“Ο Κ. Μητσοτάκης είναι ο τελευταίος που δικαιούται να ομιλεί περί δημοκρατίας. Το επιτελικό, προσωπικό, κομματικό κράτος που ο ίδιος δημιούργησε, ακόμα και η επιλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας ήταν βαθιά κομματική τονίζει σε δήλωσή του ο Κυριάκος Βελόπουλος.
“Παρότι ο ίδιος απέκτησε την απόλυτη εξουσία από τις απευθείας αναθέσεις, μέχρι την απόλυτη καταστολή (πανδημία), ουδέποτε ανέλαβε την ευθύνη των πράξεων του, ακόμα και για το έγκλημα των Τεμπών.
Είναι αδιανόητο λοιπόν ο Κ. Μητσοτάκης να επικαλείται την «δημοκρατία», διότι θυμίζει την ιστορική ρήση του Θουκυδίδη: «Στα λόγια [η Αθήνα] ήταν Δημοκρατία αλλά στην πράξη ήταν ενός ανδρός αρχή [του Περικλέους]” επισημαίνει ο πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης.
Σημειώνεται ότι στην κυριακάτικη ανάρτησή του, ο πρωθυπουργός αναφέρει για την ορκωμοσία Τασούλα ως νέου Προέδρου της Δημοκρατίας :” Η αντιθεσμική στάση κάποιων κομμάτων που επέλεξαν να απουσιάσουν από την ορκωμοσία του μας θλίβει και μαρτυρά ότι προτιμούν να πετροβολούν τη δημοκρατία από το πεζοδρόμιο αντί να την υπηρετούν με υπευθυνότητα εντός του κοινοβουλίου”.
Ο Κος Πρωθυπουργός επειχειρεί να πειθαναγκάσει την αποδοχή των αυταρχικών Αποφάσεών του. Ίσως κάποιοι, πού ολίγοι πλέον να πείθονται ελπίζοντες σε”υπουργοποιήσεις” η άλλα πλεονεκτήματα. Η καταγραφή “Προεδρικής παρουσίας” στην Πλετεία Συντάγματος δεν τον δικαιώνει. Ούτε οι μισοί της Ν.Δ. δεν “φαίνονται” σε καμμία εικόνα να παρέστησαν. Το δε πλήθος των Ελλήνων σύσσωμο και ακομμάτιστο, έστρεψε το πρόσωπό τους και την πλάτη του, απουσιάζον συνολικά από την εκδήλωση, διαφωνόν εντόνως με την προκλητικότατη επιλογή – επιβολή – ανταμοιβή του αποκρύπτοντος Φακέλλους. Δεν είχε και την “ευθιξία Δοξιάδη” όταν δεν “εξελέγη” με την πρώτη “ψηφοφορία” του Κοινοβουλίου. Ούτε με την συνολική απαξία από τον Ελληνικό Λαό. Θα όφειλε να παραιτηθεί και εκείνος που τον πρότεινε, και όσοι τον “εψήφισαν”. Ουδείς εξ αυτών διαθέτει ούτε καν την “ευθιξία Δοξιάδη”. Μαθήματα Δημοσίας “ακράτειας”. Δημο-ακρατείας αντί οφειλομένης Δημοκρατίας..