Τα Ελληνικά νησιά θα αντέξουν την απόβαση – Διαβάστε τον τρόπο

Απόφαση-Απόβαση

Αυτός ήταν ο τίτλος του βιβλίου που έγραψε ο Τούρκος δημοσιογράφος  Μεχμέτ Αλη  Μπιράντ για την απόβαση στην Κύπρο, το 1974. Μια απόβαση που πέτυχε, παρά τα απίστευτα λάθη των Τούρκων, για λόγους που παρέλκει να αναφέρουμε στο προκείμενο άρθρο, αφού σκοπός του είναι να αναλύσει, σήμερα,  την πιθανότητα επιτυχίας μιας απόβασης  σε νησί του Αιγαίου, όχι να ανατάμει τους λόγους επιτυχίας της απόβασης το 1974 σε μια σπαρασσόμενη εσωτερικά Κύπρο. Τα ίδια αίτια όμως οδηγούν συνήθως στα ίδια αποτελέσματα και για αυτό η σημερινή εκτίμηση καλό είναι να λαμβάνει υπ’όψιν τα γεγονότα της Κύπρου και των Ιμιων.

Υπάρχει  κυβέρνηση στην Αθήνα;  Υπάρχει πρωθυπουργός μη φοβικός;  Υπάρχει Υπουργός Εθνικής Άμυνας μη φοβικός; Υπάρχει Αρχηγός ΓΕΕΘΑ μη φοβικός;

Αν όλοι αυτοί υπάρχουν, τίποτα δεν θα μοιάζει με την Κύπρο του 1974 ή τα Ίμια του 1996. Τίποτα απολύτως. Τα υποβρύχια θα έχουν αναλάβει, έγκαιρα, τους τομείς περιπολίας τους, τα ελικόπτερα Απάτσι θα είναι έτοιμα, τα λιγοστά και ταλαιπωρημένα Μιράζ στην Τανάγρα θα έχουν φορτωθεί με τους Εξοσέτ, οι συστοιχίες των  Εξοσέτ στα νησιά θα είναι διεσπαρμένες,  τα Μ109, θα έχουν στοχοποιήσει τις συγκεντρώσεις στρατευμάτων στην απέναντι ακτή, οι ομάδες της ΔΥΚ θα έχουν αναπτυχθεί με επιθετικό προσανατολισμό και οι ομάδες της ΜΥΑ/ΛΣ με αμυντικό.

Έτσι, απόβαση σε μείζον νησί δεν είναι εύκολο να πετύχει, παρά την χαμηλή απάνδρωση των μονάδων. Άλλο βραχονησίδα ή νησί ακατοίκητο,  άλλο νησί  μεγάλο, όπως  Ρόδος, Σάμος, Χιος  Μυτιλήνη, κλπ.

Ενέργεια επιθετική σε τέτοιο  νησί απαιτεί μεγάλη συγκέντρωση στρατευμάτων και πλοίων και  η συγκέντρωση αυτή δεν μπορεί να αποκρυβεί. Ούτε, βέβαια, είναι δυνατόν τα πλοία να εκκινήσουν από πολύ μακρινούς λιμένες, αφού και πάλι η κίνηση τους θα καταγραφεί, είτε πριν συγκλίνουν είτε κατά την σύγκλιση τους. Για αυτό, άλλωστε, ήταν απολύτως απαραίτητος  ο εκσυγχρονισμός των Ρ-3 Orion . Το τέχνασμα της δήδεν άσκησης δεν μπορεί, επίσης, να χρησιμοποιηθεί , αφού όλες οι ασκήσεις παρακολουθούνται στενά.

Αν στην Αθήνα η κυβέρνηση λειτουργήσει  όπως πρέπει , τα υποβρύχια θα προσβάλουν την αποβατική δύναμη με καταστροφικά αποτελέσματα για τον επιτιθέμενο. Αρκεί, βέβαια, τα υποβρύχια να είναι εκεί. Και οι ΤΠΚ να είναι εκεί , αγκιστρωμένες, και με κανόνες εμπλοκής ξεκάθαρους. Ακόμα και αν η Τουρκική δύναμη καταφέρει να δημιουργήσει προγεφύρωμα, πως θα φθάσει στην ακτή το δεύτερο κύμα, πως θα ανεφοδιασθεί το πρώτο κύμα; Τα υποβρύχια θα εξακολουθήσουν να είναι εκεί και οι ΤΠΚ επίσης, ανεντόπιστα και τα μεν και οι δε. Για αυτό το ΠΝ τα ¨έδωσε όλα¨   για να παραλάβει  τον εκσυγχρονισμένο ¨Ωκεανό¨ και τα άλλα τρία  υποβρύχια τύπου 214.

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Να εφησυχάζουμε; Κατά την άποψη του γράφοντος ναι, αλλά μόνο για ενέργεια σε μεγάλο νησί και πάντα υπό την προϋπόθεση ότι παρακολουθούμε τα πάντα. Άλλωστε, μία μείζον ενέργεια εναντίον Χώρας μέλους του ΝΑΤΟ και της ΕΕ δεν έχει καμμία δικαιολογική βάση και θα είναι αυτοκτονική, πολιτικά, για την Τουρκία, όπως ήταν π.χ. η ενέργεια του Σαντάμ Χουσείν κατά του Κουβέιτ στον πρώτο πόλεμο του κόλπου. Αν αυτό γίνει κατανοητό και το  ΠΝ, κυρίως, αφεθεί να δράσει ανεμπόδιστο, μέχρι το βράδυ της πρώτης ημέρας το Αιγαίο θα έχει γεμίσει με ναυαγούς και συντρίμμια. Τουρκικά.

Αντίθετα, ωστόσο, με την απίθανη κατά την άποψη μας και παντελώς αστήρικτη πολιτικά επίθεση σε μεγάλο νησί, η Τουρκία χτίζει κάθε μέρα το αφήγημα  που την βοηθάει να αμφισβητήσει την Ελληνική κυριαρχία σε 17 μικρά νησιά και περί το αφήγημα αυτό μπορεί να εξελιχθεί κάποιο συγκρουσιακό σενάριο. Για αυτό οι ΕΔ δίνουν μεγάλο βάρος στην ανακατάληψη νησίδων και βραχονησίδων και πολύ ορθά πράττουν. Μια τέτοια προοπτική, όμως εκφεύγει των ορίων του προκείμενου άρθρου και χρειάζεται ειδικότερη προσέγγιση, αφού αφορά κυρίως την εμπλοκή Ειδικών Δυνάμεων.

πηγή: thinknews.gr