Το 1967, ο Πολωνός αντι-κομμουνιστής ακτιβιστής και μισθοφόρος Rafal Ganowicz (1932 – 2002), ρωτήθηκε πως ένιωθε όταν σκότωνε ανθρώπους. Η απάντησή του ήταν: «δεν ξέρω, εγώ μόνο τους κομμουνιστές σκότωνα».
Η ακρίβεια της απάντησης αυτής που φέρεται ότι είπε, την δεκαετία του ’60, ο Rafal Gan Ganowicz που ως μισθοφόρος δραστηριοποιήθηκε στο Κονγκό και την Υεμένη, έχει τεθεί σε αμφισβήτηση, καθώς υπάρχει ο ισχυρισμός ότι ο Ganowicz είπε την λέξη «εχθρούς» και όχι κομμουνιστές. Το 2006, ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Jacek Indelak, ο οποίος ήταν σύμβουλος για το σενάριο της ταινίας “Pistolet do Wynajęcia” (“Pistol for Rent” / “Πιστόλι προς Ενοικίαση”) ή “Ο ιδιωτικός πόλεμος του Rafał Gan-Ganowicz”, ανέφερε ότι ρωτώντας τον Gan-Ganowicz «Πως είναι να σκοτώνεις έναν άνθρωπο;», απάντησε «Δεν ξέρω. Εγώ σκότωσα μόνο τους εχθρούς μου» (“Ja zabijałem tylko wrogów”). Πάντως στο “Pistolet do Wynajęcia” (βλ. βίντεο στο τέλος), ο ίδιος επανειλημμένα λέει ότι πήγαινε σε πολέμους που θα μπορούσε να σκοτώσει σοβιετικούς ή “τα πιόνια τους”, ενώ ξεκάθαρα δηλώνει το μίσος του για τους κομμουνιστές.
Ο Rafał Gan-Ganowicz γεννήθηκε στο Wawer της Βαρσοβίας στις 23 Απριλίου 1932. Η οικογένειά του είχε ταταρική καταγωγής. Ο πατέρας του υπηρέτησε στη γαλλική Λεγεώνα των Ξένων για λίγο και αργότερα ταξίδεψε στην Αργεντινή για οικονομικούς λόγους πριν επιστρέψει στην Πολωνία. Η μητέρα του σκοτώθηκε από μία αδέσποτη σφαίρα Γερμανού στρατιώτη κατά την γερμανική εισβολή στην Πολωνία. Ο πατέρας του πέθανε αργότερα κατά την εξέγερση της Βαρσοβίας. Ο ορφανός Gan-Ganowicz γνώρισε την βαρβαρότητα του Κόκκινου Στρατού. «Αυτό που δεν μπορεί να πάρει ένας Σοβιετικός, (ο “homo sovieticus” όπως τον λέει), θα το καταστρέψει», είχε πει προσθέτοντας ότι «σε όλη μου την ζωή πολέμησα τον κομμουνισμό», όμως «κανένας στην οικογένειά μου δεν με έκανε αντικομουνιστή. Στο σπίτι δεν μιλούσαμε για πολιτικά. Ήταν οι ίδιοι οι κομμουνιστές που με δίδαξαν να είμαι αντικομουνιστής».
Στη μεταπολεμική Πολωνία, ως έφηβος, δημιούργησε μια υπόγεια αντιστασιακή οργάνωση που διένεμε αντικομμουνιστικά φυλλάδια και έγραφε αντικομμουνιστικά συνθήματα στους τοίχους. Εάν τον έπιαναν θα τον εκτελούσαν. Τον Ιούνιο του 1950, ο Gan-Ganowicz, αφού πληροφορήθηκε ότι βρίσκεται στο στόχαστρο των μυστικών υπηρεσιών, δραπέτευσε για το Δυτικό Βερολίνο και λίγους μήνες αργότερα ταξίδεψε στη Γαλλία. Εκεί παρακολούθησε μια σχολή αξιωματικών που διοργάνωσε το ΝΑΤΟ και μια σειρά μαθημάτων με αλεξίπτωτο και έλαβε το βαθμό του ανθυπολοχαγού από τον στρατηγό Władysław Anders. (Ο ίδιος θα πει στο βίντεο ότι όλοι οι αντικομουνιστές Πολωνοί πιστεύαμε ότι οι Αμερικάνοι θα μας βοηθήσουν “να διώξουμε τα κουμμούνια” από την χώρα μας. Απατηθήκαμε). Στο Παρίσι δίδαξε και σε πολωνικό σχολείο.
Το 1965, ενώ ζούσε στις Βρυξέλλες, στρατολογήθηκε για να πολεμήσει εναντίον μιας υποστηριζόμενης από τους σοβιετικούς εξέγερσης κατά την κρίση του Κονγκό. Εκεί διέταζε το δικό του τάγμα που περιείχε πολλούς άλλους Πολωνούς στρατιώτες που πολεμούσαν εναντίον της υποστηριζόμενης από τους Σοβιετικούς αντιπολίτευσης. Η εντολή που είχαν δώσει, μεταξύ άλλων, οι κομμουνιστές στους μαύρους Αφρικανούς που έλεγχαν ήταν “σκοτώστε τους λευκούς”.
Το 1967, ο Gan-Ganowicz ταξίδεψε στην Υεμένη με κυβερνητικό συμβόλαιο από τον βασιλιά της Σαουδικής Αραβίας για να εκπαιδεύσει ντόπιους αντάρτες ενάντια στους υπό τους σοβιετικούς υποστηριζόμενους κομμουνιστές επαναστάτες κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου της Βόρειας Υεμένης. Στις κύριες δραστηριότητές του περιλαμβάνονται η κατάρριψη ενός αεροσκάφους MiG με πιλότο έναν από τα ηγετικά στελέχη του Σοβιετικού στρατού.
Στη συνέχεια, εργάστηκε, μεταξύ άλλων ως οδηγός, ηλεκτρολόγος, μεταφραστής και ενεργός σε οργανώσεις βετεράνων. Όταν στις 13 Δεκεμβρίου 1981 η κυβέρνηση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Πολωνίας εισήγαγε στρατιωτικό νόμο στην Πολωνία, συνδιοργάνωσε διαδηλώσεις για την υπεράσπιση των φυλακισμένων ακτιβιστών του κινήματος της Αλληλεγγύης. Ήταν επίσης ανταποκριτής του Radio Free Europe, όπου έκανε εκπομπές υπό τον ψευδώνυμο Jerzy Rawicz.
Έγραψε βιβλίο με τα απομνημονεύματά του το οποίο κυκλοφόρησε ως “Samizdat”, μυστικά, τη δεκαετία του ’80 (π.χ. από την αντικομμουνιστική οργάνωση Solidarność Walcząca) και στη συνέχεια την δεκαετία του 1990 (από τουλάχιστον δύο εκδοτικούς οίκους), καθώς και στο εξωτερικό.
Με διαταγή του εξόριστου προέδρου της Δημοκρατίας της Πολωνίας Ryszard Kaczorowski της 11ης Νοεμβρίου 1989, διορίστηκε μέλος του Εθνικού Συμβουλίου της Δημοκρατίας της Πολωνίας από τη Γαλλία κατά την όγδοη θητεία (1989-1991).
Τον Φεβρουάριο του 1997 επέστρεψε μόνιμα στην Πολωνία, εγκαταστάθηκε στη Βαρσοβία και στη συνέχεια μετακόμισε στο Λούμπλιν, όπου συνεργάστηκε με το Ίδρυμα Νεανικής Δημοκρατίας (Fundacja Młoda Demokracja) και το Ίδρυμα Χαρούμενης Νεότητας (Fundacja Szczęśliwe Dzieciństwo). Ήταν φίλος μεταξύ άλλων με την φιλόλογο ακτιβίστρια Ewa Kubasiewicz-Houee και τον ποιητή και συνθέτη Tadeusz Sikora. Ζούσε στο Λούμπλιν μέχρι το θάνατό του το 2002. Ήταν ηλικίας 70 ετών.
Το 1996, ο Piotr Zarębski άρχισε να κάνει μια ταινία για τον Rafał Gan-Ganowicz με τίτλο “Pistolet do Wynajęcia”. Αν και το σενάριο εγκρίθηκε από το πρώτο τηλεοπτικό κανάλι TVP, η ταινία «κόπηκε» τον Ιανουάριο του 1997. Το πρόσχημα ήταν ότι “επαινούσε τη βία”, ενώ στην πραγματικότητα οι λόγοι ήταν πολιτικοί. Χάρη στην καμπάνια των μέσων μαζικής ενημέρωσης της εφημερίδας Życie (όπου ο δημοσιογράφος Andrzej Rafał Potocki, έγραψε ένα άρθρο με τον τίτλο «Ποιος φοβάται τον Rafał Gan-Ganowicz;»), η ταινία μεταδόθηκε στη ζώνη υψηλής τηλεθέασης.
Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκαν κινηματογραφικές προβολές σε διάφορες πόλεις της Πολωνίας, τις οποίες παρακολούθησαν αρκετές χιλιάδες άνθρωποι. Έκτοτε, ο Rafał Gan-Ganowicz έγινε ένα όνομα – θρύλος στους αντι-κομμουνιστικούς κύκλους της Πολωνίας αλλά και εκτός αυτής.
Δείτε το με αγγλικούς υπότιτλους:
