Με κομμένη την ανάσα παρακολουθεί η Ευρώπη και κυρίως το Βερολίνο το πολιτικό χάος που ξέσπασε στην Ιταλία. Η πρωτοφανής πολιτική κρίση είναι απόρροια ενός στυγνού πραξικοπήματος από ΕΕ-ΔΝΤ-Βερολίνο .Αυτή τη φορά οι Βρυξέλλες κάνουν ένα σημαντικό λάθος: Δεν έχουν απέναντι τους την άπειρη Κυβέρνηση Α.Τσίπρα. Η Ιταλία δεν είναι Ελλάδα.
Η στροφή προς την Μόσχα, η πάταξη της παράνομης μετανάστευσης και κυρίως η απέλαση 500 χιλ. μεταναστών, το «Σχέδιο Β» και κυρίως το σχέδιο για «παράλληλο νόμισμα» που ήδη «έτρεχε» δεν άφησε πολλά περιθώρια στην γερμανοκρατούμενη Ευρώπη. Πραξικόπημα εδώ και τώρα.
Αλλωστε αυτά που πρέσβευσε ο καθηγητής Paolo Savona, προσωπική επιλογή του Matteo Salvini, ήταν όχι απλά «κόκκινο πανί» για το Βερολίνο, αλλά θα σήμαιναν το τέλος του ευρώ, κάτι που παραδέχτηκε ανοιχτά ο πρόεδρος της Ιταλίας.
«Ο ορισμός του υπουργού Οικονομίας συνιστά πάντοτε ένα άμεσο μήνυμα εμπιστοσύνης ή συναγερμού προς τους οικονομικούς και χρηματοπιστωτικούς παράγοντες», εξήγησε ο πρόεδρος Ματαρέλα στους δημοσιογράφους.
«Ζήτησα για το υπουργείο αυτό έναν πολιτικό εκπρόσωπο της πλειοψηφίας που να συνάδει με την προγραμματική συμφωνία … που να μην εκλαμβάνεται ως υποστήριξη προς μία γραμμή που θα μπορούσε να προκαλέσει την αναπόφευκτη έξοδο της Ιταλίας από το ευρώ», πρόσθεσε,
Στην πραγματικότητα, το «φιλελεύθερο» καθεστώς αρνήθηκε να παραδώσει την εξουσία στους νικητές των εκλογών, με το πρόσχημα ότι είναι «λαϊκιστές» ενώ το ευρωιερατείο άρχισε την υπονόμευση για να τοποθετήσουν τον «δικό τους» άνθρωπο.
Ο Ιταλός Πρόεδρος Σέρτζιο Ματαρέλα θα συναντήσει τον οικονομολόγο Κάρλο Κοταρέλι για να του αναθέσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης τεχνοκρατών. Ο Κοταρέλι, με θητεία και στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, είχε ετοιμάσει λίστα για περικοπές άχρηστων δημοσίων δαπανών, ως σύμβουλος των κυβερνήσεων των Ενρίκο Λέττα και Ματέο Ρέντσι.
Είναι πιθανόν, βέβαια, η κυβέρνηση αυτή να μην λάβει ψήφο εμπιστοσύνης από το κοινοβούλιο, να διαχειριστεί μόνον τις τρέχουσες υποχρεώσεις και να αποφασιστεί, τελικά, προσφυγή σε πρόωρες εκλογές το Φθινόπωρο.
Ο ηγέτης της Λίγκας, Ματέο Σαλβίνι, ο πιο δημοφιλής πολιτικός της Ιταλίας σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, ο οποίος μετά το χτεσινό πραξικόπημα ενισχύεται κατακόρυφα, είπε:
«Δεν είμαι διατεθειμένος να διαπραγματεύομαι επ’ αόριστον, τα προβλήματα δεν περιμένουν, τη λύση θα δώσει ο λαός», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Σαλβίνι λίγες ώρες προτού οριστικοποιηθεί το ναυάγιο και ενώ τα σύννεφα ήταν ήδη πυκνά πάνω από το Κυρηνάλιο.
