Μετά από δέκα χρόνια αδιάκοπης εξόρυξης στη μεγαλύτερη πετρελαιοπαραγωγική λεκάνη των ΗΠΑ, την Permian, ορισμένες περιοχές έχουν φτάσει στα γεωλογικά τους όρια, ενώ άλλες, που δεν έχουν ακόμη τρυπηθεί, δεν αναμένεται να είναι τόσο παραγωγικές όσο οι κορυφαίες εκτάσεις Tier 1, τις οποίες οι παραγωγοί έχουν αρχίσει να εξαντλούν.
Ανώτατα στελέχη μεγάλων εταιρειών σχιστολιθικού πετρελαίου έχουν ήδη εκφράσει την άποψη ότι η παραγωγή πετρελαίου στην Permian θα μπορούσε να φτάσει στην κορύφωσή της μέχρι το τέλος αυτής της δεκαετίας.
Βέβαια, η παραγωγή αργού πετρελαίου στη συγκεκριμένη λεκάνη συνεχίζει να αυξάνεται, αλλά ο ρυθμός ανάπτυξης έχει επιβραδυνθεί από το 2022 — επειδή, εκτός των άλλων, οι παραγωγοί περιορίζουν τις κεφαλαιουχικές δαπάνες (capex) και αποφεύγουν την υπερβολική εξόρυξη.
Ο υψηλότερος λόγος αερίου προς πετρέλαιο (gas-to-oil ratio) και ο λόγος νερού προς πετρέλαιο (water-to-oil ratio) στην Permian υποδηλώνουν ότι ορισμένα κοιτάσματα φτάνουν στα γεωλογικά τους όρια, και περισσότερες γεωτρήσεις δεν συνεπάγονται απαραίτητα μεγαλύτερους όγκους παραγόμενου πετρελαίου.
Σύμφωνα με προβλέψεις, συμπεριλαμβανομένων εκείνων της Υπηρεσίας Ενεργειακών Πληροφοριών των ΗΠΑ (EIA), η Permian εξακολουθεί να ηγείται της ανάπτυξης της πετρελαϊκής παραγωγής στις ΗΠΑ και αναμένεται να συνεχίσει να το κάνει τα επόμενα χρόνια.
Παραγωγή
Βάσει της τελευταίας έκθεσης της EIA, η συνολική παραγωγή αργού πετρελαίου των ΗΠΑ αναμένεται να φτάσει κατά μέσο όρο τα 13,61 εκατομμύρια βαρέλια ημερησίως (bpd) το 2025, αυξανόμενη στα 13,76 εκατομμύρια bpd το επόμενο έτος.
Παρά την ιστορικά υψηλή παραγωγή αργού πετρελαίου στις ΗΠΑ, τα όρια στην ανάπτυξη έχουν αρχίσει να γίνονται εμφανή, όπως αναγνωρίζουν τα στελέχη του κλάδου.
Η Vicki Hollub, διευθύνουσα σύμβουλος της Occidental Petroleum, δήλωσε στο συνέδριο CERAWeek νωρίτερα αυτόν τον μήνα: «Πιστεύουμε ότι μεταξύ 2027 και 2030 είναι πιθανό οι ΗΠΑ να δουν την κορύφωση της παραγωγής τους και μετά από αυτό να υπάρξει κάποια μείωση».
Ο Ryan Lance, CEO της ConocoPhillips, αναμένει ότι η παραγωγή πετρελαίου των ΗΠΑ θα φτάσει σε ένα πλατό αυτή τη δεκαετία και θα παραμείνει σταθερή για ένα ακαθόριστο χρονικό διάστημα μετά το 2030.
«Η μείωση θα είναι αργή μετά από αυτό, επειδή υπάρχει ακόμη σημαντικός πόρος προς εξόρυξη» δήλωσε ο Lance στο CERAWeek.
Ωστόσο, τα κοιτάσματα που απομένουν προς γεώτρηση ενδέχεται να μην είναι τόσο αποδοτικά όσο οι καλύτερες τοποθεσίες της Permian, οι οποίες ήταν οι πρώτες που αξιοποιήθηκαν από τις πετρελαϊκές εταιρείες.
Η παραγωγή συσχετιζόμενου φυσικού αερίου από τις πετρελαιοπηγές των Permian, Eagle Ford και Bakken έχει εκτοξευθεί την τελευταία δεκαετία, σύμφωνα με την EIA.
