Η μεγαλύτερη διαμαρτυρία κατά του προέδρου της Σερβίας Alexander Vucic πραγματοποιήθηκε στην πρωτεύουσα της χώρας, το Βελιγράδι, στις 15 Μαρτίου.
Η διαμαρτυρία ήταν το αποκορύφωμα των διαδηλώσεων που συνεχίζονται από τον Νοέμβριο του 2024, με αφορμή τον θάνατο 15 ανθρώπων από την κατάρρευση του στεγάστρου ενός σιδηροδρομικού σταθμού στο Νόβι Σαντ, μόλις πέντε μήνες μετά την ανακατασκευή του από Κινέζους εργολάβους, σημειώνει η ρωσική Vedomosti.
Οι εκτεταμένες διαμαρτυρίες έχουν πάντα οργανωτικά κέντρα, τα οποία στην προκειμένη περίπτωση βρίσκονται κοντά σε φοιτητικές κοινότητες, που συνήθως ελέγχονται από δυτικές μη κερδοσκοπικές οργανώσεις, δήλωσε η Yekaterina Entina, διευθύντρια του Κέντρου Μεσογειακών Σπουδών στην Ανώτατη Σχολή Οικονομικών Επιστημών.
Δύο ομάδες διαδηλωτών
Ωστόσο, ένα πράγμα που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι η πραγματική εικόνα από τους δρόμους δείχνει ότι υπάρχουν δύο μεγάλες ομάδες διαδηλωτών.
Η πρώτη, που δεν είναι και η μεγαλύτερη, είναι οι φοιτητές, ενώ η δεύτερη ομάδα αποτελείται από άτομα διαφόρων κοινωνικοοικονομικών τάξεων, γεγονός που έχει κάνει τις διαδηλώσεις μαζικές.
Αυτή η δεύτερη ομάδα σίγουρα δεν συντονίζεται από εξωτερικές δυνάμεις, αλλά καθοδηγείται από τη γενική απογοήτευση για την κοινωνική και οικονομική κατάσταση της χώρας, δήλωσε η Entina.
Η αναλύτρια αναμένει ότι οι διαδηλώσεις στη Σερβία θα συνεχιστούν, ενώ η έκτασή τους θα μειωθεί, επειδή δεν υπάρχουν πολιτικοί ηγέτες.
Τι θα σημάνουν πιθανές εκλογές
Ωστόσο, εάν αποφασιστεί η διεξαγωγή πρόωρων βουλευτικών εκλογών αντί του σχηματισμού νέου υπουργικού συμβουλίου, που είναι το πιθανότερο σενάριο, η δραστηριότητα των διαμαρτυριών θα αποκτήσει συγκεκριμένη πολιτική διάσταση, παρατήρησε η ειδικός: «O Vucic διανύει μόλις τη δεύτερη θητεία του ως πρόεδρος, αλλά το κόμμα του βρίσκεται στην εξουσία περισσότερο καιρό – γεγονός για το οποίο πολλοί Σέρβοι δεν είναι ευχαριστημένοι.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Vucic είναι ο πρόεδρος της επαρχίας, των μικρών πόλεων και των χωριών. Δεν έχει πολλούς υποστηρικτές στην πρωτεύουσα, ενώ η πλειονότητα των διαδηλωτών είναι εκείνοι με τους οποίους δεν κατάφερε να βρει κοινό έδαφος – οι κάτοικοι των πόλεων, οι νέοι, οι φοιτητές και οι διανοούμενοι», εξήγησε στη Nezavisimaya Gazeta ο Oleg Bondarenko, αρχισυντάκτης της ιστοσελίδας Balkanist.ru.
Σύμφωνα με τον εμπειρογνώμονα, το βιοτικό επίπεδο έχει βελτιωθεί σε μεγάλο βαθμό στη Σερβία τα τελευταία χρόνια, οπότε πολλοί δεν θυμούνται πώς ήταν η ζωή στο παρελθόν και αναζητούν περαιτέρω αλλαγές προς το καλύτερο.
Αυτή τη στιγμή, ο πρόεδρος δύσκολα θα χρησιμοποιήσει βία.
Ο Vucic είναι πιο πιθανό να τηρήσει στάση αναμονής, με την ελπίδα ότι οι διαδηλωτές θα ξεθυμάνουν ή ότι τελικά θα προσπαθήσει να βρει μια κοινή γλώσσα μαζί τους.
