Τη Δευτέρα 18 Σεπτεμβρίου θα εκδικαστεί σε δεύτερο βαθμό η υπόθεση της δολοφονίας της 24χρονης Ερατούς το Μάιο του 2019 στη Μυτιλήνη, από τον εν διαστάσει σύζυγό της, για την άρση της ποινής των ισοβίων χωρίς ελαφρυντικά που του είχε επιβληθεί πρωτόδικα, ισχυριζόμενος ότι τέλεσε το αδίκημα εν βρασμώ ψυχικής ορμής.
Το εφετείο έχει αναβληθεί ήδη δύο φορές και τη Δευτέρα η υπόθεση αναμένεται να ξεκινήσει να εκδικάζεται.
Η εν ψυχρώ δολοφονία με καραμπίνα από τον εν διαστάσει σύζυγό της 24χρονης Ερατώς, όπου στο διπλανό δωμάτιο κοιμόταν η μικρή τους κόρη, είχε συγκλονίσει το Μάιο του 2019 το πανελλήνιο.
«Τα ισόβια να παραμείνουν ισόβια» ζητά η μητέρα της Ερατούς που μαζί με φεμινιστικές οργανώσεις και συλλογικότητες θα βρεθεί για ακόμα μια φορα στο δικαστήριο με τον δολοφόνο του παιδιού της.
Ο Σύλλογος Προοδευτικών Γυναικών Μυτιλήνης εκφράζει την αλληλεγγύη του στην οικογένεια της Ερατούς, που έχασε τον άνθρωπό της με τέτοιο αποτρόπαιο τρόπο και καλεί στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Δικαστικό Μέγαρο Μυτιλήνης στις 9.00 π.μ τη Δευτέρα 18/9.
Όπως σημειώνει σε ανακοίνωσή του ο σύλλογος προοδευτικών γυναικών Λέσβου «Δε φτάνει το ανοιχτό τραύμα που αντιμετωπίζουν η μητέρα της και οι άλλοι συγγενείς της καθημερινά, έρχονται να προστεθούν και οι τραγικές ελλείψεις στην οικονομική, συμβουλευτική, νομική τους στήριξη με ευθύνη του κράτους… Η δολοφονία της Ερατώς, η οργή που προκαλούν τα αποκρουστικά περιστατικά βίας σε βάρος γυναικών και παιδιών δεν αποτελούν «μεμονωμένη και ακραία» συμπεριφορά! Αποτελούν ένα από τα πολλά πρόσωπα της, που βιώνουμε οι γυναίκες του καθημερινού μόχθου… Στο βούρκο της εκμεταλλευτικής κοινωνίας «ξεφυτρώνουν» οι δράστες-τέρατα, θεριεύει η ενδοοικογενειακή βία, τα κυκλώματα trafficking και μαστροπείας με θύματα κυρίως γυναίκες και παιδιά, «ξεπηδούν» νέες μορφές βίας, όπως η λεγόμενη εκδικητική πορνογραφία και η διαδικτυακή σεξουαλική παρενόχληση και καταδίωξη… Απαιτούμε εδώ και τώρα την ολόπλευρη κρατική στήριξη των οικογενειών των δολοφονημένων γυναικών… Δεν συμβιβαζόμαστε η προστασία των κακοποιημένων γυναικών και παιδιών να βρίσκεται στα χέρια επιχειρηματιών, ΜΚΟ, εκκλησιαστικών δομών και διαφόρων «φιλάνθρωπων»… Δεν ανεχόμαστε να πουλάνε στα τηλε-παράθυρα τον ανθρώπινο πόνο και να κρύβουν τις πραγματικές οικονομικές και κοινωνικές αιτίες πίσω από τα φρικιαστικά εγκλήματα. Στο δρόμο του συλλογικού αγώνα βρίσκουμε το κουράγιο, τη δύναμη, την αντοχή να αλλάξουμε τη ζωή μας μαχόμενες».
