Τα ταχύπλοα αποβατικά αερόστρωμνα του Προγράμματος 1232.2 “Zubr” πιθανότατα θα τεθούν και πάλι σε παραγωγή, σύμφωνα με δημοσίευμα της ρωσικής εφημερίδας “Ισβέστια”. Τα “ιπτάμενα πλοία” της ομώνυμης κλάσης μπορούν να μεταφέρουν με απαράμιλλη ταχύτητα στην ακτή αποβάσεως τρία άρματα μάχης βάρους 150 τόννων ή 10 τεθωρακισμένα οχήματα βάρους έως 131 τόννους συν 140 Πεζοναύτες, ή οκτώ αμφίβια άρματα των Πεζοναυτών, είτε 500 στρατιώτες και 360 επιπλέον στον χώρο φορτίου.
Τα νεοναυπηγηθέντα σκάφη προορίζονται να αντικαταστήσουν αποβατικά που βρίσκονται ήδη σε υπηρεσία και η κατασκευή του πρώτου νέου “Zubr” αναμένεται να ξεκινήσει το επόμενο έτος. Η επανάληψη της παραγωγής των επιτυχημένων αυτών σκαφών θα έχει απήχηση σε “κλειστά” θέατρα επιχειρήσεων όπως στην Μαύρη Θάλασσα, την Βαλτική ή την Κασπία ενώ θα στηρίξει την ανταγωνιστικότητα των ρωσικών ναυπηγείων, υποστηρίζει ο Αντρέϊ Φρολόφ, στρατιωτικός εμπειρογνώμων και αρχισυντάκτης του περιοδικού “Στρατιωτικές Εξαγωγές”, αναφέρει το onalert.gr.
Όπως επισημαίνει, τα υπάρχοντα αποβατικά των κλάσεων “Dyugon” και “Gyurza” δεν επαρκούν για να λύσουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν το ρωσικό Ναυτικό και οι Πεζοναύτες. Ο ίδιος εντοπίζει το πρόβλημα τους προβληματικούς πετρελαιοκινητήρες των σκαφών κλάσης “Dyugon” όμως τα “Zubr” όπως λέει “είναι δοκιμασμένα κι έχουν αποδείξει την αξία τους”.
Τα αερόστρωμνα “Ζubr” έχουν μήκος 57 μ. και πλάτος 20 μ. ενώ το εκτόπισμά τους είναι 340 τόννοι (415 τον. normal) και 555 τόννοι με μέγιστο φορτίο. Πέντε πανίσχυροι στροβιλοκινητήρες Kuznetsov NK-12MV ισχύος 11.836 hp (δύο για άνωση, τρείς για πρόωση) κινούν τρείς τετράφυλλες έλικες μεταβλητού βήματος που χαρίζουν στα σκάφη ταχύτητες ανήκουστες για συμβατικά αποβατικά της τάξης των 63 κόμβων (μεγίστη) ή μέση ταχύτητα 55 kts.
Το μεγάλο “ατού” των αερόστρωμνων της συγκεκριμένης κλάσης είναι ότι το 78% των ακτών του κόσμου είναι προσβάσιμες γι’ αυτά. Ακόμη, το τεράστιο σύννεφο ψεκάδων θαλασσινού νερού που σηκώνουν κατά την κίνησή τους πάνω από την επιφάνεια “αλλοιώνει” το σχήμα τους στα εχθρικά ραντάρ ενώ μπορούν να ποντίσουν νάρκες ή και να παράσχουν πυρά υποστήριξης στην αποβατική δύναμη.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 το Σοβιετικό Ναυτικό διέθετε οκτώ τέτοια σκάφη αλλά μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, ο στόλος μοιράσθηκε μεταξύ Ουκρανίας (πέντε σκάφη) και Ρωσίας (τρία). Υπενθυμίζεται ότι το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό προμηθεύτηκε τέσσερα αερόστρωμνα “Zubr”, ένα από την Ουκρανία (L181 “Ιθάκη”) και τρία (L180 “Κεφαλληνία”, L182 “Κέρκυρα” και L183 “Ζάκυνθος”) από την Ρωσία.
