Σε υψόμετρο 535 μέτρων, μέσα στους επιβλητικούς ορεινούς όγκους της Πίνδου, και αρκετά μακριά από τη θάλασσα, βρίσκεται χτισμένη η πόλη των Γρεβενών.
Το 2007 ανακηρύχθηκε και επίσημα ως η «πόλη των μανιταριών», και εκεί κατοικούν σήμερα 12.293 μόνιμοι κάτοικοι. Η διάνοιξη της Εγνατίας Οδού ήταν σωτήρια, καθώς διευκόλυνε τις μετακινήσεις από και προς τη Θεσσαλονίκη και τα Γιάννενα, ωστόσο η περιοχή ακόμη και σήμερα μένει στην «αφάνεια» και είναι γνωστή μόνο για το Εθνικό Πάρκο της Πίνδου και την προστατευόμενη Βάλια Κάλντα.
Τα Γρεβενά βρίσκονται στο νοτιοδυτικό τμήμα της Μακεδονίας, στο δυτικό λεκανοπέδιο του ποταμού Αλιάκμονα, βόρεια του μεγαλύτερου παραπόταμού του, Βενέτικου. Η σημερινή πόλη χτίστηκε δίπλα ακριβώς στις θέσεις δύο αρχαίων – ρωμαϊκών οικισμών, από τους οποίους ο ένας βρισκόταν δυτικά, και ο άλλος ανατολικά από τα τελευταία σπίτια της πόλης. Επίσης, στο ύψωμα της «Τούμπας», περίπου 3 χιλιόμετρα βόρεια από τα Γρεβενά, εντοπίστηκαν και λείψανα ενός άλλου αρχαίου οικισμού, που χρονολογείται από τα προϊστορικά ως τα ρωμαϊκά χρόνια. Κομμάτι της Αρχαίας Ελιμείας, κοιτίδα των Δωριέων και τμήμα της αρχαίας Μακεδονίας, τα Γρεβενά διαθέτουν μακραίωνη ιστορία και δέχθηκαν επιρροή τόσο από τη Μακεδονία, όσο και από την Ήπειρο και τη Θεσσαλία, ενώ η περιοχή διέγραψε δημιουργική πορεία έντονης πολιτιστικής, κοινωνικής και ιστορικής ζωής.
Το όνομα της πόλης ενδέχεται να έχει λατινική προέλευση, από τη λέξη gravis, που σημαίνει δυσχερής, απότομος ή τραχύς. Μια άλλη εκδοχή όμως, που είναι και η επικρατέστερη, θέλει το όνομα να προέρχεται από τις βλάχικες λέξεις grovinum και grovina, που σημαίνει κοίτη συμβολής ποταμών, με αμμοχάλικο και λάσπη. Σε διάφορες γραπτές και ιστορικές πηγές το όνομα των Γρεβενών εμφανίζεται με περισσότερες από έξι παραλλαγές! Το 1922, μετά την Μικρασιατική Καταστροφή, εγκαταστάθηκαν στην ευρύτερη περιοχή των Γρεβενών Μικρασιάτες και Θρακιώτες πρόσφυγες.
Στα Γρεβενά υπάρχουν δύο μεγάλες κεντρικές πλατείες, η πλατεία Αιμιλιανού με τα κανόνια και η πλατεία του Ρολογιού, και μεταξύ τους ενώνονται με έναν πεζόδρομο. Πρωταγωνιστές φυσικά είναι τα μανιτάρια, που έβαλε στη ζωή των Γρεβενών ο πρωτοπόρος ερευνητής Γιώργος Κωνσταντινίδης. Εκεί θα βρείτε μανιταροαγάλματα σκόρπια σε όλη την πόλη, ένα εστιατόριο αφιερωμένο στα μανιτάρια, ενώ οι κάτοικοι είναι πλήρως εξοικειωμένοι με το σπορ της μανιταροσυλλογής και έχουν ανοίξει πολλά μαγαζιά που πουλούν πολύ καλά προϊόντα μανιταριών αποξηραμένα, αλλά και διάφορα σκευάσματα, όπως σάλτσες, ζυμαρικά, ακόμα και λικέρ ή γλυκά του κουταλιού!
Περίπου 35 χιλιόμετρα νότια της πόλης, στα σύνορα με τον Νομό Ιωαννίνων, βρίσκεται και ο σπουδαίος Εθνικός Δρυμός της Πίνδου, γνωστός και ως Βάλια Κάλντα, που σημαίνει «ζεστή κοιλάδα» στα βλάχικα. Η συνολική έκταση του Δρυμού φτάνει τα 68.990 στρέμματα και περιλαμβάνει την κοιλάδα της Βάλια Κάλντα και του Αρκουδορέματος, καθώς και τα βουνά Λύγκος και Μαυροβούνι. Χαρακτηριστικό της περιοχής είναι οι μορφολογικές αντιθέσεις, με τους απότομους γκρεμούς και τους ορμητικούς χειμάρρους, και φυσικά τα πυκνά και πλούσια δάση που εκτείνονται κατά μήκος των βουνοκορφών.
Ο εν λόγω δρυμός είναι ένας από τους σπουδαιότερους και παρθένους της χώρα μας, και αποτελεί σημαντικό βιότοπο για την καφέ αρκούδα, τον αγριόγατο και το αγριόγιδο. Σ’ αυτήν την περιοχή καταφεύγουν για να ξεχειμωνιάσουν τα πιο σημαντικά είδη της ελληνικής πανίδας και πολλοί περιηγητές την επισκέπτονται, για να θαυμάσουν το μεγαλείο της φύσης και της άγριας ζωής.
