Η είδηση ότι έφυγε, Τετάρτη 20 Ιουνίου, σε ηλικια 85 ετών ο Ερρίκος Μπριόλας, ένας από τους «ωραίους» του ελληνικού κινηματογράφου με έκανε να ταξιδέψω αρκετά χρόνια πίσω… Στο παρελθόν. Νομίζω στη δεκαετία του 80 όταν τον είχα συναντήσει στη Νάξο… Ναι. Στη Χώρα της Νάξου. Και η εικόνα του στο μυαλό μου είναι όπως τωρα. Κάθε πρωϊ τους καλοκαιρινούς μήνες τον έβλεπα να κάθεται έξω από γνωστό ξενοδοχείο της Χώρας Νάξου στην περιοχή του Αγίου Γεωργίου και να απολαμβάνει τον καφέ του. Στην αρχή δεν τον είχα γνωρίσει. Ομως, ως πρόσωπο του κινηματογράφου (σ.σ. νομιζω ότι αργότερα έπαιξε στην τηλεόραση) και μέσα από τις παλιές κλασικές ελληνικές ταινίες αναγνώρισα ποιος είναι. Δεν του μίλησα ποτέ. Ομως, έχω την αίσθηση ότι σε ηλικία 10 – 12 ετών ήταν ο πρώτος διάσημος Ελληνας που γνώρισα. Και έτσι δεν τον ξέχασα ποτέ..
Σήμερα, μετά από τόσα χρόνια έμαθα και τον λόγο της επίσκεψής του στη Νάξο και τη σχέση του με το συγκεκριμένο ξενοδοχείο, Ανατρέχοντας στο διαδίκτυο βρήκα μία συνέντευξη που είχε δώσει τον Αύγουστο του 2016. Κι εκεί κάνει έναν απολογισμό της ζωής του. Και μιλάει για όλα. Από τα πρώτα του βήματα έως τις γυναίκες που σημάδεψαν την ζωή του. Και βέβαια …ρωτώντας έμαθα και περισσότερα. Και η απάντηση έρχεται από το δικό του στόμα. ” Και πέρασαν τα χρόνια και γνώρισα τη Νατάσα -Σούλα τη φωνάζαμε-, όταν πάντρεψα την πρώτη της ξαδέρφη. Κάναμε μια σχέση και προχωρήσαμε σε γάμο. Χωρίσαμε, αλλά δεν έχουμε πάρει διαζύγιο. Εχω να τη δω 20 χρόνια και, όπως μου λένε, δεν έχει αλλάξει καθόλου”. Αναφέρεται λοιπόν σε γνωστή Ναξιώτισσα επιχειρηματία που δραστηριοποιείτε στο χώρο του τουρισμού… Τα υπόλοιπα νομίζω ότι είναι δικά τους… Εγώ απλά θα ευχηθώ καλή δύναμη στα δικά του πρόσωπα …
Με βάση τις πληροφορίες για τον πάλαι ποτε γόη του Ελληνικού κινηματογράφου; ” γεννήθηκε στην Αθήνα στις 19 Οκτωβρίου του 1933. Η οικογένειά του ήταν αυτοκινητιστές και ο ίδιος ακολούθησε την οικογενειακή παράδοση και έγινε οδηγός ταξί, ώσπου μία πελάτισσά του στο ταξί- που αργότερα έγινε και η δεύτερη γυναίκα του -τον παρότρυνε να γίνει ηθοποιός. Έκτοτε, έπαιξε σε πολλές ελληνικές ταινίες ρόλους «ζεν πρεμιέ» και λόγω της εμφάνισης και του ταλέντου του έγινε πολύ δημοφιλής, ιδίως μεταξύ των νεαρών κοριτσιών. Λέγεται ότι υπέγραφε αυτόγραφα πάνω στα σήθη τους.
Και κάποιος άλλος, το έκανε, ο Μπάρκουλης;
Αργότερα εμφανίστηκε σε πολλές παραστάσεις στο θέατρο. Στην τηλεόραση συμμετείχε στις σειρές «Δέκα λεπτά κήρυγμα» το 2000 και «Η Ώρα η καλή» το 2004, ενώ στα χρόνια της βιντεοταινίας (1985-1990) συμμετείχε σε 19 παραγωγές.
Φιλμογραφία: Ένοχος (1989), Ένας πιλότος για πέταμα (1987), Ο στόχος (1983), Κολασμένη φύση (1972), Η κραυγή της αλήθειας (1971), Μια γυναίκα φεύγει (1971), Οι μαυρόλυκοι του βουνού και του κάμπου (1971), Γύρω μας γκρεμίστηκαν όλα (1970), Κατηγορώ τους δυνατούς (1970), Σταυραετοί στα μετέωρα (1970), Για την τιμή και για τον έρωτα (1969), Ας με κρίνουν οι ένορκοι (1969), Επίσημη αγαπημένη (1969), Κυνηγημένη προσφυγοπούλα (1969), Μαριώ η κατατρεγμένη βοσκοπούλα (1969), Η λυγερή (1968), Κατηγορουμένη απολογήσου (1968), Λάουρα (1968), Μεγάλες αγάπες (1968), Στη ζωή μαζί σου πόνεσα (1968), Ωραία Αιγιώτισσα (1968) , Αν όλες οι γυναίκες του κόσμου (1967), Δροσώ, η αρχοντοπούλα (1967), Η κόρη μου η ψεύτρα (1967), Νόμος της ζωής (1967), Πειραιάς ώρα 7.30 (1967), Ουδείς αναμάρτητος (1967), Προξενήτρα πράκτωρ 017 (1966), Πλήγωσες την αγάπη μου (1966), Μαζί σου για πάντα (1966), Δοσατζού: επιχείρησις γαμπρός (1966), Αιχμάλωτοι του πεπρωμένου (1966), Βάνα (1965), Το λάθος (1965), Το ρομάντζο μιας καριέρας (1965), Η πρώτη αγάπη (1964), Κάθε λιμάνι και καημός (1964), Κατατρεγμένοι της μοίρας (1964),Στη σκιά της άλλης (1964), Θύελλα σε παιδική καρδιά (1964), Αμαρτωλά χέρια (1963), Ανήσυχα νιάτα (1963), Ίλιγγος (1963),Πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης (1963) Λαφίνα (1962), Ο χρυσός και ο τενεκές (1962), Φτωχαδάκια και λεφτάδες (1961), Διαβόλου κάλτσα (1961).
Με πληροφορίες από το www.naxospress.gr
