Nέο υπερόπλο ετοιμάζει η Ρωσία: Μαχητικό αεροσκάφος κάθετης απογείωσης και προσγείωσης (VTOL)

Κοινοποίηση:
02ae42f10688e3664c9e0b5ab569b63f_XL

Σχέδια από το παρελθόν ήρθαν ξανά στο τραπέζι και η Μόσχα ολοκλήρωσε τον επανασχεδιασμό του μαχητικού αεροσκάφους κάθετης απογείωσης και προσγείωσης (VTOL), που ανέπτυξε πρώτη φορά στην δεκαετία του 1970.

Το γραφείο σχεδιασμού στη Μόσχα ανέπτυξε το πρώτο μαχητικό αεροσκάφος κάθετης απογείωσης και προσγείωσης (VTOL) της ΕΣΣΔ, το Yak-38, τη δεκαετία του 1970.
Ο διάδοχος του Yak-38, το πρόγραμμα Yak-141, έφτασε σε προχωρημένο στάδιο ανάπτυξης, αλλά ακυρώθηκε την παραμονή της διάλυσης της Σοβιετικής Ένωσης το 1991.

Ο Ρώσος σχεδιαστής και κατασκευαστής αεροσκαφών Yakovlev είναι έτοιμος να επαναλάβει την ανάπτυξη ενός αεροσκάφους ικανού VTOL πέμπτης γενιάς, μόλις το υπουργείο Άμυνας, δώσει το πράσινο φως παραγωγής, όπως δήλωσε ο γενικός διευθυντής του Yakovlev, Andrey Boginski.
«Οι σχεδιαστές μας έχουν εξερευνήσει τις προοπτικές για τη δημιουργία ακόμη πιο προηγμένων αεροσκαφών που να αντιστοιχούν στο επίπεδο της πέμπτης γενιάς πολεμικής αεροπορίας», είπε ο Boginsky.
«Το θέμα των αεροσκαφών κάθετης απογείωσης και προσγείωσης πάγωσε στη δύσκολη δεκαετία του 1990, αλλά έχουμε διατηρήσει την επιστημονική και τεχνική βάση» για την ανάπτυξή τους και μπορούμε να το θέσουμε άμεσα στην παραγωγή, εφαρμόζοντας όλες τις «νέες τεχνολογίες αεροσκαφών».
Advertisement

Η Yakovlev είναι ο μόνος κατασκευαστής στρατιωτικών αεροσκαφών με σχετική εμπειρία στη δημιουργία αεροσκαφών VTOL.

Η Yakovlev άρχισε να πειραματίζεται με την τεχνολογία VTOL τη δεκαετία του 1950, με αυτές τις προσπάθειες να οδηγήσουν στην ανάπτυξη του Yak-36 που έκανε την παρθενική του πτήση πριν από εξήντα χρόνια, στις 27 Ιουλίου 1964 σε συμβατική λειτουργία πτήσης.
Δύο μήνες αργότερα, στις 27 Σεπτεμβρίου 1964, το αεροσκάφος πραγματοποίησε την πρώτη του αιώρηση και μετάβαση σε οριζόντια πτήση.

Μια πτήση πλήρους προφίλ με κάθετη απογείωση και προσγείωση πραγματοποιήθηκε τον Μάρτιο του 1966.
Κατασκευάστηκαν τέσσερα Yak-36, επανασχεδιάστηκε ως πρόγραμμα Yak-36M και τελικά εξελίχθηκε σε Yak-38 με την επιτυχή εισαγωγή του στη Σοβιετική Ναυτική Αεροπορία το 1976 για χρήση στα αεροπλανοφόρα τα οποία θα έφεραν δώδεκα Yak-38.

Αυτά τα μοναδικά, τρικινητήρια αεροσκάφη (1 Tumansky R-28 V-300 vectored thrust turbofan και 2 RD-38 turbojets) είχαν έναν πιλότο, τελική ταχύτητα σχεδόν 1.300 km/h, ανώτατο όριο εξυπηρέτησης 11 km και πρακτική ακτίνα μάχης με κάθετη απογείωση και προσγείωση και πλήρη συμπλήρωμα όπλων έως 185 km.

Ήταν οπλισμένα με αυτόματα κανόνια 23 mm, έπαιρναν έως και 2 τόνους πυρομαχικών, από πυραύλους αέρος-εδάφους Kh-23 και αέρος-αέρος R-60 έως βλήματα διασποράς, βόμβες και τακτικά πυρηνικά όπλα RN-28, RN-40 και RN-41.
Διάδοχος του Yak-38, ήταν το Yak-141, με βελτιωμένη ικανότητα ελιγμών, αναδιπλούμενα φτερά, μέγιστο βάρος απογείωσης 19,5 τόνων από τον διάδρομο (και 15,8 τόνους μέγιστο VTOL), τρεις ψηφιακά ελεγχόμενους κινητήρες – έναν κινητήρα ανύψωσης και πρόωσης R79V-300 και δύο ανυψωτικούς κινητήρες RD-41.

Το αεροπλάνο μπορούσε να επιταχύνει έως και 1.250 χλμ. την ώρα, καθιστώντας το το πρώτο αεροπλάνο VTOL στον κόσμο που πετάει ταχύτερα από την ταχύτητα του ήχου και ανώτατο όριο υπηρεσίας 15 χλμ..
Τέσσερα κατασκευάστηκαν, η πρώτη πτήση πραγματοποιήθηκε το 1989 και το 1990 το αεροπλάνο πραγματοποίησε την πρώτη πτήση πλήρους προφίλ και την πρώτη επιτυχημένη απογείωση και προσγείωση από και πάνω σε αεροπλάνοφόρο.

ΚΟΙΝΟΠΟΗΣΗ: