Σχεδόν πανελλαδικά, με το έθιμο των λαζαροκούλουρων οι ζώντες τιμούν, μαρτυρούν και ανακαλούν μνήμες των ανθρώπων που έφυγαν από τη ζωή. Οι γυναίκες με τα παιδιά ζυμώνουν ανθρωπόμορφα ψωμάκια, που παίρνουν μαζί τους σε καλαθάκια για να ψάλλουν τα κάλαντα του Λαζάρου. Σε μερικές περιοχές, όπως στα ορεινά του Ρεθύμνου, οι γυναίκες ζυμώνουν μικρές και μεγαλύτερες κουλούρες τις οποίες πλουμίζουν με σταυρούς, στέφανα και άνθη. Τις τοποθετούν στον ναό, διαβάζονται κατά τη διάρκεια της Θείας Λειτουργίας και στη συνέχεια κόβονται σε κομμάτια, από τα οποία ένα κρατά η οικογένεια του νεκρού. Τα υπόλοιπα μοιράζονται σε δίσκους και πανέρια και τα μοιράζει ο ιερέας στην πλατεία του χωριού, στα καφενεία και στα καταστήματα.
Σε πολλές περιοχές, την παραμονή της γιορτής οι Λαζαρίνες, μικρά και νεαρά κορίτσια, μαζεύουν λουλούδια από τους αγρούς και στολίζουν το καλαθάκι τους. Την επομένη, ντυμένες με τοπικές ενδυμασίες, γυρίζουν από σπίτι σε σπίτι τραγουδώντας τον Λάζαρο και εισπράττοντας ένα μικρό φιλοδώρημα, χρήματα, αυγά, φρούτα ή άλλα φαγώσιμα.
