Μπορεί η Βιρτζίνια Χολ να είχε μόνον ένα πόδι, αλλά καμία άλλη μυστική πράκτορας των Συμμάχων, δεν
«βασάνισε» τόσο τους Ναζί όσο η «κουτσή κυρία».
Κι αυτός ήταν ο λόγος που ο διαβόητος αρχηγός της Gestapo, Xέρμαν Γκαίρινγκ την είχε χαρακτηρίσει «την πιο επικίνδυνη απ’ όλες» τις κατασκόπους του εχθρού προσφέροντας μεγάλη αμοιβή για τη σύλληψή της, αφού με τη δράση της βοήθησε στη νίκη επί του Γ’ Ράιχ, επιστρατεύοντας μεταξύ άλλων ακόμη και
ιερόδουλες για να μολύνουν στελέχη των Ναζί με σύφιλη και γονόρροια.
Γεννημένη το 1906 στη Βαλτιμόρη η Βιρτζίνια Χολ εργαζόταν για την βρετανική Υπηρεσία Ειδικών Αποστολών του Ουίνστον Τσόρτσιλ– πρόδρομο της MI6- και κινείτο στη διάρκεια του Πολέμου μεταξύ Λονδίνου και της κατεχόμενης Γαλλίας, προκαλώντας μεγάλες καταστροφές πίσω από τις εχθρικές γραμμές.
Επιστράτευε ιερόδουλες για να θέτει εκτός μάχης αξιωματικούς των Ναζί
Η Αμερικανίδα κατάσκοπος είχε τη βάση της στη Λυών, ένα από τα προπύργια της γαλλικής αντίστασης και όπως αποκαλύπτει σ’ ένα νέο βιβλίο της με τίτλο “A Woman of No Importance” («Μια Γυναίκα χωρίς Σημασία») η συγγραφεύς και δημοσιογράφος Σόνια Πέρνελ, η Χολ είχε αποδειχθεί ικανότατη στη στρατολόγηση συνεργατών κατά του Άξονα. Μία εξ’ αυτών ήταν η Ζερμαίν Γκερέν, ιδιοκτήτρια οίκου ανοχής όπου σύχναζαν Γερμανοί αξιωματικοί και κυβερνητικοί αξιωματούχοι. Η 37χρονη Γκερέν προέτρεπε τα «κορίτσια» που εργάζονταν στον οίκο ανοχής να προσφέρουν ποτά στους πελάτες, εθίζοντας μάλιστα ορισμένους σε ναρκωτικά, όπως η ηρωίνη, για να καταστούν ανίκανοι για πόλεμο.
Η Γκερέν γνώρισε μάλιστα την Χολ σ’ έναν γυναικολόγο, τον δρα Ζαν Ρουσέ, που της επέτρεπε να χρησιμοποιεί την κλινική του για την περίθαλψη λαβωμένων αντιστασιακών και πρακτόρων.
Κι όχι μόνον αυτό. Ο Δρ Ρουσέ συμμετείχε και σ’ ένα πανούργο σχέδιο της Χολ κάνοντας τους Γερμανούς αξιωματικούς να πιστεύουν ότι τα «κορίτσια» που εργάζονταν στον οίκο ανοχής δεν είχαν μολυνθεί με αφροδίσια νοσήματα, χορηγώντας στις εν λόγω ιερόδουλες τα σχετικά πιστοποιητικά με τη μορφή λευκών καρτών. Μόνον που τα «κορίτσια» είχαν μολυνθεί με σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες και έτσι κολλούσαν τους αξιωματικούς του εχθρού σύφιλη και γονόρροια, θέτοντάς τους εκτός μάχης.
«Χασάπης της Λυών»: Θα έδινα τα πάντα για να πιάσω αυτή την Καναδέζα σκύλα
Η πολυμήχανη κατάσκοπος είχε καταφέρει ακόμη να πείσει έναν κομμωτή να τη βοηθά να μεταμφιέζει μέλη της αντίστασης, ενώ χρησιμοποιούσε το ευρύ δίκτυο επαφών και γνωριμιών της για να κρύβει και να περιθάλπει Βρετανούς πιλότους μαχητικών που είχαν καταρρίψει οι Ναζί.