Στην Permian, ο λόγος αερίου προς πετρέλαιο (GOR) έχει αυξηθεί σταθερά από το 34% της συνολικής παραγωγής το 2014 στο 40% το 2024.
Η πίεση εντός των κοιτασμάτων μειώνεται όσο περισσότερο πετρέλαιο αντλείται στην επιφάνεια, επιτρέποντας την απελευθέρωση μεγαλύτερων ποσοτήτων φυσικού αερίου από τον γεωλογικό σχηματισμό.
Η πίεση μειώνεται επίσης καθώς περισσότερες γεωτρήσεις συγκεντρώνονται σε μια περιοχή, σύμφωνα με την EIA.
Ένας άλλος δείκτης είναι ακόμη πιο αποκαλυπτικός για τις πετρελαιοπηγές της Permian και το κόστος λειτουργίας τους: το παραγόμενο νερό.
Ο λόγος νερού προς πετρέλαιο στην Permian είναι πολύ υψηλότερος από ό,τι σε άλλες λεκάνες.
Κατά μέσο όρο, παράγονται τέσσερα βαρέλια νερού για κάθε βαρέλι πετρελαίου, σύμφωνα με δεδομένα της B3 Insight, μιας εταιρείας ανάλυσης υδάτινων δεδομένων στον τομέα της ενέργειας, που επικαλείται το Reuters.
Παρότι η παραγωγή αργού πετρελαίου στην Permian αναμένεται να ξεπεράσει τα 6,5 εκατομμύρια bpd το 2025, από πάνω από 6 εκατομμύρια bpd το 2024, η λεκάνη «παράγει ταυτόχρονα έναν πρωτοφανή όγκο παραγόμενου νερού — ένα δαπανηρό και περίπλοκο παραπροϊόν της εξόρυξης υδρογονανθράκων», ανέφερε η B3 Insight αυτήν την εβδομάδα.
Οι γεωτρήσεις που επικεντρώνονται στην παραγωγή αργού πετρελαίου στην Permian αντιπροσωπεύουν τη συντριπτική πλειονότητα του παραγόμενου νερού στις κορυφαίες σχιστολιθικές περιοχές των ΗΠΑ, σύμφωνα με αναλυτές της RBN Energy.
Ο υψηλότερος λόγος παραγόμενου νερού θα οδηγήσει τελικά σε αύξηση του κόστους για τους παραγωγούς πετρελαίου, σύμφωνα με τη Shannon Flowers, διευθύντρια εμπορίας αργού και υδάτινων πόρων στην Coterra Energy.
«Υπάρχουν περιορισμένα σημεία για γεωτρήσεις, έγχυση και υδραυλική ρωγμάτωση, και καθώς αυτά μειώνονται, πρέπει ακόμα να βρεθεί τρόπος διαχείρισης του παραγόμενου νερού» δήλωσε η Flowers στο Reuters.
Aνησυχητική εξέλιξη
Το αυξημένο κόστος διάθεσης, επαναχρησιμοποίησης ή ανακύκλωσης του παραγόμενου νερού αποτελεί ανησυχητική εξέλιξη για τις αμερικανικές πετρελαϊκές εταιρείες, οι οποίες ήδη προβληματίζονται από την προτίμηση της αμερικανικής κυβέρνησης για μια τιμή πετρελαίου στα 50 δολάρια το βαρέλι.
«Δεν μπορεί να υπάρξει «ενεργειακή κυριαρχία των ΗΠΑ» και ταυτόχρονα πετρέλαιο στα 50 δολάρια το βαρέλι—αυτές οι δύο δηλώσεις είναι αντιφατικές.
Με πετρέλαιο στα 50 δολάρια το βαρέλι, η αμερικανική παραγωγή θα αρχίσει να μειώνεται αμέσως και πιθανότατα σημαντικά (πάνω από 1 εκατομμύριο βαρέλια ημερησίως μέσα σε λίγους μήνες)», ανέφερε ένας στέλεχος εταιρείας έρευνας και παραγωγής σε σχόλιά του για την ενεργειακή έρευνα της Dallas Fed για το πρώτο τρίμηνο του 2025.
«Η καμπύλη κόστους πετρελαίου στις ΗΠΑ βρίσκεται πλέον σε διαφορετικό σημείο από ό,τι πριν από πέντε χρόνια• τα 70 δολάρια το βαρέλι είναι το νέο 50 δολάρια το βαρέλι», σημείωσε ο ίδιος.
