Κατά πόσο θα πρέπει να μας κάνει εντύπωση το ότι ο Άδωνις Γεωργιάδης επιχειρεί να φορτώσει σε έναν και μόνο υπάλληλο, την ανυπαρξία του ως προς την προστασία των εθνικών συμφερόντων μας; Το Μαξίμου για δυόμιση χρόνια τώρα, μας έχει μάθει να δείχνει μονίμως κάποιους άλλους με το δάχτυλο, ενόσω η ίδια ασχημονεί στη διακυβέρνηση αυτής της χώρας.
Για την κατάπτυστη συμφωνία των Πρεσπών, έφταιγε η προηγούμενη κυβέρνηση που την καθιέρωσε και δεν έφταιγε με τη σειρά της και η παρούσα, που έφτασε να την υπερασπίζεται με πάθος. Για την επέλαση του κορονοϊού και των θανάτων, έφταιγαν οι «ανεμβολίαστοι» και οι «τζαμπατζήδες», γιατί ως γνωστόν ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε πει πως πρόκειται για «πανδημία των ανεμβολίαστων». Για την ακρίβεια, φυσικά έφταιγε και συνεχίζει να φταίει ο πόλεμος στην Ουκρανία, βεβαίως – βεβαίως.
Και τώρα για το διεθνώς κατοχυρωμένο «μπαϊράκι» του «Turkaegean» φταίει ένας υπάλληλος που δεν έκανε σωστά τη δουλειά του, και όχι ο κοιμώμενος Άδωνις Γεωργιάδης που τον τελευταίο χρόνο μιλάει κυρίως για τις καλές τιμές των αγγουριών στο e – Καταναλωτής και για το πόσες σέλφι του ζητάνε στα super market.
Ο καθένας με τις προτεραιότητες του
Εντωμεταξύ το τουριστικό «logo» που επιχειρεί να γκριζάρει το Αιγαίο, ήδη από πέρυσι ήταν γνωστό και στο τελευταίο τουριστικό γραφείο, και στον τελευταίο ιστότοπο που φιλοξενούσε τουριστικές διαφημίσεις.
Για όσο ο Άδωνις καμάρωνε που η Pfizer βρίσκει κοψοχρονιά εργαζόμενους στην Ελλάδα, ο Τούρκος δήλωνε ευλογημένος στην τοποθεσία «Turkaeagan» και ευτυχής για τους κοιμώμενους πολιτικούς της Ελλάδας.
Για όσους μήνες η ελληνική κυβέρνηση ήταν απασχολημένη με το να συμπεριφέρεται ως πλασιέ του κυρίου Μπουρλά και ως ο καλύτερος μαθητής της ΕΕ στην άσκηση υγειονομικής απολυταρχίας, οι Τούρκοι σταθερά προάσπιζαν τις εθνικές επιδιώξεις τους σε όλα τα επίπεδα. Και κάπως έτσι η μία πολιτική (η ελληνική) γεννούσε πχ. υγειονομικά πρόστιμα ντροπής σε ηλικιωμένους και η άλλη (η τουρκική) γεννούσε διπλωματικά τεχνάσματα επεκτατικής πολιτικής. Ο κάθε ηγέτης έδειξε και συνεχίζει να δείχνει που θέτει τις προτεραιότητες του.
Εξωτερική πολιτική «ολιστικής» καταστροφής
Τι άλλο έπραξε η κυβέρνηση ως προς τα εθνικά μας θέματα; Θα λέγαμε ότι έκανε λυκοφιλίες με τους διαχρονικούς εχθρούς, και κατέστησε εχθρούς, όχι μόνο τους ουδέτερους άλλα ακόμα και παραδοσιακούς μας φίλους.
