Ο Τζωρτζ Σμιθ Πάττον – George Smith Patton, ο νεότερος, ήταν Αμερικανός στρατηγός, ένας από τους ικανότερους διοικητές των συμμαχικών δυνάμεων στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, με ειδικότητα στη διοίκηση των τεθωρακισμένων και μηχανοκίνητων μονάδων
Ο Τζορτζ Πάττον γεννήθηκε στις 11 Νοεμβρίου του 1885 στο Σαν Γκάμπριελ της Καλιφόρνια. Γονείς του ήταν ο Τζωρτζ Σμιθ Πάττον ο πρεσβύτερος και η Ρουθ Γουίλσον.
Ο Τζορτζ Πάττον ήξερε ακριβώς τι ήθελε να γίνει από την παιδική του ηλικία. «Όταν ήμουν μικρός στο σπίτι, φορούσα ένα ξύλινο σπαθί και έλεγα στον εαυτό μου, «Τζορτζ Σ. Πάτον, Τζούνιορ, Αντιστράτηγος», είχε πει κάποτε.
Ο Πάττον διάβαζε από τη Βίβλο μέχρι Ξενοφώντα ενώ παιδικό του ίνδαλμα ήταν ο Μέγας Αλέξανδρος. Θαύμαζε επίσης τους πολεμιστές του τρωικού πολέμου αλλά και τους Στρατηγούς των Νοτίων. Άλλωστε ο παππούς του, Τζορτζ Σμιθ Πάτον ο πρώτος, ήταν Συνταγματάρχης των Νοτίων στον Αμερικανικό Εμφύλιο και σκοτώθηκε στο Γουίντσεστερ, σε ηλικία μόλις 31 ετών στις 19 Σεπτεμβρίου 1864.
Ο Πάττον εισήχθη στη φημισμένη Στρατιωτική Ακαδημία των Ηνωμένων Πολιτειών στο West Point μετά από ένα χρόνο σπουδών στο Στρατιωτικό Ινστιτούτο της Βιρτζίνια. Στο West Point, συμμετείχε στην ξιφασκία, στον στίβο ενώ προσπάθησε για την ομάδα ποδοσφαίρου, αλλά δεν έπαιξε ποτέ επειδή έσπασε και τα δύο του χέρια.
Ο παππούς του Πάττον από την πλευρά της μητέρας του, Μπέντζαμιν Ντέιβις Γουίλσον, ήταν ένας ισχυρός γαιοκτήμονας της Νότιας Καλιφόρνια που έγινε ο δεύτερος εκλεγμένος δήμαρχος του Λος Άντζελες το 1851. Υπηρέτησε επίσης ως υπάλληλος κομητείας, επόπτης κομητείας και γερουσιαστής. Το όρος Wilson στα βουνά San Gabriel ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του.
Το 1912, ενώ βρισκόταν στο Fort Myer της Βιρτζίνια, ο Πάττον επιλέχθηκε να αγωνιστεί στο πρώτο σύγχρονο πένταθλο στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες στη Στοκχόλμη της Σουηδίας. Το σύγχρονο πένταθλο αποτελείτο από ξιφασκία, ελεύθερη κολύμβηση, ιππικό άλμα επίδειξης, σκοποβολή με πιστόλι και τρέξιμο αντοχής. Τερμάτισε πέμπτος ανάμεσα σε 42 διαγωνιζόμενους.
Ο Πάττον επιλέχθηκε επίσης στην Ολυμπιακή ομάδα του 1916, αλλά οι Αγώνες ακυρώθηκαν λόγω του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Ο Πάττον ανέφερε ότι έβλεπε τον εαυτό του πολλές φορές, να συμμετέχει σε μάχες το παρελθόντος όπως στη Ρώμη αλλά και τον 14ο αιώνα στον στρατό του Ιωάννη του Τυφλού της Βοημίας. Ο στρατηγός πίστευε ότι μετά το θάνατό του θα επέστρεφε για να οδηγήσει ξανά στρατούς στη μάχη.
Το 1913, ως νεαρός υπολοχαγός του στρατού, ο Πάττον ορίστηκε εκπαιδευτής ξιφομαχίας και έλαβε τον τίτλο “Master of the Sword” στο Mounted Service School στο Fort Riley του Κάνσας. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, σχεδίασε το σπαθί M1913 Cavalry Sabre, γνωστό και ως “Patton Sabre”.
Ο Πάττον στάλθηκε σε μάχη για πρώτη φορά το 1916 κατά τη διάρκεια της αποστολής Pancho Villa – μια στρατιωτική επιχείρηση που διεξήχθη από τον Στρατό των Ηνωμένων Πολιτειών κατά των Μεξικανικών Επαναστατικών Δυνάμεων.
