Αρχίζοντας αντίστροφα, δηλαδή από την ενδεχόμενη κατάληξη της μίνι περιπέτειας, η Ελλάδα θα υιοθετήσει μόνιμα τη θερινή ώρα.
Αυτό θα ισχύσει υπό δύο προϋποθέσεις:
α) Η χώρα μας θα κληθεί να επιλέξει μία από τις δύο ζώνες ώρας, τη χειμερινή ή τη θερινή.
β) Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα αποφασίσει να καταργήσει την αλλαγή ώρας.
Ωστόσο, το τέλος στην αλλαγή ώρας δεν έχει αποφασιστεί οριστικά και αμετάκλητα – ασχέτως εάν έχει επικρατήσει η βεβαιότητα ότι την άνοιξη του 2021 θα είναι η τελευταία φορά που τα ρολόγια θα ρυθμιστούν κατά 60 λεπτά προς τα εμπρός ή πίσω, εφόσον η αλλαγή ώρας γίνεται δύο φορές τον χρόνο. Αυτή η συνήθεια έχει καθιερωθεί στην Ευρώπη τα τελευταία 44 χρόνια, δηλαδή από το 1976, όταν εισήχθη η αλλαγή ώρας με στόχο την εξοικονόμηση ενέργειας, υπό την πίεση της τότε πετρελαϊκής κρίσης.
Το ζήτημα της αλλαγής ώρας στα κράτη-μέλη της Ε.Ε. διέπεται από την αναλυτική οδηγία 2000/84 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία εξεδόθη στις 19/1/2001. Το άρθρο 6 αυτής της Οδηγίας αναφέρει ότι «θα πρέπει να παρακολουθείται η εφαρμογή της παρούσας οδηγίας με βάση έκθεση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο και την Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή σχετικά με τον αντίκτυπο των θεσπιζόμενων διατάξεων σε όλους τους οικείους τομείς.
Η έκθεση αυτή πρέπει να βασίζεται στις πληροφορίες που θα κοινοποιήσουν τα κράτη-μέλη στην Επιτροπή σε εύθετο χρόνο, ώστε να καταστεί δυνατή η εμπρόθεσμη υποβολή της».
Την Οδηγία της Ε.Ε. για τη θερινή ώρα αμφισβήτησε η Φινλανδία, η κυβέρνηση της οποίας αποφάσισε να μη συμμορφώνεται με την αλλαγή δις ετησίως και ότι επιλέγει ως μόνιμη ώρα τη θερινή. Παρακινούμενη από το φινλανδικό «αντάρτικο», η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έθεσε το ζήτημα της αλλαγής σε θερινή ώρα και τούμπαλιν σε δημόσια διαβούλευση. Το αποτέλεσμα ήταν συντριπτικά υπέρ της κατάργησης, με το 84% των 4.600.000 Ευρωπαίων που συμμετείχαν στο άτυπο αυτό «δημοψήφισμα» να απορρίπτει την αλλαγή ώρας.
Στις 12/9/2018 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε την κατάργηση της αλλαγής, παραχωρώντας σε κάθε μέλος της Ε.Ε. το δικαίωμα επιλογής ανάμεσα στη μονιμοποίηση της χειμερινής ή της θερινής ώρας στην επικράτειά τους. Ακολούθως, στις 26/3/2019 η Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο, με ψήφους 410 υπέρ και 192 κατά, ενέκρινε την πρόταση της Επιτροπής Μεταφορών και Τουρισμού της Ε.Ε. (TRAN) περί διακοπής των εξαμηνιαίων αλλαγών της ώρας.
Μάλιστα, η τελευταία αλλαγή ορίστηκε για την Κυριακή 28 Μαρτίου 2021. Παρ’ όλα αυτά, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, το οποίο έχει και τον τελευταίο λόγο επί του θέματος, δεν έχει πειστεί ότι η μονιμοποίηση της μίας ή της άλλης ώρας εξυπηρετεί εξίσου όλα τα κράτη-μέλη της Ε.Ε. Και ως εκ τούτου, όπως αναφέρουν οι τελευταίες πληροφορίες από την αρμόδια διεύθυνση του υπουργείου Μεταφορών (Διεύθυνση Δράσεων Εξωστρέφειας και Διεθνών Θεμάτων), επί του παρόντος το ζήτημα παραμένει σε εκκρεμότητα.
Για να ισχύσει η κατάργηση της αλλαγής ώρας, θα πρέπει να τροποποιηθεί η Οδηγία 2000/84 του 2001, μια διαδικασία η οποία θα ξεκινήσει «σε εύθετο χρόνο». Τα ξημερώματα της Κυριακής 25 Οκτωβρίου 2020 θα γυρίσουμε τα ρολόγια μας μία ώρα πίσω, ώστε να δείχνουν 03:00. Και στις 28 Μαρτίου θα πρέπει να κάνουμε το αντίστροφο. Έως τότε, ίσως να έχει διευκρινιστεί το εάν η αλλαγή σε θερινή ώρα, μια συνήθεια 44 χρόνων, θα περάσει στην Ιστορία.
Η ώρα η χειμερινή είναι η γνήσια ώρα από τότε που βγήκαν τα ρολόγια και σε αυτή πρέπει να μείνουμε.
Αφού η χειμερινή ώρα είναι η σωστή, και τη γυρίσαμε το 1974 με το Κυπριακό