Ο πρώην πρωθυπουργός- ζόμπι, στο άρθρο, στο Βήμα, δανείζεται τον τίτλο του από τον Ισοκράτη –«Κοινή γαρ η τύχη και το μέλλον αόρατον»- και τονίζει ότι «το κρίσιμο ζητούμενο σήμερα είναι πώς επανέρχονται η ομαλότητα, η εμπιστοσύνη, η ευρύτερη πεποίθηση ότι η χώρα βρίσκεται σε πορεία ανασυγκρότησης», κάτι που είναι, όπως ανέφερε, «ένα ηράκλειο έργο που κινδυνεύει όμως να καταστεί σισύφειο». Ποιος ο Σημίτης, ο καταστροφέας του Λαού και του τόπου.
Αλήθεια με εκείνες τις κατεδαφίσεις αυθαιρέτων, τι γίνεται, κύριε Τσίπρα; Κανένα αυθαίρετο Μαργαρίτας Παπανδρέου, Θεοδωράκη και Σημίτη, Αγγελοπούλου και Λάτσηδων, θα κάνεις τίποτα ή είναι οι περισσότεροι συνέταιροι;
Γράφει, μεταξύ άλλων ο “αρχιερέας της Αναγνωστοπούλου”:
Σε σύγκριση με τις άλλες χώρες της ευρωζώνης η Ελλάδα βρίσκεται σε πολύ χαμηλό επίπεδο σε ό,τι αφορά την «Αποτελεσματική Διακυβέρνηση», δηλαδή τη δραστικότητα και την επάρκεια των παρεχομένων δημοσίων υπηρεσιών και τον βαθμό ανεξαρτησίας του κρατικού μηχανισμού από πολιτικές πιέσεις, σημειώνει.
Ο Σημίτης κάνει ιδιαίτερη αναφορά σε τρεις τομείς: τις επενδύσεις, το ασφαλιστικό και την παιδεία.
Για τις Επενδύσεις, ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρει ως παράδειγμα τη ΔΕΗ, η οποία «εξακολουθεί να παραμένει προσκολλημένη στην παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος με λιγνίτη, παρά το γεγονός ότι η παραγωγή με τη χρήση των ανανεώσιμων μορφών ενέργειας είναι σαφώς προτιμότερη τόσο με περιβαλλοντικούς όσο και με οικονομικούς όρους. Η κυβέρνηση αδιαφορεί για την ανάγκη παραγωγής ενέργειας με τρόπο που προστατεύει το περιβάλλον».
Για το ασφαλιστικό επισημαίνει: «Ένα ισχυρό και διαχρονικά ασφαλές σύστημα κοινωνικής ασφάλισης αποτελεί απαραίτητο στοιχείο για την οικονομική σταθερότητα και ανάπτυξη. Είναι ο συνδετικός κρίκος αλληλεγγύης των γενεών και το βασικό θεμέλιο για τη διαχρονική συνοχή της κοινωνίας».
Σχετικά με την Παιδεία, ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρεται στις πρόσφατες αποφάσεις για τη συγχώνευση πανεπιστημίων με ΤΕΙ: «Στόχος ήταν να ικανοποιηθούν τρία αιτήματα: να έχουν και οι απόφοιτοι ΤΕΙ πτυχίο πανεπιστημίου, να προαχθούν και οι καθηγητές των ΤΕΙ σε καθηγητές Πανεπιστημίου και να αποκτήσουν διάφορες επαρχιακές πόλεις πανεπιστήμια, χωρίς να ιδρυθούν καινούργια. Για τη διερεύνηση των αναγκών της αγοράς και την αξιολόγηση αποτελεσμάτων του συστήματος της εκπαίδευσης ώστε να περιοριστεί η ανεργία και να υποβοηθηθεί η παραγωγή δεν ακούστηκε λέξη. Τα ΤΕΙ χρησιμοποιήθηκαν για πελατειακές παραχωρήσεις ώστε να εξασφαλισθούν ψήφοι στις επόμενες εκλογές».
«Συζήτηση αλλά και ουσιαστικό ενδιαφέρον για να βρεθούν ευρύτερα αποδεκτές λύσεις δεν υπάρχουν. Η πάντα έντονη πολιτική αντιπαράθεση στην Ελλάδα έχει εξελιχθεί σε μια κάθετη πόλωση. Σε κάθε θέμα κυριαρχεί έντονη αντιπαλότητα. Τα προβλήματα συσκοτίζονται. Η ειλικρίνεια θεωρείται επιζήμια. Το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικά αρνητικό για την κοινωνία. Υπάρχει διχασμός, εχθρότητα, αβεβαιότητα και αίσθημα κινδύνου για τη δημοκρατική λειτουργία της πολιτείας», αναφέρει ακόμη.
«Εκείνο που απαιτείται σήμερα είναι μια συστηματική, χωρίς δισταγμούς, προσπάθεια αναγνώρισης των υπαρκτών προβλημάτων και αντιμετώπισής τους, όχι με ευχές αλλά με την κανονική λειτουργία των θεσμών, με ρεαλιστικά μέσα με ειλικρινή και συνεχή πληροφόρηση της κοινωνίας. Απαραίτητες προπάντων είναι οι αμοιβαίες και εύλογες υποχωρήσεις της κάθε ομάδας από τους μαξιμαλιστικούς παράλογους στόχους της. Να δουλέψουμε συστηματικά αναμορφώνοντας, δημιουργώντας, σχεδιάζοντας για την εκτεταμένη περίοδο επανόδου στην κανονικότητα. Θα χρειασθούν ίσως κάμποσα χρόνια συνεχούς και συνετής προσπάθειας για να πετύχουμε. Οσο όμως το αναβάλλουμε, τόσο το πρόβλημα θα δυσκολεύει. Πρέπει να ξεκινήσουμε αμέσως, εδώ και τώρα!», καταλήγει ο κ. Σημίτης.
