Σε μια κίνηση υψηλού συμβολισμού προχώρησε το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας της Ελλάδας καθώς αντικατέστησε τους σταυρούς τάφους των πεσόντων του έπους του 40 που αναπαύονται στον κήπο της Ερμιόνης Μπρίγκου στην Χιμάρα.
Ανώνυμος προσκυνητής που είχε επισκεφθεί την Χιμάρα την 28η Οκτωβρίου και επισκέφθηκε την οικία της κυρίας Ερμιόνης Μπρίγκου, άκουσε το παράπονό της πως οι ξύλινοι σταυροί είναι παλιοί και έχουν χαλάσει. Αυτός με την σειρά του, επιστρέφοντας στην Ελλάδα ενημέρωσε το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και η υπόθεση έφτασε στα χέρια του γενικού γραμματέα του Υπουργείου, κ. Αντώνη Οικονόμου. Ο κ. Οικονόμου με ταχύτατες διαδικασίες έφερε εις πέρας το αίτημα της Μάνας της Χιμάρας και έστειλε νέους μαρμάρινους σταυρούς τους οποίους παρέδωσε και τοποθέτησε Βορειοηπειρώτης συνεργάτης του Υπουργείου.
Τον Απρίλιο του 1941, ο πατέρας της κυρίας Ερμιόνης, Γιάννης Μπρίγκος, έθαψε στον κήπο του σπιτιού του έξι Έλληνες στρατιώτες. Οι 3 στρατιώτες σκοτώθηκαν από πυρά Ιταλών και οι άλλοι 3 από ελληνικά πυρά μέσα σε καπνούς, ομίχλη και καταρρακτώδη βροχή στην προσπάθεια να αποκρούσουν τους Ιταλούς. Από τότε η Μάνα της Χιμάρας φροντίζει τον αυτοσχέδιο ομαδικό τάφο αδιάκοπα, ακόμη και τις δύσκολες εποχές του καθεστώτος Χότζα όπου η πράξη της αποτελούσε επτασφράγιστο μυστικό για όλη την Χιμάρα.
Ένας εκ των στρατιωτών, ο Ανδρέας Προβατάς, λίγο πριν ξεψυχήσει έδωσε στον πατέρα της οικογένειας, Ιωάννη Μπρίγκο το πορτοφόλι του και του είπε: «Γιάννη πάρε το πορτοφόλι και την ξυριστική μου μηχανή. Εμένα δε μου χρειάζονται πια. Αν κάποτε βρεις τους δικούς μου, να τους τα δώσεις για να με θυμούνται.» Στο πορτοφόλι ήταν γραμμένα τα ονόματα των υπόλοιπων στρατιωτών, χάρη στο οποίο διασώθηκε η ταυτότητα τους και οι θαμμένοι στρατιώτες στην αυλή της Ερμιόνης Μπρίγκου δεν είναι άγνωστοι: Παναγιώτης Αλογογιάννης, Ματθαίος Λαγός, Δημήτρης Σέλας, Νικόλαος Κτημαδάκης, Κέρκης Μοραΐτης.
Μετά την κατάρρευση του καθεστώτος Χότζα, το 1991 ο πατέρας της ήρθε στην Αθήνα για να εκπληρώσει την επιθυμία του Ανδρέα και να βρει τους συγγενείς του αλλά και των υπόλοιπων έξι ηρώων πεσόντων. Ταξίδεψε στην Πελοπόννησο, έφτασε μέχρι και τον Πόρο Τροιζηνίας αλλά όμως χωρίς αποτέλεσμα….