Οι Γερμανοί είχαν επιστρατεύσει όσους διπλούς πράκτορες μπορούσαν για να συλλέξουν πληροφορίες για τη μυστηριώδη αντίπαλο και να την εξολοθρεύσουν αν την εντόπιζαν. Αλλά η Γκεστάπο και ο επικεφαλής της που είχε αναλάβει το κυνήγι της Χολ, ο διαβόητος «χασάπης της Λυών» Κλάους Μπάρμπι, δεν
κατάφεραν ποτέ να ανακαλύψουν την εθνικότητα ή το πραγματικό της όνομα. Κι έτσι ο Μπάρμπι σ’ ένα ξέσπασμα οργής αναφώνησε κάποτε: «Θα έδινα τα πάντα για να πιάσω αυτή την κουτσή Καναδέζα σκύλα».
Η κουτσή κατάσκοπος και ο «Κάθμπερτ»
Η Χολ μιλούσε άπταιστα Γαλλικά, Ιταλικά και Γερμανικά και με αυτά τα προσόντα είχε βρει πριν την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου στην ηλικία τότε των 25 ετών, δουλειά στην αμερικάνικη Πρεσβεία στη Βαρσοβία της Πολωνίας. Μετά από κάποιο διάστημα μετατέθηκε στη Σμύρνη, αλλά στη διάρκεια μιας εκδρομής για κυνήγι τραυματίστηκε και έμεινε ανάπηρη, όταν της γλίστρησε το όπλο και στην προσπάθειά της να το πιάσει πυροβόλησε κατά λάθος το αριστερό της πόδι. Μέχρι να την μεταφέρουν στο νοσοκομείο είχε πάθει γάγγραινα και για να σώσει τη ζωή της ο χειρουργός αναγκάστηκε να της κόψει το πόδι από το γόνατο και κάτω. Επιστρατεύοντας το θάρρος της και προσπαθώντας να αντιμετωπίσει με χιούμορ την κατάσταση, η Χολ βάφτισε «Κάθμπερτ» το ξύλινο πόδι που αναγκάστηκε έκτοτε να φορά.
Αφού εργάστηκε σε Τουρκία, Ιταλία και Εσθονία, ο πόλεμος την βρήκε το 1939 στο Παρίσι, όπου έγινε εθελόντρια οδηγός ασθενοφόρου. Όταν οι δυνάμεις των Ναζί εισέβαλαν στη Γαλλία τον επόμενο χρόνο, διέφυγε στο Λονδίνο και με τις γνώσεις που είχε στις ξένες γλώσσες στρατολογήθηκε εθελοντικά στην Υπηρεσία Ειδικών Αποστολών. Αφού εκπαιδεύτηκε στα όπλα, στις τηλεπικοινωνίες, την ασφάλεια, αλλά και να σκοτώνει αντιπάλους, η Χολ επέστρεψε στη Γαλλία του καθεστώτος Βισύ παριστάνοντας την ανταποκρίτρια της εφημερίδας New York Post, αλλά με βασική αποστολή να οργανώσει δίκτυα αντίστασης κατά της γερμανικής κατοχής.
