O Γιάννης Καργάκος ισοπεδώνει τους δήθεν «καλλιτέχνες» – «Ας έπαιρνε μια σημαία από χώρα που εφαρμόζεται η Σαρία»!

Ο εκπαιδευτικός Γιάννης Καργάκος, γιος του γνωστού φιλολόγου και ιστορικού Σαράντη Καργάκου, μας έχει συνηθίσει για τις εύστοχες τοποθετήσεις του σε θέματα που αφορούν την παιδεία και τον πολιτισμό. Αξέχαστη θα μείνει πρόσφατη ανάρτησή του, όπου απαντούσε στα φληναφήματα της λαλίστατης υφυπουργού Παιδείας, Δόμνας Μιχαηλίδου. Αυτή τη φορά ξεσπάθωσε για το ζήτημα της «ροζ σημαίας» που – ευτυχώς – καθαιρέθηκε από το Ελληνικό Γενικό Προξενείο της Νέας Υόρκης, προκαλώντας την μήνην του εν Ελλάδι «φιλελεφτεράτου» και των αριστερών.

Η ανάρτηση του Γιάννη Καργάκου

H τέχνη είναι ωραία όταν είναι αληθινή, όταν δείχνει τα πράγματα αληθινά και όχι ωραία. Η Γκερνίκα είναι ωραία, όχι γιατί δείχνει κάτι ωραίο, αλλά γιατί δείχνει ωραία, δηλαδή αληθινά, κάτι άσχημο. Η τέχνη δεν πρέπει να ωραιοποιεί το χυδαίο ούτε να χυδαιοποιεί το ωραίο. Τα σύμβολα των λαών, εθνικά και θρησκευτικά, είναι κάτι το ωραίο. Αλλιώς μη μιλάμε για σεβασμό στη διαφορετικότητα, ανεκτικότητα, ενσυναίσθηση και άλλα ηχηρά παρόμοια. Η ανοχή όμως πρέπει να είναι αμοιβαία. Αν παίρναμε το πρόσωπο ενός καλλιτέχνη και το κάναμε καρικατούρα, θα μας έκανε μήνυση, σίγουρα για να αυξήσει και τη δημοτικότητά του. Γιατί μας ενοχλεί η αντίδραση ενός λαού που έγινε καρικατούρα το δικό του πρόσωπο, όπως αυτό αντικατοπτρίζεται στο εθνικό του σύμβολο; Θα ήταν πιο αληθινό και θαρραλέο ένας καλλιτέχνης, που νοιάζεται πραγματικά για τη βία κατά των γυναικών, να πάρει μια σημαία από χώρα που εφαρμόζεται η Σαρία, να κάνει πάνω της τις αισθητικές του παρεμβάσεις και να πάει να την ανεμίζει στην πρωτεύουσα της χώρας αυτής. Η μεγάλη τέχνη έχει τη μαγεία να ενώνει την κατακερματισμένη ανθρωπότητα, να κάνει το ατομικό βίωμα κοινό, να αισθητοποιεί τις ιδέες. Η μεγάλη τέχνη δεν είναι μονοσήμαντη, έχει πολλαπλότητα ερμηνειών, γι’ αυτό και είναι διαχρονική και υπερτοπική. Ποτέ όμως εκ του ασφαλούς υπεροπτική και ελιτίστικη. Στη Νέα Υόρκη μπορείς να κάνεις και να λες ό,τι θες. Με την αμερικανική σημαία όμως κανείς δεν παίζει. Παίζουμε όμως με την ελληνική! Και το υπουργείο, μετά από τόσες γαλανόλευκες που έχει υποστείλει, κατέβασε και τη ροζ! Ούτε σε αυτό σθένος και συνέπεια. Και μετά ζητάμε τα γλυπτά και συζητάμε με τον Ερντογάν. Πιο ροζ εξευτελισμός δεν υπάρχει. Και το άλλο υπουργείο μιλά για εθνική παιδεία. Ούτε παιδεία συνέπειας δε διδάσκουν! Ας καθιερωθεί ροζ να είναι η σημαία, να είναι συνεπής προς την πολιτική μας!

Σαράντος Καργάκος