστηρίζει το YPD που η Τουρκία το θεωρεί εχθρό της.
Ο Ταγίπ Ερντογάν φαίνεται πως αισθάνεται άνετα με την τεχνική της δημογραφικής μεταβολής πληθυσμών. Μάλιστα έχει απειλήσει να χρησιμοποιήσει του πρόσφυγες από τη Μέση Ανατολή ως όπλο κατά της Ευρώπης. Απειλεί συνεχώς για «άνοιγμα των θυρών» ώστε να πλημμυρίσει η Ευρώπη με Σύριους που σήμερα ζουν στην Τουρκία.
Επίσης, ο Ερντογάν φαίνεται να αντιλαμβάνεται πολύ καλά ποιες εθνικές ομάδες ανήκουν σε ποια σημεία της Συρίας.
Όπως είπε σε δημοσιογράφους στις 24 Οκτωβρίου, «οι Άραβες είναι οι καταλληλότεροι για την περιοχή». «Οι περιοχές αυτές δεν είναι κατάλληλες για τον τρόπο ζωής των κούρδων, επειδή είναι έρημες» πρόσθεσε…
Ο Τούρκος Πρόεδρος έχει κατηγορηθεί για εθνοκάθαρση, ακόμη και από την πρώην πρέσβη των ΗΠΑ στον ΟΗΕ, την Samantha Power, ιδιαίτερα μετά την εκδίωξη από τον Τουρκικό στρατό και τους αντάρτες συμμάχους του, περίπου 300.000 Κούρδων από τις εστίες τους στη Βόρεια Συρία.
Μετά την κατάληψη της Αφρίν από τις Τουρκικές δυνάμεις τον Μάρτιο του 2018, περίπου 170.000 Κούρδοι εκτοπίστηκαν σύμφωνα με τον ΟΗΕ και πολλοί Άραβες εγκαταστάθηκαν στα σπίτια τους.
Ειδικοί του ΟΗΕ αναρωτιούνται πως θα καταφέρει η Τουρκία να γεμίσει μια τόσο μικρή περιοχή που κατέλαβε στη Συρία με τους πρόσφυγες που διαβιούν σήμερα στο έδαφός της. Σύμφωνα με την Διεθνή Αμνηστία, πολλές φορές η Τουρκία, παραβαίνοντας το Διεθνές Δίκαιο και δια της βίας, απελαύνει εκατοντάδες Σύριους στην Ιντλίμπ, που είναι επικίνδυνη περιοχή.
Οι μεταφορές πληθυσμών δια της βίας, ήταν συνήθης τακτική κατά την εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και έχει αφήσει ανεξίτηλο αποτύπωμα στη βόρειο Συρία. Η απέλαση ή η εξορία, ήταν συνηθισμένη πρακτική δημογραφικής αλλοίωσης πληθυσμών κατά την Οθωμανική περίοδο.
Τον 15 αιώνα, πληθυσμοί από την Ανατολία μετακινήθηκαν στα Βαλκάνια για να δυναμώσουν την Οθωμανική κυριαρχία. Αργότερα, μουσουλμάνοι πρόσφυγες διέφυγαν των διώξεων και της εθνοκάθαρσης στα Βαλκάνια, τον Καύκασο και την Κριμαία.
Μεταξύ της υποδούλωσης της Κριμαίας από τους Ρώσους το 1783 και τον Δεύτερο Βαλκανικό Πόλεμο το 1913, 5 με 7 εκατομμύρια μουσουλμάνοι διέφυγαν σε διάφορες περιοχές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Σύντομα, αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν από τις Οθωμανικές Αρχές στα σύνορα της Αυτοκρατορίας για να αλλοιώσουν τους τοπικούς πληθυσμούς, επειδή θεωρούνταν πιστοί μουσουλμάνοι.
Επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η Συρία έχει αποτελέσει περιοχή δημογραφικής αλλοίωσης με τουρκικούς πληθυσμούς, με σκοπό την αλλοίωση των Δρούζων και των Βεδουίνων.
Το πιο γνωστό περιστατικό εθνικής αλλοίωσης αποτελεί η Αρμενική γενοκτονία. Αυτή, δεν ήταν η πρώτη φορά που οι Οθωμανοί επιτέθηκαν στους Αρμένιους. Με την πρόφαση της μετεγκατάστασης, περισσότερο από 1 εκατομμύριο Αρμένιοι έχασαν τη ζωή τους κατά τις πορείες θανάτου ή από δολοφονίες. Τα στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Deir Ezzor της Συρίας αποτέλεσαν τον τελικό προορισμό όσων επιβίωσαν κατά τις πορείες.