Αν και η αποστολή απέτυχε να συλλάβει τον Βίλα, ο Πάττον ηγείτο της επιδρομής που σκότωσε τρεις από τους άνδρες του Βίλλα. Η επίθεση κέρδισε μεγάλη δημοσιότητα, έγινε πρωτοσέλιδο στις ΗΠΑ και ο Πάττον χαιρετίστηκε ως ήρωας.
Μάλιστα η αποστολή κέρδισε ακόμη περισσότερο το ενδιαφέρον επειδή ήταν η πρώτη φορά που αυτοκίνητα χρησιμοποιήθηκαν σε μάχη από τον αμερικανικό στρατό.
Α’ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
Όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες μπήκαν στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο τον Απρίλιο του 1917, ο Πέρσινγκ έγινε διοικητής της Αμερικανικής Εκστρατευτικής Δύναμης (AEF) και ο Πάττον, που προήχθη σε λοχαγό, ενώθηκε μαζί του στη Γαλλία . Τον Νοέμβριο του 1917, ο Πάττον, τώρα ταγματάρχης, εγκατέλειψε το επιτελείο του στρατηγείου του Πέρσινγκ και έγινε ο πρώτος αξιωματικός που διορίστηκε στο νέο Σώμα Αρμάτων Στρατού των ΗΠΑ . Τους επόμενους μήνες οργάνωσε, εκπαίδευσε, ακόμη και σχεδίασε τις στολές για τις νέες μονάδες αρμάτων μάχης. Προήχθη και σε αντισυνταγματάρχη. Στις 12 Σεπτεμβρίου 1918, ο Πάτον, αγνοώντας τις εντολές να παραμείνει σε επαφή με το ραδιόφωνο, οδήγησε προσωπικά τις πρώτες αμερικανικές μονάδες στη μάχη του Σεν Μιχιέλ, στην επίθεση στον ποταμό Μεύση (Μάας) και στην κατάληψη της Αργκόν. Στην Αργκόν ο Πάττον, τραυματίστηκε σοβαρά από μια σφαίρα πολυβόλου.
Συγκεκριμένα, τραυματίστηκε στον αριστερό του μηρό από μια οβίδα. Παρόλα αυτά αν και σοβαρά τραυματισμένος, συνέχισε να διοικεί τη μάχη για την επόμενη ώρα και επέμεινε να καταθέσει την έκθεσή του στο αρχηγείο του τμήματος πριν μεταφερθεί στο νοσοκομείο. Για τη γενναιότητα που επέδειξε τιμήθηκε με το παράσημο Purple Heart.
Στην περίοδο του Μεσοπολέμου, ο Πάττον έγινε κεντρικό πρόσωπο στην ανάπτυξη του δόγματος του στρατού για τεθωρακισμένους πολέμους, υπηρετώντας σε πολυάριθμες επιτελικές θέσεις σε όλη τη χώρα. Το 1938 προήχθη σε συνταγματάρχη.
Κατά την είσοδο των Ηνωμένων Πολιτειών στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, διοικούσε τη 2η Μεραρχία Τεθωρακισμένων.
Β’ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ
Στην αρχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, στον Πάττον ανατέθηκε να διοικήσει την 1η και τη 2η Τεθωρακισμένη Μεραρχία.
Συγκεκριμένα, στις 4 Απριλίου 1941 προήχθη σε προσωρινό υποστράτηγο και μια εβδομάδα αργότερα διορίστηκε διοικητής της 2ης Μεραρχίας Τεθωρακισμένων. Λίγο μετά την ιαπωνική επίθεση στο Περλ Χάρμπορ (7 Δεκεμβρίου 1941), ο Πάττον οργάνωσε το Κέντρο Εκπαίδευσης στην Έρημο κοντά στο Ίντιο της Καλιφόρνια, για να προσομοιώσει τη μάχη και τους ελιγμούς στις σκληρές συνθήκες του Βορειοαφρικανικού κλίματος.
Η πρώτη αποστολή του Πάττον κατά τον Β’ Π.Π. ήταν στη Βόρεια Αφρική (8 Νοεμβρίου 1942 – 14 Απριλίου 1943). Οι επιτυχίες του, του έδωσαν την ηγεσία του 7ου Σώματος Στρατού των Η.Π.Α. στην απόβαση στη Σικελία, όπου παρέμεινε από τις 10 Ιουλίου 1943 ως τις 17 Αυγούστου 1943.
Με γρήγορες κινήσεις κατέλαβε το Παλέρμο τον Ιούλιο και τη Μεσσήνη τον Αύγουστο.
Το απόγειο της καριέρας του Πάττον ήρθε όταν “σάρωσε” με τη στρατιά του όλη τη βόρεια Γαλλία το καλοκαίρι του 1944 σε μια εκστρατεία που χαρακτηρίστηκε από αδίστακτη ορμή και παραβίαση των κλασικών στρατιωτικών κανόνων.
