Ένα κορίτσι με σοβαρή αναπηρία από τις Φιλιππίνες πήρε μια νέα ευκαιρία στη ζωή της,
και άφησε πίσω τα σκληρά χρόνια που αναγκαζόταν να ζητιανεύει στους δρόμους από τότε που η μητέρα της την πούλησε σε μια συμμορία ναρκομανών.
Η Anabelle, κακοποιούνταν από τους δουλεμπόρους της για να κλαίει για να προκαλεί τη λύπηση των περαστικών στην πόλη Bacolod στις Φιλιππίνες.
Το 7χρονο κορίτσι σώθηκε τελικά από ένα φιλανθρωπικό ίδρυμα, από το οποίο ένας καλόκαρδος εθελοντής πλήρωσε για τη χειρουργική της επέμβαση.
Η Anabelle πάσχει από το σπάνιο γενετικό σύνδρομο Crouzon, το οποίο ονομάζεται επίσης συγγενής κρανιοπροσωπική δυσμορφία.
Η πάθηση αυτή προκαλεί κρανιοσυνόστωση, που οδηγεί σε δυσμορφίες στο πρόσωπο και χαρακτηρίζεται από διογκωμένα μάτια.
Η μητέρα της δεν ήθελε να φροντίσει την Anabelle και τα έξι αδέλφια της, γι’ αυτό πούλησε το κοριτσάκι σε μια συμμορία ναρκομανών, οι οποίοι εκμεταλλεύτηκαν την εμφάνισή του.
Στους δρόμους συνοδευόταν από μια γυναίκα που προσποιούνταν ότι ήταν η μητέρα της και δύο άντρες από την συμμορία την ξυλοκοπούσαν επανειλημμένα προτού τη στείλουν να ζητιανέψει χρήματα.
Οι άντρες έφυγαν από την πόλη για να αποφύγουν τη σύλληψη της αστυνομίας.
Η μικρή ανακαλύφθηκε από το ίδρυμα Kalipay Negrense, μια οργάνωση που διασώζει τα παιδιά από τις Φιλιππίνες που έχουν πέσει θύματα σωματεμπορίας και εκμετάλλευσης.
Εκεί, η ιστορία της άγγιξε την καρδιά του εθελοντή Gonzalo Erize από την Αργεντινή, ο οποίος έβαλε δικές του οικονομίες και βοήθησε στο να συγκεντρωθούν χρήματα για να γίνει η χειρουργική επέμβαση της Anabelle.
Ο κ. Erize είπε: “Οι υπεύθυνοι του ιδρύματος μου είπαν ότι ξυπνούσε το βράδυ, φωνάζοντας από τους εφιάλτες του παρελθόντος.”
“Ήμουν όμως έτοιμος να δώσω στην Anabelle την ευκαιρία για μια καλύτερη ζωή, μια ζωή χωρίς πόνο αλλά με γέλιο και παιχνίδι, όπως αξίζει σε κάθε παιδί.”
Η Anabelle εξετάστηκε από παιδίατρους, οδοντιάτρους και νευρολόγους στην πρωτεύουσα των Φιλιππίνων, τη Μανίλα, όπου αποφασίστηκε ότι έπρεπε να κάνει επειγόντως μία χειρουργική επέμβαση.
Η Anabelle δεν μπορούσε να κλείσει τα μάτια της για να κοιμηθεί, κάτι που την άφηνε συνεχώς εξαντλημένη.
Ο κ. Erize έφυγε από τη χώρα του, την Αργεντινή, ώστε να μπορεί να είναι μαζί της την ώρα της εγχείρησης.
Είπε: “Ήμουν μαζί της κατά τη καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας. Ήταν μια πολύπλοκη διαδικασία, μια πολύ λεπτή κατάσταση, κατά την οποία η πάροδος του χρόνου αποτελούσε συνεχή απειλή.”
“Το χειρουργείο της Anabelle είχε επιτυχία, με αποτέλεσμα ο εγκέφαλός της να μπορεί πλέον να αναπτυχθεί.”
“Ευτυχώς όλα πήγαν καλά και σήμερα το γενναίο αυτό κορίτσι γνωρίζει το νόημα της χαράς, της διασκέδασης και της ζωής.”
DIAFORETIKO