Ο γραμματέας της Λέγκα Ματτέο Σαλβίνι δήλωσε ότι «μαζί με τα Πέντε Αστέρια εργάσθηκε μέρα και νύχτα για να γεννηθεί η κυβέρνηση, αλλά υπάρχει μια αρχή που είναι απαράβατη» και ότι «για την Ιταλία αποφασίζουν Ιταλοί, και όχι Γερμανοί, ή άλλες εθνικότητες».
«Όλα αυτά ισχύουν αν υπάρχει Δημοκρατία, αλλά αν έχουμε μια αλυσίδα που δεν μας επιτρέπει να επιλέξουμε έναν υπουργό που δεν αρέσει στο Βερολίνο και στις ισχυρές εξουσίες, σημαίνει ότι είναι ο σωστός υπουργός», πρόσθεσε ο επικεφαλής της Λέγκα.
«Αν υπάρχουν απειλές της Ευρώπης, η κυβέρνηση δεν θα ξεκινήσει. Έχουμε συνοχή ελευθερία και θάρρος», είπε ο Σαλβίνι.
«Αν μπορούμε να δουλέψουμε ελεύθερα, αύριο εγώ θα αρχίσω να δουλεύω στο υπουργείο Εσωτερικών και θα αρχίσουν οι απελάσεις των λαθρομεταναστών. Διαφορετικά, θα πρέπει να ξαναδώσουμε, με εκλογές, τον λόγο στους Ιταλούς», ολοκλήρωσε.
Ο πρωθυπουργός Κόντε δήλωσε:
«Είμαι συνήγορος και καθηγητής, θα είμαι συνήγορος του λαού… Υπάρχει ένα “Κυβερνητικό Σύμφωνο” και με βάση αυτό προχωρούμε…»..Τώρα οι επιθέσεις προσανατολίζονται στους υποψήφιους υπουργούς που έχουν σαφή τοποθέτηση εναντίον της γερμανικής Ευρώπης, του ευρώ και προτάσσουν το “Πρώτα οι Ιταλοί“.
«Il palazzo contre la piazza», «τα παλάτια της εξουσίας κατά του δρόμου»: αυτό θα είναι, σύμφωνα με τους πολιτικούς αναλυτές το leitmotiv μίας καμπάνιας που μπορεί να διαρκέσει πολλούς μήνες. Η προεκλογική εκστρατεία στην Ιταλία δεν τελείωσε στην πραγματικότητα ποτέ και προδιαγράφεται πολύ σκληρή.
Ηδη ο Σαλβίνι έδωσε τον τόνο σε χθεσινή συγκέντρωση:
«Εάν ένας υπουργός ενοχλεί τις ισχυρές εξουσίες που μάς κατέσφαξαν, αυτό σημαίνει ότι είναι ένας καλός υπουργός».
«Μείνετε στο πλευρό μας, έχουν εναντίον μας ανθρώπους στους επάνω ορόφους, αλλά και πολλούς άλλους που μας υποστηρίζουν», είπε ο Ντι Μάιο απευθυνόμενος στους υποστηρικτές του.
Ποιος είναι ο καθηγητής Paolo Savona
Ο Σαβόνα προτάθηκε από τον εντολοδόχο πρωθυπουργό Κόντε, μετά από πρόταση της Λέγκας και με τη σύμφωνη γνώμη των Πέντε Αστεριών.
Ο Σαβόνα είναι κόκκινο πανί για το ευρωιερατείο, επειδή ασκεί κριτική στη μετάλλαξη της ΕΕ σε γερμανική Ευρώπη.
Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι ο Σαβόνα δεν είναι κάποιο τυχαίο πρόσωπο και στην μακρά πορεία του -στην κεντρική τράπεζα, στον σύνδεσμο βιομηχάνων Confindustria και σε υπουργικές θέσεις τη δεκαετία του 1990- έχει οικοδομήσει στενότατους δεσμούς με το οικονομικό και επιχειρηματικό κατεστημένο της Ιταλίας.