Ο ικανότατος διοικητής και ατρόμητος πολεμιστής που διέπρεψε στα μέτωπα της Βόρειας Αφρικής και της Ευρώπης έχει μείνει γνωστός για κάποιες φράσεις που είχε πει και τον χαρακτήριζαν απόλυτα:
Το επιθετικό στυλ διοίκησης εκφραζόταν μέσα από τη διαταγή: « L’attaque, l’attaque, toujours l’attaque » σε άπταιστα γαλλικά το οποίο σήμαινε: “Επίθεση, Επίθεση, πάντα Επίθεση”.
Η πιο γνωστή του φράση όμως ήταν η εξής: “May God have mercy for my enemies because I won’t.”
Τέλος, συνήθιζε να λέει κάτι που το πίστευε απόλυτα: «Ο σκοπός του πολέμου δεν είναι να πεθάνεις για την πατρίδα σου, αλλά να κάνεις το άλλο καθίκι να πεθάνει για τη δική του»
Αφού έμεινε για λίγο καιρό στην Ιταλία και ταξίδεψε σε Κορσική και Μάλτα, ο Πάτον θα συμμετείχε στη “δεύτερη φάση” της επιχείρησης «Overlord» στη Νορμανδία. Στις 22 Ιανουαρίου 1944 έφυγε για το Λονδίνο, όπου σχεδιαζόταν η επιχείρηση. Στις 6 Ιουλίου 1944 έφτασε στη Γαλλία, όπου ανέλαβε τη διοίκηση της 3ης Στρατιάς. Με αυτή διέσπασε το γερμανικό μέτωπο στην Αβράνς και περικύκλωσε τους Γερμανούς στο ρήγμα Φαλέζ – Αρζαντάν.
Τέλος, τον Δεκέμβριο του 1944, πήρε μέρος στη μάχη του Μετς, όπου με τη στρατιά του κυριολεκτικά απεγκλώβισε την 101η Αερομεταφερόμενη Μεραρχία, καταλαμβάνοντας το Μπαστόν του Βελγίου πολύ γρήγορα, καθώς η ταχύτητα ήταν ένα ακόμη χαρακτηριστικό του.
Οι δυνάμεις του Πάττον συνέχισαν να απωθούν τους Γερμανούς και μέχρι τα τέλη Ιανουαρίου 1945, η Τρίτη Στρατιά είχε φτάσει στα γερμανικά σύνορα. Την 1η Μαρτίου αυτές οι δυνάμεις κατέλαβαν την Trier. Όταν ο Πάττον έλαβε ένα μήνυμα που του έδινε εντολή να παρακάμψει την πόλη γιατί θα χρειάζονταν τέσσερις μεραρχίες για να την καταλάβουν, ο Πάττον απάντησε: «Κατέλαβα την Trier με δύο μεραρχίες. Θέλεις να τη δώσω πίσω;» Τις επόμενες 10 ημέρες, καθάρισαν ολόκληρη την περιοχή βόρεια του ποταμού Μοζέλα, παγιδεύοντας χιλιάδες Γερμανούς.
Στις 22 Απριλίου του 1945 διέσχισε τον Ρήνο, με κατεύθυνση τη Γερμανία, εξουδετέρωσε τις γερμανικές δυνάμεις στο Θύλακα του Ρουρ και κατευθύνθηκε μέσα από τη Βαυαρία στη Τσεχοσλοβακία και ύστερα στην Αυστρία σαρώνοντας τα πάντα στο πέρασμά του.
Μέχρι να λάβει τα χαρούμενα νέα ότι ο πόλεμος τελείωσε με την παράδοση της Γερμανίας, ο Πάττον ήταν ασταμάτητος: το 1945 τον βρήκε στην καρδιά της Γερμανίας έχοντας καλύψει πάνω από 10.000 χιλιόμετρα μέσα στην εχθρική περιοχή κατακτώντας ό,τι μπορούσε να κατακτηθεί.
Το 1945, ο Πάττον προήχθη στον βαθμό του στρατηγού. Την ίδια χρονιά, του ανατέθηκε να διοικήσει τη 15η στρατιά των Ηνωμένων Πολιτειών στην κατεχόμενη από τους Αμερικανούς Γερμανία και να αρχίσει την αρχειοθέτηση και συγγραφή τον γεγονότων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Στις 9 Δεκεμβρίου του 1945, μια μέρα πριν επιστρέψει στις Η.Π.Α., πήγε για κυνήγι με τον υποστράτηγο Χόμπαρτ Γκάι. Το αυτοκίνητο στο οποίο επέβαιναν συγκρούστηκε με ένα φορτηγό σε ένα κατά πολλού “περίεργο” τροχαίο. Ο Πάττον έμεινε παράλυτος και 12 μέρες μετά το τροχαίο, στις 21 του μήνα του έτους 1945, ξεψύχησε στο στρατιωτικό νοσοκομείο της πόλης Χαϊδελβέργης. Ήταν 60 ετών και ενταφιάστηκε στο Λουξεμβούργο, στο Αμερικανικό Κοιμητήριο για τους πεσόντες του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.
