18 μήνες μετά το ξεκίνημα της πανδημίας και τον σταδιακό εγκλεισμό πληθυσμών σε κάθε γωνιά του πλανήτη, αυτό που συμβαίνει είναι το φαινόμενο του ηφαιστείου. Η μεγάλη καταπίεση, φέρνει μια τεράστια έκρηξη και κανείς δε μπορεί να πει που θα σταματήσει.
Όχι ότι πρέπει να σταματήσει. Ίσα ίσα που καλώς συμβαίνει. Στην Κούβα, μια χώρα της οποίας το ιατρικό σύστημα στην περίοδο της πανδημίας εξέλαβε πολλά εύσημα και μάλιστα πολλοί γιατροί και νοσηλευτές έγιναν εξαγώγιμο προϊόν και μεταφέρθηκαν με δανεισμό σε άλλες χώρες, ο κόσμος βγήκε στους δρόμους για τις τρομακτικές ελλείψεις σε φαγητό και φάρμακα. Ακόμα κι όσα υλικά είναι διαθέσιμα, έχουν μια τιμή μεγαλύτερη από το μέσο μεροκάματο των Κουβανών.
Μέσα σε μια βδομάδα είδαμε μετά την Κούβα και τη Νότιο Αφρική να γεμίζει με πορείες διαμαρτυρίας. Μόνο που στη χώρα που συμβολίζει όλη τη νότια πλευρά της μαύρης ηπείρου, οι πορείες δεν ήταν προϊόν κάποιας καραντίνας. Ίσως αυτό να συνέβαλλε στην πιο ραγδαία έκρηξη.
Άλλωστε, από τις αρχές Ιουνίου η Νότιος Αφρική είναι στα πρόθυρα της κοινωνικής κατάρρευσης, με τα κρούσματα και τους νεκρούς να αυξάνονται (26.485 στις 3 Ιουλίου και 633 νεκροί στις 13 Ιουλίου), ενώ πλέον δεν υπάρχουν διαθέσιμα κρεβάτια και κόσμος πεθαίνει στο πόδι! Ανάμεσα τους και ο δήμαρχος του Γιοχάνεσμπουργκ, Τζοφ Μακούμπο που πέθανε την Παρασκευή από Covid-19 της μετάλλαξης Δέλτα.
Η έκρηξη που έβγαλε μεγάλες μάζες του πληθυσμού στους δρόμους, επήλθε ύστερα από την φυλάκιση του πρώην προέδρου της χώρας, Τζέικομπ Ζούμα. Ο Ζούμα, που πέρασε 10 χρόνια στη φυλακή μαζί με τον Μαντέλα είχε κληθεί τον περασμένο μήνα σε προανακριτική για υπόθεση κατά συρροήν διαφθοράς στα 9 χρόνια της θητείας του και δεν είχε εμφανιστεί.
Έγινε καταζητούμενος και η σύλληψη και φυλάκιση του για 15 μήνες, προκάλεσε οργή στη φυλή των Ζουλού, από την οποία κατάγεται.
Έτσι, με επίκεντρο τις περιοχές KwaZulu-Natal και Gauteng, άρχισαν οδομαχίες μεταξύ πολιτών και αστυνομίας, οι οποίες μέσα σε μια εβδομάδα έχουν οδηγήσει σε 72 νεκρούς, με τους 10 να ποδοπατούνται, ενώ κάποιοι πυροβολήθηκαν από αυτόκλητους υπερασπιστές του κράτους, κυρίως λευκούς πολίτες που είναι μειονότητα στη Ν. Αφρική και ιδίως στην επαρχία του Ντέρμπαν.
Πολλοί καταδίδουν συμπολίτες τους, με την αστυνομία να πηγαίνει πόρτα-πόρτα για να ανακτήσει υλικό που έχει κλαπεί σε κάποιο πλιάτσικο. Κάπως έτσι, 1.700 πολίτες βρίσκονται φυλακισμένοι! Κι αυτός ο αριθμός ίσως αυξηθεί λόγω του ότι η παρούσα κυβέρνηση του Κύριλ Ραμαφόζα στέλνει 25.000 στρατιώτες στις επαρχίες που ζουν οι Ζουλού.
27 χρόνια μετά το τέλος του Απαρτχάιντ, η ανισότητα στη Νότιο Αφρική εξακολουθεί να υπάρχει υπέρ των λίγων λευκών και η φτώχεια προκαλεί ασφυξία στις ίδιες μερίδες πληθυσμών.
«Δεν πρόκειται τόσο για τον Ζούμα, αλλά για τη φτώχεια. Δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε γιατί δε μας ανήκει τίποτα πια» μεταφέρουν μαρτυρίες πολιτών στο Reuters. Η πανδημία γονάτισε τον πληθυσμό, με την ανεργία να πιάνει το ποσοστό-ρεκόρ 32.6%, με την κατάσταση να επιβαρύνει κοντά στο 1 δισ. ευρώ τον κρατικό προϋπολογισμό για τις ζημιές και τα πλιάτσικο που έχουν γίνει, ενώ έχει διακοπεί απότομα σε αρκετές περιοχές η διαδικασία εμβολιασμού, με τον εφοδιασμό νοσοκομείων σε δόσεις να έχει σταματήσει.
Συνολικά, υπάρχει πρόβλημα εφοδιασμού σε αρκετές περιοχές του Γιοχάνεσμπουργκ, ο κλάδος των ταξί έχει ανακοινώσει πως θα σταθεί στο πλευρό της κυβέρνησης και ο εθνικός διχασμός είναι προ των πυλών με πολίτες να στήνουν οδοφράγματα στις γειτονιές τους για να αποτρέχουν την παρουσία ταραχοποιών στοιχείων.
Η κοινωνική αναταραχή έχει φέρει σε θέση μάχης τους πολίτες και φαντάζει απίθανο να μην υπάρξει νέα καταμέτρηση νεκρών…