Κάτι που σημαίνει, πολύ απλά, ότι οι «αιρετικές» θέσεις που εκφράζει σήμερα έχουν απήχηση σε σημαντικά τμήματα της ελίτ της χώρας με το δεύτερο μεγαλύτερο σε ποσοστό και πρώτο σε απόλυτους αριθμούς δημόσιο χρέος στην Ευρώπη μετά την Ελλάδα -η οποία, δικαίως, θεωρείται πολύ μεγάλη τόσο για να διασωθεί όσο και για να καταρρεύσει.
Ο Paolo Savona είναι το “κόκκινο πανί” για τον Mattarella και τους ευρωκράτες. Το επιβεβαίωσε ο ίδιος με δήλωση αντάξια της παγκόσμιας φήμης του στην εφημερίδα Affari Italiani:
«Δεν επιθυμώ να υπεισέλθω στην ένταση. Είμαι διαθέσιμος για τη χώρα, όπως πάντα, αλλά δεν υπεισέρχομαι σε λεπτομέρειες και σε συγκρούσεις. Ας το δουν οι πολιτικοί».
Η αριστερή εφημερίδα La Stampa δημοσιεύει σήμερα αποσπάσματα από το υπό έκδοση νέο του βιβλίο, ώστε να καταδείξει ότι είναι αντιευρωπαϊστής:
«Η Γερμανία δεν άλλαξε ποτέ την αντίληψη για τον ρόλο της στην Ευρώπη μετά το τέλος του ναζισμού, παρότι εγκατέλειψε την ιδέα στρατιωτικής επιβολής.
Τρεις φορές η Ιταλία έπεσε θύμα της σαγηνευτικής γερμανικής κουλτούρας που καθόρισε την ιστορία κι όχι μόνον την οικονομία.
Με την Τριπλή Συμμαχία του 1882, με το Χαλύβδινο Σύμφωνο του 1939 [Γερμανο-Ιταλικό Σύμφωνο Φιλίας και Συμμαχίας] και με την Ευρωπαϊκή Ένωση του 1992.
Όπως επίσης είναι αλήθεια πως ήταν δική μας επιλογή. Είναι δυνατόν να μην διδασκόμαστε ποτέ από τα λάθη;».
Ο Paolo Savona είναι ξεκάθαρος:
«Αυτοί που σήμερα δηλώνουν ευρωπαϊστές, στην πραγματικότητα είναι εναντίον των Ιταλών… Δεν υπάρχει μία Ευρώπη, αλλά μία Γερμανία που περιβάλλεται από φοβισμένους».
Αρκεί να διαβάσει κανείς μερικές αράδες απο το βιογραφικό του για να αντιληφθεί για ποιόν λόγο ο πρόεδρος Ματαρέλα αποστρέφεται την υποψηφιότητα του Σαβόνα για το υπουργείο Οικονομικών
«Δεν υπάρχει η Ευρώπη, μονάχα η Γερμανία που περιστοιχίζεται από φοβισμένες χώρες», έλεγε Ο Σαβόνα σε συνέντευξή του πριν από περίπου ένα χρόνο εκφράζοντας την πεποίθηση ότι το ευρώ δεν μπορεί να επιβιώσει για πολύ.
«Η Γερμανία δεν έχει αλλάξει την οπτική της για την θέση που κατέχει στην Ευρώπη μετά το τέλος του ναζισμού παρότι εγκατέλειψε την ιδέα να την επιβάλλει στρατιωτικά. Τρεις φορές η Ιταλία βίωσε την επιρροή της γερμανικής κουλτούρας, η οποία καθόρισε την ιστορία της, όχι μόνο από οικονομικής πλευράς με την Τριπλή Συμμαχία το 1882, το Γερμανο-Ιταλικό Σύμφωνο Φιλίας και Συμμαχίας (Χαλύβδινο Σύμφωνο) το 1939 και την Συνθήκη για την ΕΕ (την Συνθήκη του Μάαστριχτ) το 1992. Και είναι αλήθεια ότι κάθε φορά ήταν δική μας επιλογή. Πολύ πιθανό να μη διδασκόμαστε από τα λάθη μας».
