Ενδεικτικά της επίδρασης των lockdown στην ψυχοκοινωνική συμπεριφορά παιδιών και εφήβων είναι τα συμπεράσματα σχετικής έρευνας, σύμφωνα με τα οποία, σχεδόν διπλασιάστηκε ο εθισμός των εφήβων στο Διαδίκτυο λόγω της καραντίνας, με τις διαδικτυακές συμπεριφορές υψηλού κινδύνου να αγγίζουν το 50%.
Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με την ποιοτική και ποσοτική έρευνα, που έγινε στη Μονάδα Εφηβικής Υγείας (Μ.Ε.Υ.) ΕΚΠΑ αλλά και από τη γραμμή «Υποστηρίζω» που λειτουργεί στο Νοσοκομείο Παίδων «Παν. & Αγλ. Κυριακού», αυξήθηκε κατά 10% ο αυτοτραυματισμός στα κορίτσια, ενώ παρατηρήθηκε διπλασιασμός του καταθλιπτικού συναισθήματος και στα δύο φύλλα.
Για τα σημαντικά προβλήματα στην ψυχοκοινωνική υγεία παιδιών και εφήβων, μίλησε στο Πρακτορείο Fm και στην εκπομπή της Τάνιας Η. Μαντουβάλου «104,9 ΜΥΣΤΙΚΑ ΥΓΕΙΑΣ» η αναπληρώτρια καθηγήτρια Παιδιατρικής – Εφηβικής Ιατρικής, Επιστημονική Υπεύθυνη της Μονάδας Εφηβικής Υγείας κ Άρτεμις Τσίτσικα.
Σύμφωνα με την παιδίατρο, κατά τη διάρκεια του πρώτου lockdown, όπου σημειώθηκε μία αιφνίδια και απότομη μεταβολή της καθημερινότητας, αλλά δεν υπήρχε γνώση για το τι ακριβώς συμβαίνει, είδαμε πολλές αλλαγές στη συμπεριφορά των εφήβων, οι οποίες εντάθηκαν στο δεύτερο lockdown.
«Παρατηρήθηκε ένα υπερβολικό άγχος, κάποιες φοβίες, καταθλιπτικό συναίσθημα που σχεδόν διπλασιάστηκε, και το κυριότερο, ένα αίσθημα παραίτησης και έλλειμμα προοπτικής. Στα κορίτσια είδαμε μία εσωτερίκευση, σε κάποιες περιπτώσεις είδαμε αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές, όπως ο αυτοτραυματισμός, που έφτασε το 10% σύμφωνα με τις παρατηρήσεις μας, αλλά και από τη διεθνή βιβλιογραφία. Ενώ τα αγόρια είχαν μία επιθετικού τύπου εξωστρεφή συμπεριφορά, και υπήρξαν και επεισόδια ενδοοικογενειακά, αλλά και στο ευρύτερο περιβάλλον τους».
Ίσως και σε δύο χρόνια η επιστροφή στην ψυχοκοινωνική κανονικότητα
Τα μικρότερα παιδιά, σύμφωνα με την κ. Τσίτσικα, αντιδρούν περισσότερο με άτυπες συμπεριφορές, π.χ. αντιδρούν υπερβολικά σε μία άσχετη στιγμή, ή δεν συνεργάζονται, ειδικά όταν κάποιος δεν τους εξηγεί τι ακριβώς συμβαίνει και ακούν π.χ. ψιθύρους στο σπίτι. Έτσι νιώθουν ανασφάλεια και γεμίζουν άγχος που εκδηλώνεται σε όλο το φάσμα των δραστηριοτήτων τους, γιατί καταλαβαίνουν ότι κάτι δεν πάει καλά.
«Όσον αφορά στην “ψηφιακή ζωή” των εφήβων, προ πανδημίας σε έρευνα που είχαμε κάνει στην επικράτεια ήδη ήταν πολύ ψηλά τα ποσοστά εθισμού, έφταναν στο 30-40% του εφηβικού πληθυσμού, με τη σοβαρή συμπεριφορά εξάρτησης να αγγίζει το 8%. Τώρα πλέον φτάνουν στο 50-60% και η σοβαρή συμπεριφορά εξάρτησης αγγίζει έως και το 15%. Επίσης παρατηρείται μία αύξηση διαδικτυακών συμπεριφορών υψηλού κινδύνου, όπως ο εκφοβισμός που έφτασε το 50%, ρητορική του μίσους, επιθετικότητα δηλαδή ψηφιακά. Είδαμε μία υπερβολή στη χρήση του διαδικτύου. Η τηλεκπαίδευση που ήταν μία αναγκαία συνθήκη και προσέφερε πολλά, σίγουρα κούρασε και είχε μία μεγάλη επίπτωση στη σχολική τους ζωή, καθώς παρατηρήθηκε σχολική άρνηση, έλλειμμα κινήτρου να βγαίνουν από το σπίτι κλπ». Σχετικά με το πώς θα εξελιχθούν και πότε θα εξαλειφθούν όλα αυτά τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν στην ψυχοκοινωνική υγεία παιδιών και εφήβων η κ Τσίτσικα αναφέρει ότι πρόκειται για μία κατάσταση που θα μας ακολουθήσει για μήνες, ίσως ένα ή δύο χρόνια. «Γιατί για να γυρίσουν τα παιδιά στην κανονικότητα χρειάζονται υποστήριξη και από την οικογένεια, αλλά και από προγράμματα που θα εφαρμόσουμε για να τα ενισχύσουμε μέσα στο σχολείο».
