Μια μητέρα χωρίς άλλα χρόνια προβλήματα υγείας έχασε τη ζωή της περίπου 10 ημέρες μετά τη διάγνωσή της με έναν επικίνδυνο τύπο καρκίνου. Τη θλιβερή αποκάλυψη έκανε ο σύντροφός της, αναφέροντας ότι ο «σιωπηλός» αυτός καρκίνος δεν προκάλεσε σχεδόν κανένα σύμπτωμα, μέχρι το σημείο που η κατάσταση ήταν μη αναστρέψιμη.
Ο 45χρονος Austen Ham-Howes, πατέρας της 8χρονης σήμερα Isabella, διηγήθηκε πόσο απότομα κόπηκε το νήμα της ζωής της 41χρονης Nicolette Richardson μόλις 13 ημέρες μετά τη διάγνωση ενός θανατηφόρου όγκου στον εγκέφαλο. Όπως ανέφερε, η μητέρα φαινόταν υγιής και δεν είχε εμφανίσει κανένα σύμπτωμα, μέχρι που υπέφερε από έναν πονοκέφαλο, περίπου 24 ώρες πριν οι γιατροί εντοπίσουν την ασθένεια. «Η Nicolette είχε μηδενικά συμπτώματα, όμως ολόκληρη η ζωή μας ανατράπηκε μέσα σε λίγες εβδομάδες. Ξαφνικά, βρέθηκα σε έναν κόσμο όπου η μητέρα του παιδιού μου πάλευε για τη ζωή της. Μας στερήθηκε έτσι η ευκαιρία να δώσουμε μια δίκαιη μάχη ενάντια σε αυτή την ασθένεια» συμπληρώνει.

Από εκείνο το σημείο και μετά και μέσα σε μια εβδομάδα, υποβλήθηκε σε επείγουσα χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση του όγκου, που όμως επιδείνωσε την υγεία της. «Τη μια στιγμή σχεδιάζαμε να μετακομίσουμε και να χτίσουμε ένα κοινό μέλλον και την επόμενη η Nicolette αρρώστησε», δήλωσε ο κ. Ham-Howes. «Αν και ξέρω ότι είναι λάθος, ένιωθα ζήλια για τους ανθρώπους που είχαν χρόνο να συμβιβαστούν με αυτή την καταστροφική ασθένεια» εξομολογείται.
Από έναν απλό πονοκέφαλο στο κώμα
Ως εξαιρετικά επείγον περιστατικό, υποβλήθηκε εσπευσμένα σε χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση του όγκου έξι ημέρες αργότερα. Η επέμβαση, όμως, είχε ως αποτέλεσμα την παράλυση της αριστερής πλευρά του σώματός της , τύφλωση στο ένα μάτι και μερική απώλεια της όρασης στο άλλο. Επειδή η υγεία της επιδεινώθηκε, οι γιατροί την έθεσαν σε κώμα μετά την επέμβαση, αλλά δεν συνήλθε ποτέ. Τελικά, οι γιατροί αφαίρεσαν τη μηχανική υποστήριξη στις 30 Νοεμβρίου.
Πέντε χρόνια αργότερα, ο κ. Ham-Howes και η κόρη του πραγματοποιούν έρανο για τη φιλανθρωπική οργάνωση Brain Tumour Research, στη μνήμη της κ. Richardson. Μετά από το τραγικό αυτό παιχνίδι της μοίρας, προσπαθούν τώρα να «ζουν με θετική διάθεση» και να τιμούν καθημερινά τη σύντροφό του.