Το ευρώ είναι ένα γερμανικό κλουβί
Στην αυτοβιογραφία του που κυκλοφόρησε αυτές τις μέρες στην ιταλική αγορά με τίτλο «Σαν Εφιάλτης και σαν Όνειρο», ο Σαβόνα αυτοπροσδιορίζεται ως «φιλελεύθερος οικονομολόγος», γράφει ότι «το ευρώ είναι ένα γερμανικό κλουβί» και ότι «η Ιταλία χρειάζεται ένα σχέδιο Β’» για την έξοδό της από την ευρωζώνη με το μικρότερο δυνατό κόστος, αν κριθεί αυτό απαραίτητο, καθώς η είσοδός της ήταν ένα «ιστορικό λάθος».
Πολλές από τις απόψεις του για την οικονομία μπορούν να χαρακτηρισούν ως καλασσικές προσεγγίσεις. Αλλά το πρόβλημα για τις αγορές και για τους εταίρους της Ιταλίας είναι η άποψή του για το ευρώ, το οποίο έχει πολλές φορές χαρακτηρίσει ως ένα αποτυχημένο μοντέλο.Ο σχεδιασμός της ευρωζώνης, υποστηρίζει ο Σαβόνα στο βιβλίο του, έγινε ώστε να ικανοποιεί τις ανάγκες μόνο της Γερμανίας.
Στο παρελθόν μάλιστα έχει δηλώσει ότι «αν φτιάξουν την πολιτική ένωση στην Ευρώπη, η Γερμανία θα γίνει σίγουρα μειοψηφία».
Ο Πάολο Σαβόνα διαθέτει πλούσιο βιογραφικό με μεγάλη ακαδημαϊκή και επαγγελματική εμπειρία και από πολλές απόψεις θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ένας «τυπικός» εκπρόσωπος του κατεστημένου: με εμπειρία σε υπουργική θέση, στην Τράπεζα της Ιταλίας, σε ιδιωτικές τράπεζες και στην ένωση εργοδοτών της Ιταλίας Confindustria.
Μεταξύ άλλων, ο Σαβόνα διετέλεσε υπουργός επί κυβέρνησης Τσιάμπι, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, καθώς και διευθύνων σύμβουλος μεγάλων επιχειρήσεων, ενώ έχει διδάξει στα πανεπιστήμια Perugia, Rome Tor Vergata και Scuola Superiore di Pubblica Amministrazione, είναι διευθυντής σε οικονομικά έντυπα, ερευνητής και συγγραφέας και έχει τιμηθεί με διάφορα βραβεία Οικονομίας.
«Το παρελθόν του Σαβόνα ως σφοδρού επικριτή της ευρωπαϊκής δομής τον καθιστά τον λιγότερο φιλικό προς τις αγορές υποψήφιο», ανέφεραν σε σημείωμά τους προς τους πελάτες τους οι επικεφαλής της ιαπωνικής τράπεζας Mizuho όταν ανακοινώθηκε το όνομά του ως πιθανού υποψηφίου για το υπουργείο Οικονομικών.
Ο πιθανός διορισμός του δεν έχει μόνο αναστατώσει τις ιταλικές αγορές, που ήδη κλυδωνίζονται από τον επικείμενο σχηματισμό αντισυστημικής κυβέρνησης, αλλά και το βαρύ πυροβολικό της ΕΕ, τη Γερμανία.
«Έχει μια ρομαντική, σχεδόν συναισθηματική άποψη της Ευρώπης, αλλά είναι πεπεισμένος ότι ο τρόπος που είναι προς το παρόν δομημένη δεν βοηθάει την οικονομία ή τους πολίτες της», λέει ο Φραντσέσκο Γκαλιέτι, ο οποίος είναι επικεφαλής της εταιρείας πολιτικών συμβούλων Policy Sonar και γνωρίζει τον Σαβόνα προσωπικά.
