Το χερσαίο μέτωπο ενός ελληνοτουρκικού πολέμου είναι η Θράκη, Δυτική και Ανατολική, εκατέρωθεν του ποταμού Έβρου, που είναι το φυσικό σύνορο μεταξύ των δύο χωρών. Ο Έβρος έχει μήκος, από το βόρειο άκρο του προγεφυρώματος της Αδριανούπολης μέχρι τις εκβολές του, 204 περίπου χιλιόμετρα και το πλάτος του κυμαίνεται από τα 50 έως τα 100 μέτρα, ανάλογα την εποχή.
Το βάθος του είναι περί τα δύο μέτρα, αλλά παρουσιάζει αυξομειώσεις. Η ροή του είναι κανονική προς το αργό και ομαλή το καλοκαίρι, ενώ το χειμώνα η ροή του επιταχύνεται και γίνεται εντονότερη και βιαιότερη. Σύμφωνα με στοιχεία της ΕΜΥ (Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία) οι μήνες κατά τους οποίους ο Έβρος είναι «αδιάβατος» είναι ο Ιανουάριος, ο Φεβρουάριος και ο Μάρτιος, καθώς ο όγκος νερού πολλαπλασιάζεται λόγω των βροχοπτώσεων ή του λιωσίματος των χιονιών. Από την άλλη οι μήνες που η στάθμη του Έβρου αγγίζει τα κατώτερα όρια της είναι ο Αύγουστος και ο Σεπτέμβριος.
Εκατέρωθεν του Έβρου, αλλά όχι σε όλο το μήκος του, σχηματίζεται πεδινή έκταση πλάτους 15-30 χιλιομέτρων το καλοκαίρι, ενώ το χειμώνα, και εφόσον σημειωθούν πλημμύρες και υπερχείλιση του ποταμού, οι πεδινές εκτάσεις περιορίζονται κατά 25-35% περίπου. Το έδαφος της Δυτικής Θράκης χαρακτηρίζεται ως ορεινό, αλλά με αρκετές διάσπαρτες πεδινές εκτάσεις.
Η συνοριακή γραμμή Ελλάδας-Βουλγαρίας, από το ύψος του ποταμού Νέστου έως το χωριό Ορμένιο στα βόρεια του Νομού Έβρου, καλύπτεται από την ογκώδη οροσειρά της Ροδόπης (στην Ελλάδα ανήκει η Νότια Οροσειρά, η οποία χαρακτηρίζεται από πολυάριθμες κορυφές χαμηλού σχετικά υψομέτρου). Στο νότο οι ακτές της Δυτικής Θράκης βρέχονται από το Αιγαίο Πέλαγος (κατά μήκος των ακτών σχηματίζονται πολλές μικρές πεδινές εκτάσεις). Στο βόρειο Έβρο, οι παραπόταμοι Άρδας (άξονας Μηλέα-Αδριανούπολη) και Ερυθροπόταμος (άξονας Πόλια-Διδυμότειχο) ενώνονται με τον Έβρο στο ύψος της Αδριανούπολη και του Διδυμοτείχου αντίστοιχα.Το μέτωπο της Δυτικής Θράκης είναι ορεινό και στενό (μεταξύ 40-60 χιλιομέτρων), σε όλη την έκταση του από τον άξονα Θέρμες-Ξάνθη έως τον άξονα Μικρό Δέρειο-Αλεξανδρούπολη και ανατολικότερα έως τον άξονα Λάβαρα-Δέλτα του Έβρου.
Από τον άξονα Μικρό Δέρειο-Ορμένιο και βορειότερα το μέτωπο υπερδιπλασιάζεται στα 135 χιλιόμετρα (άξονας Μοναστηράκι-Ορμένιο), ενώ το έδαφος είναι ομαλότερο και ποιο πεδινό. Συνεπώς, το μέτωπο του Νότιου Έβρου αποτελεί εξαιρετική αμυντική τοποθεσία, δεδομένου του ορεινού εδάφους, της στενότητας του μετώπου και του επιχειρησιακού βάθους που υπάρχει δυτικά της Αλεξανδρούπολης (από Κομοτηνή προς Ξάνθη και την Μακεδονία).
Το κύριο οδικό και σιδηροδρομικό δίκτυο της περιοχής έχει διεύθυνση τον άξονα Καβάλας-Αλεξανδρούπολης και από εκεί κατευθύνεται βόρεια ακολουθώντας το ρου του Έβρου. Το οδικό και το σιδηροδρομικό δίκτυο είναι κατασκευασμένα παράλληλα προς την ακτογραμμή και το ρου του Έβρου, με ότι αυτό συνεπάγεται για την ασφάλεια του σε περίπτωση πολέμου. Είναι ξεκάθαρο ότι σε περίπτωση ενός πολέμου το οδικό δίκτυο του άξονα Αλεξανδρούπολης-Ορεστιάδας και βορειότερα θα αποτελεί διαρκεί στόχου του εχθρικού πυροβολικού.
