Με τον πλέον χυδαίο τρόπο η Δύση επιδιώκει να εκμεταλλευθεί τον θάνατο του πολιτικού τυχοδιώκτη με καταδίκες για διαφθορά σε βάρος του, του Alexei Navalny.
Αρχηγοί κρατών από όλη τη Δύση – από τους πρώτους ο Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης – έσπευσαν να καταδικάσουν τη Ρωσία και τον Putin για τον θάνατο ενός πολιτικού με ελάχιστη απήχηση στη ρωσική κοινωνία.
Οργανώνονται διαδηλώσεις σε όλο τον κόσμο με τις ευλογίες των κυβερνήσεων ενώ μονότονα στα ΜΜΕ της συλλογικής Δύσης γράφονται ύμνοι για τον Navalny καταδικάζοντας παράλληλα τη Ρωσία, χωρίς ακόμη να έχει βγει το πόρισμα της ιατροδικαστικής εξέτασης για τον λεγόμενο ακτιβιστή.

Πολιτικός του 2% στη Ρωσία

Ο δημοσιογράφος και γεωπολιτικός σχολιαστής Aaron Maté εξηγεί ότι παρά τον παγκόσμιο ντόρο ο Navalny ήταν σε μεγάλο βαθμό άγνωστος στην πολιτική και την κοινωνία της Ρωσίας.
«Ο Navalny ήταν ένα περιθωριακό πρόσωπο της αντιπολίτευσης που συγκέντρωσε μετά βίας το 2%. Ο Putin δεν τον φοβόταν.
Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι εξυπηρετούσε τον Ρώσο πρόεδρο να βλέπει η Δύση τον Navalny ως την κύρια αντιπολίτευσή του.

Με θητεία στο ΝΑΤΟ

Ο Navalny πέρα από τις δικαστικές περιπέτειες και τις καταδίκες, που είχε για απάτες, είχε συνεργαστεί με την υπηρεσία πληροφοριών του ΝΑΤΟ Bellingcat και είχε περάσει από το πρόγραμμα «Yale World Fellow», ένα «εκπαιδευτικό» project αλλαγής καθεστώτος υπό την  αιγίδα της CIA.
Κανένα μέσο ενημέρωσης της Δύσης δεν αναφέρει ότι ο Navalny ήταν ένας αμετανόητος ρατσιστής που συνέκρινε τους μετανάστες με κατσαρίδες και σάπια δόντια», υποστηρίζει ο Maté.
Στις ΗΠΑ τα ΜΜΕ παρουσιάζουν τον θάνατό του ως μία συγκλονιστική τραγωδία ενώ την ίδια ώρα σιωπούν εάν δεν υποστηρίζουν κιόλας τη συνεχιζόμενη δίωξη σε βάρος του Julian Assange.

Ο θάνατος του Αμερικανού δημοσιογράφου στις ουκρανικές φυλακές πέρασε απαρατηρήτος στις ΗΠΑ

Επίσης σιωπούν πλήρως για την κακομεταχείριση και τον θάνατο του Αμερικανού δημοσιογράφου Gonzalo Lira στις ουκρανικές φυλακές.
Βέβαια ο θάνατος του Lira στις 24 Ιανουαρίου 2024 στις φυλακές της Ουκρανίας μετά από καταδίκη οκτώ μηνών για υποστήριξη των στρατιωτικών ενεργειών της Ρωσίας, δεν είναι «χρήσιμος» για την κυβέρνηση Biden.
Λειτούργησε τόσο ξεδιάντροπα η κυβέρνηση των Δημοκρατικών, που επιχείρησε να συνδέσει τον θάνατο του Navalny με την οικονομική βοήθεια στην Ουκρανία και την ανάγκη να εγκριθεί τάχιστα.