Ο Κ. Μητσοτάκης από πρώην «μακεδονομάχος» έφτασε στο σημείο να καταδικάζει τη Βουλγαρία για την πρόθεση της να ασκήσει βέτο στην ενταξιακή πορεία των Σκοπίων στην ΕΕ. Πριν λίγες μέρες εισηγούνταν στη Σύνοδο Κορυφής να ενταχθούν άμεσα στην ΕΕ, Αλβανία και Σκόπια, δύο χώρες με τις οποίες έχουμε ανοιχτές διαφορές σε σοβαρά εθνικά ζητήματα.
Κατάφερε να φέρει τις ελληνορωσικές σχέσεις στο χειρότερο επίπεδο της μεταπολιτευτικής περιόδου. «Εκδικείται» τα ρωσικά οπλικά συστήματα που κατείχε η χώρα μας, αδειάζοντας ένα υποτιθέμενο «απόθεμα» από τα νησιά μας, που δεν έχουν την πολυτέλεια της παραμικρής αποδυνάμωσης. Καλωσόρισε στη Βουλή τον νεοναζισμό που φωλιάζει εντός της ουκρανικής αντίστασης. Κατέστρεψε τις σχέσεις της Ελλάδας με το Ιράν, για τα «μάτια» της Δύσης. Χαρακτήρισε «τρομοκρατικές οργανώσεις» τα Κουρδικά κινήματα ακολουθώντας τη ρητορική Ερντογάν και ξεπλένοντας τη συστηματική προσπάθεια εξόντωσης του Κουρδικού λαού από τους Τούρκους.
Αυτά, μόνο ενδεικτικά.
Και τώρα ο Άδωνις Γεωργιάδης δηλώνει «δεν είδα, δεν άκουσα, δεν ξέρω» για την καθιέρωση του όρου «Τουρκικό Αιγαίο». Και μια ολόκληρη παράταξη, από τον τελευταίο βουλευτή μέχρι τον ίδιο τον πρωθυπουργό, προσπαθούν να πείσουν τον λαό πως οι ευθύνες είναι «υπηρεσιακές» και φταίει ένας υπάλληλος του υπουργείου Εμπορίου που έχαφτε μύγες την ώρα που πέρασε το εμπορικό σήμα μπροστά από τα μάτια του.
Εντωμεταξύ ο Μανώλης Κωστίδης του φυλοκυβερνητικού ΣΚΑΪ από τον Νοέμβριο του 2021 ανέμιζε στην κάμερα την εφημερίδα «Ηurriyet» και μιλούσε για το σποτάκι του «Turkaegean». Καταλαβαίνει κανείς πως τέτοια υποτίμηση της νοημοσύνης του λαού, είναι μάλλον δύσκολο να έχει ξαναϋπάρξει.
Ύπνος βαθύς απλώνεται…
Κάπως έτσι έχουμε επανάληψη του εθνοαποδομητικού «έργου» της υποτιθέμενης «Βόρειας Μακεδονίας», με μονομερή ανάδειξη ενός γεωγραφικού προσδιορισμού που μέσα από ένα καλωσόρισμα της διεθνούς κοινής γνώμης, ανοίγει διάπλατα τον δρόμο των παράλογων και παράνομων διεκδικήσεων.
Μετά την «Βόρεια Μακεδονία», την «τουρκική μειονότητα» στην Θράκη, το διεθνές φιγουράρισμα της «Βόρειας Κύπρου» τώρα έχουμε και το «Τουρκοαιγαίο» ως ένα νέο αγκάθι για να κεντρίζει τα πλευρά της εθνικής μας ανεξαρτησίας.
Ύπνος βαθύς έπιασε την πολιτική εμπροσθοφυλακή της χώρας. Κοιμόταν ο Άδωνις Γεωργιάδης, κοιμόταν και το υπουργείο Τουρισμού, κοιμόταν και ο πρωθυπουργός, κοιμόντουσαν και οι Ευρωβουλευτές μας. Γενικώς… καληνύχτα μας και όνειρα γλυκά.
Άρθρο στο sportime.gr