Η δημογραφική αλλοίωση και η βίαιη μετεγκατάσταση πληθυσμών, έπαιξε σημαντικό ρόλο και στην ανάπτυξη της Τουρκικής Δημοκρατίας το 1923. Αποτέλεσε την βάση της επιβολής μιας ενιαίας χώρας σε όλη την Ανατολία. Είχε θεωρηθεί εύλογος και αποτελεσματικός τρόπος επιβολής εθνικής κουλτούρας σε όλη τη χώρα και τους κατοίκους της.
Οι ελάχιστοι Αρμένιοι, Ασσύριοι και Χαλδαίοι που ζούσαν στην νοτιοανατολική Τουρκία, αυτοί που επέζησαν από τις σφαγές κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, βρέθηκαν εντός μιας χώρας που ήθελε να τους εξαφανίσει.
Οι εφημερίδες τους εμφάνιζαν ως εχθρούς και έθεταν προθεσμίες για την φυγή τους από τη χώρα. Πολλοί από αυτούς κατέφυγαν στη βόρεια Συρία, που τότε τελούσε υπό Γαλλικό έλεγχο. Οι Γάλλοι είχαν σκοπό να προστατεύσουν τις μειονότητες, για να μειώσουν τη δύναμη των Σουνιτών Αράβων. Οι Χριστιανοί απόγονοι αυτών των πληθυσμών από την Ras al-Ain, είναι έντονα αντίθετοι σήμερα με την Τουρκική εισβολή στη Συρία, καθώς ζωντάνεψαν τα τραύματα του παρελθόντος.
Έχοντας εξαφανίσει τους περισσότερους Χριστιανούς με γενοκτονία και με την ανταλλαγή των πληθυσμών με την Ελλάδα το 1923, η Τουρκία στράφηκε κατά της Κουρδικής μειονότητας.
Οι σχεδόν συνεχείς εξεγέρσεις τις δεκαετίες του 1920 και του 1930 στην νοτιοανατολική επαρχία της Τουρκίας που αποτελούνταν από Κούρδους στην πλειοψηφία, απαντήθηκαν με σφαγές και την αναγκαστική μετεγκατάσταση δεκάδων χιλιάδων Κούρδων στις δυτικές επαρχίες, όπου τους επιβλήθηκε η τουρκική ταυτότητα και πολιτισμός.
Αρκετές δεκάδες χιλιάδες Κούρδων κατέφυγαν στη βορειοανατολική Συρία, στην Jazira. Εκεί βρέθηκαν αντιμέτωποι με την Αραβοποίησή τους από τις πολιτικές του κόμματος Μπάαθ και την Τουρκική επίθεση σήμερα.
Ο νόμος της μετεγκατάστασης του 1934 είχε σκοπό την Τουρκοποίηση της Τουρκίας ή αλλιώς τη δημιουργία μιας χώρας όπου θα ομιλείται μία γλώσσα, θα υπάρχει ο ίδιος τρόπος σκέψης και το ίδιο συναίσθημα.
Η τακτική της Τουρκίας με τις μετεγκαταστάσεις πληθυσμών, συνεχίστηκε και πρόσφατα, με τους Κούρδους από τη δεκαετία του 1990 και ενάντια στο PKK το 2015 και 2016. Εκατομμύρια Κούρδοι εκτοπίστηκαν τη δεκαετία του 1990, μετά τις ακρότητες του Τουρκικού στρατού, που έκαψε χιλιάδες χωριά. Όταν το 2015 έληξε η κατάπαυση του πυρός, ξέσπασαν μάχες σε πόλεις της νοτιοανατολικής Τουρκίας. Η Διεθνής Αμνηστία υπολογίζει πως εκτοπίστηκαν 500.000 Κούρδοι.
Αυτό που απομένει να δούμε είναι εάν η Τουρκία θα προχωρήσει με το σχέδιό της για τη μετακίνηση των Σύριων προσφύγων στην υποτιθέμενη ζώνη ασφαλείας. Αυτό όμως, δεν αποτελεί το όραμα των προσφύγων και των υπολοίπων Σύριων για το τέλος του πολέμου, με τα εγκλήματα του πολέμου να ακολουθούνται από πιθανά νέα εγκλήματα σε μια φαινομενική εποχή ειρήνης.
ΠΗΓΗ:cosmostatus.blogspot.com