Συνεπώς η κίνηση των φίλιων δυνάμεων από και προς τον Έβρο αναμένεται να πραγματοποιηθεί από άλλες διαδρομές. Πιθανότατα εναλλακτικές διαδρομές υπάρχουν για την κίνηση των φίλιων δυνάμεων από την Καβάλα μέχρι την Αλεξανδρούπολη. Σε γενικές γραμμές η Ανατολική Θράκη χαρακτηρίζεται ως πεδινό έδαφος με αρκετούς παραπόταμους, οι οποίοι καταλήγουν στον Έβρο. Ο κύριος παραπόταμος είναι ο Εργίνης, ο οποίος δεσπόζει, μαζί με τους πάμπολλους παραποτάμους του, στις κεντρικές και δυτικές περιοχές της Ανατολικής Θράκης και καταλήγει στον Έβρο στο ύψος του χωριού Τυχερό.
Συνεπώς οι κεντρικές και δυτικές περιοχές της Ανατολικής Θράκης παρουσιάζουν σημαντικά υδάτινα καλύμματα. Στο νότο η Ανατολική Θράκη βρέχεται από το Αιγαίο και την Προποντίδα, η οποία προστατεύεται από την ορεινή χερσόνησο της Καλλίπολης. Η Ανατολική Θράκη, από τον Έβρο μέχρι την Κωνσταντινούπολη χαρακτηρίζεται από συνεχώς μειούμενο μέτωπο. Κατά συνέπεια, οι κεντρικές και δυτικές περιοχές της Ανατολικής Θράκης ενδείκνυται για τη χρήση ελληνικών μηχανοκίνητων και τεθωρακισμένων δυνάμεων, υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι οι ελληνικές δυνάμεις έχουν διατηρήσει αδιάσπαστο το μέτωπο του Έβρου, έχουν επιφέρει σημαντικές απώλειες στις τουρκικές δυνάμεις και επιθυμούν να εκτελέσουν ευρείας κλίμακας αντεπίθεση και μεταφορά των εχθροπραξιών σε εχθρικό έδαφος.
Σε μια τέτοια περίπτωση ο στόχος θα ήταν η δημιουργία εδαφικών τετελεσμένων υπέρ της Ελλάδας. Σ’ αυτό το γεωφυσικό περιβάλλον Ελλάδα και Τουρκία θα κλιθούν να πολεμήσουν. Αλλά πώς; Σύμφωνα με την γενικότερη εκτίμηση της ελληνικής στρατιωτικής διοίκησης η κύρια προσπάθεια της Τουρκίας αναμένεται στον κεντρικό και το βόρειο τομέα του Έβρου, με δύο ταυτόχρονες επιθετικές επιχειρήσεις.Συγκεκριμένα, μια επιθετική ενέργεια θα έχει ως στόχο τη διείσδυση των τουρκικών δυνάμεων στην περιοχή μεταξύ του Ερυθροποτάμου και του Ποτιστικού Ρέματος (πρόκειται για ένα μέτωπο μήκους 16 χιλιομέτρων, άξονας Διδυμότειχο-Μάνδρα).
Η συγκεκριμένη περιοχή έχει το πλεονέκτημα για την Τουρκία, και μειονέκτημα για την Ελλάδα, ότι δεν έχει στρατηγικό βάθος δεδομένου ότι από τα σύνορα της Ελλάδας με τη Βουλγαρία έως τον Έβρο ποταμό η απόσταση είναι μόλις 20 χιλιόμετρα, άρα βρίσκεται εντός του βεληνεκούς οποιουδήποτε πυροβόλου, και σίγουρα των τουρκικών T-155 Firtina (αυτοκινούμενα πυροβόλα διαμετρήματος 155mm, έκδοχο του νοτιοκορεατικού K-9 Thunder).
Σε περίπτωση επιτυχίας, οι τουρκικές δυνάμεις θα έχουν καταφέρει να αποκόψουν εντελώς την 16η Μ/Κ ΜΠ και να δυσκολέψουν μια πιθανή ελληνική αντεπίθεση από το νότο, καθώς θα μεσολαβεί το Ποτιστικό Ρέμα, δηλαδή μια φυσική αμυντική τοποθεσία. Ταυτόχρονα, μια δεύτερη τουρκική επιθετική ενέργεια θα έχει ως στόχο την καθήλωση της 16ης Μ/Κ ΜΠ, στα βόρεια του Ερυθροποτάμου, την φθορά της και τελικά την καταστροφή ή την παράδοση της, πάντα σε σχέση και συνάρτηση με την πρόοδο και την επιτυχία της επιθετικής ενέργειας στο κεντρικό τομέα του μετώπου. Λόγω της ποσοτικής υπεροπλίας, την οποία απολαμβάνει η Τουρκία, είναι σε θέση να ανοίξει και τα δύο μέτωπα στη Θράκη, ίσως και ένα τρίτο κάπου στο Αιγαίο.
Στόχος θα είναι φυσικά η εξασθένηση και η μεγαλύτερη δυνατή φθορά της ελληνικής αμυντικής προσπάθειας και η ταχύτερη δυνατή δημιουργία εδαφικών τετελεσμένων. Αυτό βέβαια σημαίνει ότι και οι τουρκικές δυνάμεις θα επιμεριστούν σε πολλαπλά μέτωπα με αποτέλεσμα τον περιορισμό της ισχύος τους. Για την περίπτωση του Έβρου, το χειρότερο σενάριο για την Ελλάδα είναι σίγουρα η ταυτόχρονη εκδήλωση πολλαπλών επιθετικών ενεργειών στον κεντρικό και το βόρειο τομέα του μετώπου.
πηγή: thinknews.gr
