΄Εμειναν για λίγο μέσα στη φυλακή, έτσι, για να ρίξουν στάχτη στα μάτια του φορολογουμένου και καταχρεωμένου, από τις δικές τους λαμογιές, ΄Ελληνα πολίτη … και τώρα, θα απολαύσουν τα κλεμμένα, εις υγείαν των κορόϊδων …
Κανείς νομοθέτης μέχρι σήμερα δεν είχε τ΄ αρχίδι@ να φέρει έναν νόμο, αντίστοιχον αυτού που ίσχυε στην Αρχαία Αθήνα για τον πολιτικό / καταχραστή εξουσίας και δημοσίου χρήματος …
———-
΄Ετσι, για την ιστορία, ας θυμηθούμε τί ίσχυε στην Αρχαία Αθήνα των κλασσικών χρόνων, την Δημοκρατία της οποίας επικαλούνται σήμερα οι αρχικλεφταράδες – αρχιμαφιόζοι πολιτικοί :
Για να ασχοληθεί κάποιος με την πολιτική, έπρεπε να περάσει τις εξής «δοκιμασίες» :
-Να είναι Έλλην πολίτης και να κατέχει την Ελληνική Θρησκεία και Παιδεία,
-Να μην είναι κίναιδος (να μην ‘κινεί’ την ‘αιδώ’, δηλαδή με απλά λόγια να μην είναι ξεδιάντροπος, αλλά να είναι έντιμος και να μην έχει καταδικαστεί για ατιμωτικό αδίκημα), να είναι σωστός οικογενειάρχης, να έχει εκπληρώσει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις και να πληρώνει τους φόρους του,
– Να καταγραφεί όλη η περιουσία του (μέχρι και τα σανδάλια που φορούσε), καθώς και η οικογενειακή του περιουσία. Τότε μόνο μπορούσε κάποιος να αποκτήσει δημόσιο αξίωμα, τουτέστιν, με τα σημερινά δεδομένα, να εκλεγεί “βουλευτής” . Εάν, όμως, κατά την διάρκεια της θητείας του η Αθήνα ζημιωνόταν εξαιτίας δικών του ενεργειών, τότε η οικονομική ζημία που υφίστατο η Αθήνα, έπρεπε να αναπληρωθεί από την προσωπική του περιουσία. Εάν μάλιστα η ζημία που προκάλεσε ήταν μεγαλύτερη από την προσωπική του περιουσία, τότε τού δήμευαν ολόκληρη την περιουσία (και τα σανδάλια που φορούσε) και δούλευε αμισθί σε δημόσια έργα (δηλαδή έσκαβε δρόμους, έφτιαχνε δημόσια κτίρια κτλ), έως ότου καλύψει ολοσχερώς την ζημία που προκάλεσε. Εάν, όμως, ο πολιτικός πρότεινε και ψήφιζε νόμο, με τον οποίον ζημιωνόταν ηθικά η Αθήνα, τότε η ποινή του ήταν : Αυθημερόν Τελευθησάτω, δηλαδή την ίδια ημέρα τον θανάτωναν …
———-
Σήμερα, οι “δημοκράτες” άρπαγες του ιδρώτα και του μόχθου του Λαού, έχουν ψηφίσει και νόμο (Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει, δηλαδή), σύμφωνα με τον οποίον δεν μπορούν να διωχθούν, αυτοί που κατέκλεψαν και διασπάθισαν το δημόσιο χρήμα …
Ωραία “Δημο-Κρατία” έχουμε … να την χαιρόμαστε … και να καμαρώνουμε κάθε αρχιλαμόγιο και κάθε μποτοξαρισμένη συμβία του, να μας εμπαίζουν και να μας προκαλούν να πληρώσουμε εμείς τα “κερατιάτικά” τους …
ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ. ΕΝΤΩΜΕΤΑΞΥ Η ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΛΕΜΕΝΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΣΧΕΘΕΙ . ΠΛΗΡΩΝΕ ΕΛΛΗΝΙΚΕ ΛΑΕ ΓΙΑ 150 ΧΡΟΝΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΛΑΜΟΓΙΑ.
Η βικυ ανηκει στη γνωτη φυλη των Samurai Natafame.
