Γιατί το να απασχολείται μόνο του είναι δώρο και για σένα… και για εκείνο;
Μπορεί να νιώθεις τύψεις όταν το παιδί σου παίζει μόνο του επειδή εσύ έχεις να μαγειρέψεις ή απλά να ξεκουραστείς. Ή επειδή χρειάζεσαι 10 λεπτά για να απαντήσεις σε ένα email ή ένα τηλεφώνημα. Και όμως, το παιχνίδι χωρίς τη δική σου παρέμβαση δεν είναι απόσταση – είναι εξέλιξη!
Αν θέλεις να βοηθήσεις το παιδί σου να αναπτύξει την αυτονομία του στο παιχνίδι και να πάρεις κι εσύ μερικές ανάσες μέσα στη μέρα, δες πώς μπορείς να το κάνεις εύκολα, χωρίς πίεση και κυρίως… χωρίς ενοχές.
1. Φτιάξε μια “γωνιά εξερεύνησης” μόνο για εκείνο
Δημιούργησε έναν μικρό χώρο στο σπίτι όπου θα έχει μόνο τα δικά του πράγματα: βιβλία, παιχνίδια, κατασκευές, υλικά που μπορεί να χρησιμοποιεί με ασφάλεια μόνο του. Βάλε κι ένα μικρό χαλάκι ή μαξιλάρια και ονόμασέ το “ο χώρος του παιχνιδιού” ή “ο παιχνιδότοπός σου”. Τα παιδιά λατρεύουν να έχουν τους δικούς τους χώρους.
2. Ξεκίνα με λίγο χρόνο και χτίσε σταδιακά
Μη στοχεύεις στο να παίξει μόνο του για μια ώρα από την πρώτη μέρα. Ξεκίνα με 2 λεπτά και σταδιακά μεγάλωσε τη διάρκεια. Πες του π.χ. “Θα παίξεις εδώ όσο μαγειρεύω και μετά θα έρθω να μου δείξεις τι έφτιαξες”. Η συνέπεια σε αυτή τη ρουτίνα βοηθάει.
3. Δώσε του μια μικρή “αποστολή”
Πες του κάτι συγκεκριμένο: “Μπορείς να φτιάξεις έναν πύργο με 10 τουβλάκια;” ή “Θα ζωγραφίσεις έναν ήλιο για μένα όσο είμαι στο μπάνιο;” Τα παιδιά αγαπούν τις μικρές αποστολές και τις φροντίζουν σαν να είναι… απολύτως σημαντικές!
4. Μην επεμβαίνεις με το παραμικρό
Όταν το βλέπεις να παίζει μόνο του, κράτα τη χαρά σου μέσα σου. Μην πεις “Μπράβο που παίζεις μόνος σου!” γιατί το τραβάς ξανά στην ανάγκη για την έγκρισή σου. Απλώς άφησέ το να απορροφηθεί στο παιχνίδι του. Όταν τελειώσει, μπορείς να δείξεις ενδιαφέρον: “Πέρασες καλά;”
5. Θύμισε στον εαυτό σου ότι δεν το “παραμελείς”
Το παιχνίδι μόνο του τού μαθαίνει φαντασία, επίλυση προβλημάτων, συγκέντρωση και αυτονομία. Κι εσύ χρειάζεσαι αυτά τα λεπτά για να ξαναβρείς την ηρεμία σου. Όχι, δεν είσαι λιγότερο “καλή” μαμά επειδή δεν παίζεις διαρκώς μαζί του!
Μην νιώθεις ενοχές. Το παιδί σου δεν σε χρειάζεται δίπλα του συνέχεια, αλλά χρειάζεται να σε βλέπει ήρεμη, παρούσα και συναισθηματικά διαθέσιμη. Αν του μάθεις να παίζει μόνο του, του δείχνεις εμπιστοσύνη. Και τα παιδιά μεγαλώνουν υπέροχα όταν κάποιος τα εμπιστεύεται.
