Αν και επισήμως έχει χαρακτηριστεί ως ευάλωτη, δεν έχει γίνει καμία αξιόπιστη παρατήρηση της ασιατικής short-clawed ενυδρίδας, η μικρότερη στο γενικότερο είδος (των ενυδριδών), εδώ και σχεδόν 200 χρόνια.
Έτσι, όταν δασικοί αξιωματούχοι στο Νεπάλ βρήκαν μια τραυματισμένη, νεαρή ενυδρίδα στη συμβολή δύο μεγάλων ποταμών τον περασμένο Νοέμβριο, δεν φαντάστηκαν ποτέ ότι οι ενέργειές τους θα μπορούσαν να καθορίσουν την τύχη ολόκληρου του είδους της μικρότερης ενυδρίδας του κόσμου.
Ευτυχώς, έστειλαν φωτογραφίες στην επιστημονική κοινότητα της περιοχής, η οποία συνειδητοποίησε ότι το ζώο είχε επανεμφανιστεί, αφού δεν είχε παρατηρηθεί από το 1839.
«Ο εντοπισμός της συγκεκριμένης ενυδρίδας μετά από 185 χρόνια είναι μια αξιοσημείωτη ανακάλυψη για τη διατήρηση στο Νεπάλ, τερματίζοντας τις ανησυχίες ότι το είδος μπορεί να έχει εξαφανιστεί από τη χώρα», αναφέρεται σε σημείωμα της Ειδικής Ομάδας Ενιδρύδας της IUCN.
«Ο εντοπισμός υπογραμμίζει την ανάγκη λεπτομερούς μελέτης της κατάστασης του είδους αυτού στο Νεπάλ και επείγουσας εφαρμογής πρωτοβουλιών διατήρησης».
Αυτό το μικρό μέλος της υποοικογένειας Lutrinae έχει μήκος από 73 έως 96 εκατοστά και ζυγίζει το πολύ 3,3 κιλά. Τα νύχια του, όπως υποδηλώνει και το όνομά του, είναι κοντά και δεν μεγαλώνουν πέρα από την πατημασιά της.
Συνήθως ζει στο Εθνικό Πάρκο Makalu Barun του Νεπάλ, ενώ το νεαρό βρέθηκε κατά μήκος της συμβολής του ποταμού Rangun Khola και του τροφοδοτικού του ρεύματος, του Puntara Khola, στα δυτικά της χώρας.
«Καθώς βρέθηκε σε εύθραυστη και τραυματισμένη κατάσταση, οι δασικοί αξιωματούχοι αποφάσισαν να το ταΐσουν και να το περιθάλψουν, αλλά δεν γνώριζαν σε ποιο είδος ανήκε», δήλωσε στο Mongabay ο Mohan Bikram Shrestha, επικεφαλής συγγραφέας του σημειώματος.
Οι δασικοί αξιωματούχοι, με επικεφαλής τον Rajeev Chaudhary, μοιράστηκαν τις εικόνες της ενυδρίδας με τον Shrestha και μια ομάδα ειδικών, γεγονός που τους βοήθησε να το αναγνωρίσουν.
«Οι ενυδρίδες είναι ανθεκτικές σε έντονα τροποποιημένα ανθρωπογενή τοπία, ευέλικτες στην επιλογή ενδιαιτημάτων και ικανές να ανακάμπτουν από χαμηλούς αριθμούς», προστίθεται στο συμπέρασμα του σημειώματος. «Παρ’ όλα αυτά… μια έγκαιρη προσπάθεια διατήρησης αυτού του εξαιρετικά σπάνιου είδους, ενός βασικού υδρόβιου ζώου, είναι πλέον επειγόντως απαραίτητη στο Νεπάλ».