΄Εμειναν για λίγο μέσα στη φυλακή, έτσι, για να ρίξουν στάχτη στα μάτια του φορολογουμένου και καταχρεωμένου, από τις δικές τους λαμογιές, ΄Ελληνα πολίτη … και τώρα, θα απολαύσουν τα κλεμμένα, εις υγείαν των κορόϊδων …
Κανείς νομοθέτης μέχρι σήμερα δεν είχε τ΄ αρχίδι@ να φέρει έναν νόμο, αντίστοιχον αυτού που ίσχυε στην Αρχαία Αθήνα για τον πολιτικό / καταχραστή εξουσίας και δημοσίου χρήματος …
———-
΄Ετσι, για την ιστορία, ας θυμηθούμε τί ίσχυε στην Αρχαία Αθήνα των κλασσικών χρόνων, την Δημοκρατία της οποίας επικαλούνται σήμερα οι αρχικλεφταράδες – αρχιμαφιόζοι πολιτικοί :
Για να ασχοληθεί κάποιος με την πολιτική, έπρεπε να περάσει τις εξής «δοκιμασίες» :
-Να είναι Έλλην πολίτης και να κατέχει την Ελληνική Θρησκεία και Παιδεία,
-Να μην είναι κίναιδος (να μην ‘κινεί’ την ‘αιδώ’, δηλαδή με απλά λόγια να μην είναι ξεδιάντροπος, αλλά να είναι έντιμος και να μην έχει καταδικαστεί για ατιμωτικό αδίκημα), να είναι σωστός οικογενειάρχης, να έχει εκπληρώσει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις και να πληρώνει τους φόρους του,
– Να καταγραφεί όλη η περιουσία του (μέχρι και τα σανδάλια που φορούσε), καθώς και η οικογενειακή του περιουσία. Τότε μόνο μπορούσε κάποιος να αποκτήσει δημόσιο αξίωμα, τουτέστιν, με τα σημερινά δεδομένα, να εκλεγεί “βουλευτής” . Εάν, όμως, κατά την διάρκεια της θητείας του η Αθήνα ζημιωνόταν εξαιτίας δικών του ενεργειών, τότε η οικονομική ζημία που υφίστατο η Αθήνα, έπρεπε να αναπληρωθεί από την προσωπική του περιουσία. Εάν μάλιστα η ζημία που προκάλεσε ήταν μεγαλύτερη από την προσωπική του περιουσία, τότε τού δήμευαν ολόκληρη την περιουσία (και τα σανδάλια που φορούσε) και δούλευε αμισθί σε δημόσια έργα (δηλαδή έσκαβε δρόμους, έφτιαχνε δημόσια κτίρια κτλ), έως ότου καλύψει ολοσχερώς την ζημία που προκάλεσε. Εάν, όμως, ο πολιτικός πρότεινε και ψήφιζε νόμο, με τον οποίον ζημιωνόταν ηθικά η Αθήνα, τότε η ποινή του ήταν : Αυθημερόν Τελευθησάτω, δηλαδή την ίδια ημέρα τον θανάτωναν …
———-
Σήμερα, οι “δημοκράτες” άρπαγες του ιδρώτα και του μόχθου του Λαού, έχουν ψηφίσει και νόμο (Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει, δηλαδή), σύμφωνα με τον οποίον δεν μπορούν να διωχθούν, αυτοί που κατέκλεψαν και διασπάθισαν το δημόσιο χρήμα …
Ωραία “Δημο-Κρατία” έχουμε … να την χαιρόμαστε … και να καμαρώνουμε κάθε αρχιλαμόγιο και κάθε μποτοξαρισμένη συμβία του, να μας εμπαίζουν και να μας προκαλούν να πληρώσουμε εμείς τα “κερατιάτικά” τους …
ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ. ΕΝΤΩΜΕΤΑΞΥ Η ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΚΛΕΜΕΝΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΚΑΤΑΣΧΕΘΕΙ . ΠΛΗΡΩΝΕ ΕΛΛΗΝΙΚΕ ΛΑΕ ΓΙΑ 150 ΧΡΟΝΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΛΑΜΟΓΙΑ.
Η βικυ ανηκει στη γνωτη φυλη των Samurai Natafame.