Εκείνο το πρωινό της 1η Δεκεμβρίου του 1953 έκπληκτοι οι κάτοικοι των Ηνωμένων Πολιτειών είδαν σε κάθε πόλη κρεμασμένο στα περίπτερα ένα νέο περιοδικό. Ήταν το Playboy και στο πρωτοσέλιδο του πόζαρε γυμνή η Μαίριλιν Μονρόε.

Κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι το περιοδικό αυτό θα γινόταν ο κρυφός πόθος των αγοριών, θα το έκρυβαν κάτω από το στρώμα και θα το έβλεπαν κρυφά από τους μεγάλους παντού, ακόμη και στον πουριτανικό Νότο.

Ο Χιου Χέφνερ, ο ιδρυτής του ο άνθρωπος θρύλος που αργότερα όταν η τηλεόραση θα έμπαινε για τα καλά στη ζωή μας θα έπιανε το νόημα και θα συνέχιζε και θα έφερνε το playboy στις οθόνες και μέσα στα σπίτια μας είχε πει: «Δεν είμαστε οικογενειακό περιοδικό. Απολαμβάνουμε να φτιάχνουμε κοκτέιλ, να βάζουμε απαλή μουσική στο φωνόγραφο και να προσκαλούμε μια γυναικεία γνωριμία για μια ήσυχη συζήτηση γύρω από Πικάσο, Νίτσε, τζαζ, σεξ…».

Μάλιστα μετά την πρώτη επιτυχία και την εξάντληση του περιοδικού με την κοντούλα αλλά δυναμίτη Μαίριλιν Μονρόε είχε πει στη σύσκεψη με τους συνεργάτες του: « Κύριοι η μεγαλύτερη εκπολιτιστική δύναμη στον κόσμο δεν είναι η θρησκεία. Είναι το σεξ».

Και κάθε μήνα το νέο τεύχος του playboy, το αγόραζαν όλο και περισσότεροι άνδρες. Και όχι μόνο έφηβοι αλλά σιγά σιγά άνδρες μεγαλύτερης ηλικίας. Και έμπαινε και σε περισσότερα σπίτια. Κρυμμένο πάντα καλά στο βάθος ενός συρταριού ή κάτω από το στρώμα.

Πως ξεκίνησε

Ο Χιου Χέφνερ εργαζόταν στο εμπορικό τμήμα του περιοδικού Esquire. Πάντα ήθελε όμως να κάνει κάτι μεγάλο και να το κάνει μόνος του. Συνέλαβε αμέσως τον κλίμα σε μια Αμερική γεμάτη πουριτανισμός και Μακκαρθισμό. Σε λίγο θα ξεσπούσε μια μεγάλη επανάσταση σε όλη την νεολαία σκεφτόταν και την επόμενη δεκαετία άρχισε η σεξουαλική επανάσταση. Και ο Χέφνερ την ακολουθούσε με το περιοδικό του και ήταν πάντα στην κορυφή.

Παραιτήθηκε από το Esquire στο Σικάγο, δανείστηκε 1000 δολάρια από τη μητέρα του και άλλα 1000 από τον αδερφό του και βρήκε και αγόρασε για 500 δολάρια τις γυμνές φωτογραφίες μια ανερχόμενης σταρ – δυναμίτη. Έτσι έκανε πρωτοσέλιδο τον Μαίριλιν.

Αν προσέξει κάποιος θα δει ότι στο πρώτο τεύχος δεν αναγράφεται η ημερομηνία και αυτό γιατί τότε ούτε ο ίδιος ο Χέφνερ πίστευε ότι θα έβγαζε και δεύτερο τεύχος. Και όμως πούλησε 51 χιλιάδες αντίτυπα και κάθε μήνα οι αναγνώστες ανέβαιναν με γεωμετρική πρόοδο. Μάλιστα μετά από 5 χρόνια κυκλοφορίας το 1958, το ετήσιο κέρδος του περιοδικού έφτανε τα 4 εκατομμύρια δολάρια.

Στη δεκαετία του ΄60 πουλούσε ένα εκατομμύριο αντίτυπα και στη δεκαετία του ΄70 7 εκατομμύρια αντίτυπα.

Το κουνελάκι

Λογότυπο και σήμα κατατεθέν του playboy είναι το κουνελάκι με το παπιγιόν. Ήταν ιδέα του καλλιτεχνικού διευθυντή του περιοδικού του Άρθουρ Πολ. Μια ιδέα που άρεσε στον Χέφνερ αφού το κουνελάκι παραπέμπει και σε μια αστεία σεξουαλική σημασία.

Σήμερα το διάσημο κουνελάκι  – σαν λογότυπο – έχει αποφέρει έσοδα άνω του ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων από τις παγκόσμιες πωλήσεις προϊόντων.

Το κορίτσι της μεσαίας σελίδας

Κάθε μήνα ο Χέφνερ σκέφτηκε και εφάρμοσε πως θα έπρεπε ένα από τα μοντέλα που φιλοξενούνται γυμνά στο περιοδικό να έχει την τιμητική του. Η γυμνή κοπέλα θα έμπαινε στο «σαλόνι» του περιοδικού και μάλιστα η μεσαία σελίδα θα άνοιγε στα τρία και ο κόσμος θα έβλεπε ολόγυμνη την Playmate του μήνα.

Για τους φωτογράφους του περιοδικού πόζαραν γυμνές κατά καιρούς, η Ούρσουλα Άντρες, η Ναστάζια Κίνσκι, η Μπριζίτ Μπαρντό, η Ναόμι Κάμπελ, η Κέιτ Μος, η Σίντι Κρόφορντ, η Ντρου Μπάριμορ, η Κιμ Μπέισινγκερ, η Φάρα Φόσετ, η Ελ Μακφέρσον, η Ντάριλ Χάνα, η Μπο Ντέρεκ, η Σαρλίζ Θερόν ,η Πάμελα Άντερσον και άλλες.  Τα γυναικεία πρότυπα του ήταν ξανθιά ή μελαχρινή (λιγότερο) λεπτή με πλούσιο στήθος.

Και συνεντεύξεις

Και ποιοι δεν πέρασαν από τις σελίδες του περιοδικού – εκτός από τις χιλιάδες όμορφες παρουσίες. Το περιοδικό έκανε συνεντεύξεις με παγκόσμιες προσωπικότητες όπως του Φιντέλ Κάστρο, του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, του Μάλκολμ Χ, του Τζον Λένον, της Άιν Ραντ, ενώ στις σελίδες του φιλοξενήθηκαν προσωπικότητες όπως η πριγκίπισσα Γκρέις του Μονακό, ο Τζίμι Κάρτερ, μέχρι και ο Ντόναλντ Τραμπ.

Η δεκαετία του 80

Και ενώ μέχρι τότε το playboy κυριαρχούσε παγκοσμίως, τα θεμέλια του άρχισαν να τρίζουν από τον ανταγωνισμό.

Περιοδικά όπως το Hustler και το Penthouse ακολούθησαν την ίδια λογική με το playboy, αλλά οι φωτογραφίες που δημοσίευαν ήταν τολμηρότερες, με αποτέλεσμα σιγά σιγά μαζί με την άνθηση της τηλεόρασης, και της βιντεοταινίας, η λάμψη του να σβήνει.