Λίγη ώρα μετά τα μεσάνυχτα της 5ης Νοεμβρίου 1961 μία πρωτοφανής νεροποντή ξέσπασε στην Αθήνα. Διήρκησε όλη τη νύχτα. Το ξημέρωμα αποκαλύφθηκαν οι φονικές συνέπειες της καταιγίδας. Χιλιάδες άνθρωποι έμειναν άστεγοι αφού τα σπίτια τους καταστράφηκαν από τα ορμητικά νερά, ενώ 43 έχασαν τη ζωή τους, ανάμεσά τους και παιδιά. Οι περιοχές που επλήγησαν περισσότερο ήταν το Μπουρνάζι και τα Νέα Λιόσια. Στο στόχαστρο βρέθηκε η κυβέρνηση της ΕΡΕ, δύο μέρες μετά την επανεκλογή της, η οποία κατηγορήθηκε για «πρόχειρα και σπασμωδικά μέτρα» περίθαλψης των πλημμυροπαθών.
Η νύχτα της θεομηνίας
Βροχή, χαλάζι, αέρας, αστραπές και κεραυνοί ήταν τα χαρακτηριστικά της άγριας θεομηνίας. Όλη νύχτα ο σφοδρός άνεμος έδινε τη θέση του στην κατακλυσμική νεροποντή και ανάποδα. Mέσα σε λίγες ώρες οι δρόμοι της πρωτεύουσας μετατράπηκαν σε ορμητικούς χείμαρρους. Τεράστιοι όγκοι νερού των ποταμών Κηφισού και Ιλισσού κατέκλυσαν τις Δυτικές και Βορειοδυτικές περιοχές της Αθήνας….
Στο κέντρο διεκόπη η παροχή ηλεκτρικού ρεύματος, ενώ σε μια σειρά από περιοχές οι γραμμές των τηλεφώνων σώπασαν. Τουλάχιστον 700 οχήματα ακινητοποιήθηκαν στους αθηναϊκούς δρόμους. Εκατοντάδες υπόγεια διαμερίσματα πλημμύρισαν. Έντρομοι, ημίγυμνοι και απεγνωσμένοι οι ένοικοι των σπιτιών βγήκαν στους δρόμους αναζητώντας βοήθεια….
Το φονικό πέρασμα της νεροποντής και οι «άνθρωποι – σκουλήκια»
Στο Μπουρνάζι και τα Λιοσια η κατάσταση ήταν χειρότερη. Το νερό σάρωνε τα πάντα. Όσοι άνθρωποι είχαν σκαρφαλώσει στις στέγες των σπιτιών τους για να γλιτώσουν, κοιτούσαν ανήμποροι και φοβισμένοι το άγριο καιρικό φαινόμενο που απειλούσε τη ζωή και την περιουσία τους. Πολλά σπίτια κατέρρεαν θάβοντας μαζί όσους δεν πρόφτασαν να ξεφύγουν. Μέσα σε λίγη ώρα, στα ορμητικά νερά επέπλεαν πτώματα ανθρώπων και ζώων, έπιπλα, οικιακές συσκευές. Δύο εικοσιτετράωρα μετά την πλημμύρα, ο Τύπος της εποχής έκανε λόγο για τους «ανθρώπους – σκουλήκια«. Έτσι χαρακτήριζε τους άνεργους και υποαπασχολούμενους που βουτηγμένοι στη λάσπη, έμπαιναν και έβγαιναν στα ερειπωμένα και πλημμυρισμένα σπίτια τους, έσκαβαν με τα χέρια, στην προσπάθειά τους να ξεθάψουν ό,τι μπορούσαν. Δεν έψαχναν όμως μόνο στη λάσπη των σπιτιών τους ή στους γειτονικούς δρόμους. Πολλοί από τους απεγνωσμένους πλημμυροπαθείς κατέβηκαν στις εκβολές του Κηφισού, με την κρυφή ελπίδα ότι ο ποταμός θα είχε παρασύρει αυτό που αναζητούσαν. Έτσι, στην παραλία του Νέου Φαλήρου μπορούσε να δει κανείς δίπλα στα νεκρά ζώα, άνδρες και γυναίκες να σκαλίζουν τη λάσπη, μερικοί αναζητώντας οτιδήποτε που να έχει κάποια αξία, για να το πουλήσουν και να εξασφαλίσουν μια μερίδα φαγητό….
Πηγή: mixanitouxronou.gr
