Η καλύτερη άμυνα είναι η επίθεση λέει ο λαός και η αλεπού της ίντριγκας και της πονηριάς, το ξέρει καλά αυτό… Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, λοιπόν, το ξέρει καλά αυτό και στο κατώφλι των εκλογών που θα κρίνει άμεσα και συνοπτικά το πολιτικό του μέλλον, τα παίζει όλα για όλα…
Κατά τη συνήθη τακτική του, απειλεί τον ΓΑΠ ότι θα γίνει αποκαλυπτικός όταν έρθει ο κατάλληλος χρόνος για τη συνάντηση των Καννών. Ο Βενιζέλος, μη έχοντας να βγάλει από το μανίκι κάτι που θα τον έβγαζε από τη δύσκολη θέση και από το απειλούμενο βατερλώ των επερχόμενων εκλογών, θολώνει απλώς τα νερά και προσπαθεί να δημιουργήσει σύγχυση μήπως και ρεφάρει κάπως τις εντυπώσεις, δημιουργώντας απλά σκιές…
Έτσι, στην προσπάθειά του να πείσει ότι δεν ήταν οι σ’ αυτόν προσκείμενοι βουλευτές που έριξαν τον Παπανδρέου, τότε, προχωρεί στην επίκληση ονομάτων του παπανδρεϊκού μπλοκ, οι οποίοι καταψήφισαν τις κρίσιμες όπως λέει, ψηφοφορίες. Και σ’ αυτό δεν έχει πολύ άδικο, ωστόσο δεν εξαγνίζεται από την κατηγορία, ότι πίσω από την πλάτη του τότε εκλεγμένου πρωθυπουργού, αυτός απεργαζόταν σενάρια για το άμεσο πολιτικό μέλλον της χώρας του, με έναν ξένο αξιωματούχο…
Έπειτα, δεν ήταν μόνο οι παπανδρεϊκοί… Ποιος θα ξεχάσει τις κρίσιμες εκείνες ώρες, την Μιλένα και την Εύη… (Καϊλή), τον Λιτζέρη και τον απίθανο αυτόν τύπο τον Σαλαγιάννη, να απειλούν ότι θα ρίξουν τον ΓΑΠ;
Ο Παπανδρέου, κατά την προσφιλή του τακτική, δεν εννοεί να σηκώσει το γάντι και να χάσει ο,τι μπορεί να ‘χει αποκομίσει από τις τελευταίες αποκαλύψεις…
Ωστόσο, δεν είναι λίγοι αυτοί που κάνουν λόγο όλο και περισσότερο τις τελευταίες μέρες, για το σενάριο ενός Ζαππείου… αλα 2007, όταν ο Βενιζέλος πήγε να πάρει τα λάφυρά του, λίγο μετά την ανακοίνωση των πρώτων αποτελεσμάτων… Φυσικά, αυτή τη φορά, το σενάριο γράφεται εκ του αντιστρόφου…