Η διαφυγή στην Ισπανία
Μετά την εισβολή των Γερμανών τον Νοέμβριο του 1942 στη Βόρεια Αφρική, τα ναζιστικά στρατεύματα πλημμύρισαν την περιοχή δράσης της κι έτσι η θαρραλέα Αμερικανίδα αναγκάστηκε να διαφύγει στην Ισπανία περνώντας πεζή με το τεχνητό της μέλος μέσα στο καταχείμωνο τα Πυρηναία. Στη διάρκεια του
ταξιδιού της επικοινώνησε με τα κεντρικά στο Λονδίνο, λέγοντας ότι η ίδια είναι καλά αλλά ότι την ταλαιπωρεί ο Κάθμπερτ. Κι οι προϊστάμενοί της, ξεχνώντας ότι η Χολ αναφερόταν στο ξύλινο πόδι της, της είπαν :«αν σε προβληματίζει ο Κάθμπερτ, εξολόθρευσέ τον»…
Δεν είχε προλάβει να φθάσει στην Ισπανία, όταν τη συνέλαβαν σ’ έναν σιδηροδρομικό σταθμό για παράνομη είσοδο στη χώρα. Έμεινε έξι εβδομάδες στη φυλακή μέχρι που ένας συγκρατούμενός της, που αφέθηκε στο μεταξύ ελεύθερος, ενημέρωσε Αμερικανούς αξιωματούχους στη Βαρκελώνη, οι οποίοι πέτυχαν την αποφυλάκισή της.
Στη συνέχεια η Χολ εντάχθηκε στις αμερικανικές υπηρεσίες κατασκοπείας το Γραφείο Στρατηγικών Υπηρεσιών (Office of Strategic Services -OSS) και τον Μάιο του 1944 εστάλη πίσω στη Γαλλία με το ψευδώνυμο Μαρσέλ Μοντάν παριστάνοντας την αγρότισσα σ’ ένα χωριό. Για να μη κινήσει υποψίες έβαψε γκρίζα τα μαλλιά της, έσερνε τα πόδια της βαδίζοντας για να κρύβει την
αναπηρία της και έκανε νέα σφραγίσματα στα δόντια της για να μοιάζουν μ’ αυτά που έκαναν τότε οι Γάλλοι οδοντίατροι. Είχε αναλάβει να επικοινωνεί μέσω ασυρμάτου με τους ανωτέρους της για να ενημερώνει για τις κινήσεις του εχθρού και για να συντονίζει τις ρίψεις από αεροσκάφη προμηθειών για τους μαχητές της αντίστασης. Αλλά ανέλαβε και επιθετική δράση, αφού η ομάδα της κατέστρεψε τέσσερις γέφυρες, έκανε σαμποτάζ σε σιδηροδρομικές και τηλεφωνικές γραμμές, ενώ σκότωσε κάπου 150 Γερμανούς κι έπιασε πάνω από 500 αιχμαλώτους, όπως ανέφερε η ίδια στην τελευταία της αναφορά στα κεντρικά, περί τον Σεπτέμβριο του 1944, όταν τα συμμαχικά στρατεύματα έφθασαν στην περιοχή όπου δρούσε μετά την απόβαση στη Νορμανδία.
Η αναγνώριση
Μετά το τέλος του Πολέμου η γαλλική κυβέρνηση της την παρασημοφόρησε με το Croix de Guerre avec Palme, η βρετανική την έχρισε «μέλος του τάγματος της Βρετανικής Αυτοκρατορίας», ενώ ο Αμερικανός στρατηγός Γουίλιαμ Ντόνοβαν της απένειμε τον «Σταυρό για Διακεκριμένη Υπηρεσία» σε μια σεμνή τελετή, αφού η ίδια αρνήθηκε την επίσημη δεξίωση που ήθελε να παραθέσει προς τιμή της ο τότε Πρόεδρος των Η.Π.Α., Χάρι Τρούμαν, για να μην αποκαλυφθεί η ταυτότητά της σε εχθρούς που θα είχαν επιζήσει και θα επεδίωκαν να την σκοτώσουν.
Η Βιρτζίνια Χολ παντρεύτηκε έναν από τους πρώην συμπολεμιστές της στη Γαλλία, τον Γάλλο Πολ Γκουαλό και συνέχισε να εργάζεται ως αναλύτρια για τη CIA μέχρι τη σύνταξή της στην ηλικία των 60 το 1966. Έζησε το υπόλοιπο της ζωής της στη γενέτειρά της στην πολιτεία του Μέριλαντ μέχρι που άφησε την τελευταία της πνοή σε ηλικία 76 ετών το 1982.