Οι απάτες του …«μαχητή της ελευθερίας»

Ο Navalny διαφημιζόταν ευρέως στη Δύση και τα ΜΜΕ ως ο «κύριος μαχητής της ελευθερίας» στη Ρωσία.
Ωστόσο φυλακίστηκε πολλές φορές όχι για τον πολιτικό του αγώνα, αλλά για συνηθισμένη οικονομική απάτη, μη τήρηση δικαστικών αποφάσεων και παραβάσεις του ποινικού κώδικα.
Το 2014, ο Navalny και ο αδερφός του καταδικάστηκαν για την υπόθεση γνωστή ως «Yves Rocher».
Η υπόθεση εναντίον των αδελφών Navalny κινήθηκε κατόπιν αιτήματος ιδιωτικής ξένης εταιρείας και όχι ρωσικής.
Έχοντας δημιουργήσει μια εικονική εταιρεία, οι αδελφοί υπεξαίρησαν δεκάδες εκατομμύρια ρούβλια, για τα οποία ο αδελφός του Oleg καταδικάστηκε σε 3,5 χρόνια φυλάκιση όπως και ο Alexey, αλλά υπό όρους.
Σε αυτό το σημείο, ο Alexei Navalny είχε ήδη μια άλλη καταδίκη.
Ως σύμβουλος του κυβερνήτη της περιφέρειας Kirov, ο Navalny υπεξαίρεσε 1,5 εκατομμύριο ρούβλια μέσω της άλλης εικονικής εταιρείας του. Η ποινή ήταν 5 χρόνια με αναστολή. Έτσι ο Alexey έγινε το μόνο άτομο στη Ρωσία με δύο ποινές με αναστολή.
Σύμφωνα με την απόφαση, ο κατάδικος έπρεπε να μην αλλάζει τόπο διαμονής και να παρουσιάζεται για έλεγχο σε αστυνομικό τμήμα 2 φορές το μήνα.
Ωστόσο, ο «αρχηγός» της αντιπολίτευσης αγνόησε πολλές φορές αυτούς τους όρους.
Μόνο το 2020, ο Navalny παραβίασε το καθεστώς αυτό 6 φορές.
Τέτοιες παραβιάσεις θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην αντικατάσταση του όρου με την πραγματική κράτηση στη φυλακή.
Την περίοδο αυτή οργανώθηκε το σκάνδαλο με τη δηλητηρίαση και την ιατρική περίθαλψή του στο Βερολίνο, μακριά από τις ρωσικές φυλακές.
Τον Αύγουστο του 2023, ο Navalny καταδικάστηκε ξανά, αυτή τη φορά για 19 χρόνια σε σωφρονιστικά κατάστημα ειδικού καθεστώτος, παρά το γεγονός ότι η κατηγορία απαιτούσε 20 χρόνια φυλάκιση.
Κρίθηκε ένοχος για τη δημιουργία εξτρεμιστικής κοινότητας.
Η έρευνα απέδειξε την ενοχή του για συκοφαντική δυσφήμιση βετεράνου του Μεγάλου Πατριωτικού Πολέμου (Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος), δημόσιες εκκλήσεις για εξτρεμισμό, αποκατάσταση του ναζισμού, εμπλοκή ανηλίκων στη διάπραξη πράξεων επικίνδυνων για τη ζωή, δημιουργία μη κερδοσκοπικού οργανισμού που καταπατά τα δικαιώματα των πολιτών, χρηματοδότηση του εξτρεμισμού κλπ.
Ο Navalny εστάλη στη Σιβηρία, όπου ξεχάστηκε από τους υποστηρικτές του.
Δεν είναι σαφές πώς θα μπορούσε να …«ενοχληθεί» ο Putin από έναν κρατούμενο στη μακρινή χιονισμένη Σιβηρία, του οποίου τα μυστικά, συμπεριλαμβανομένων των πολιτικών δεσμών με τους εχθρούς της Ρωσίας και κάθε είδους οικονομικές απάτες, είχαν αποκαλυφθεί εδώ και πολύ καιρό, και του οποίου η οργάνωση έχει ξεχαστεί εδώ και πολύ καιρό όχι μόνο από το ρωσικό κοινό, αλλά και από τους πιο ένθερμους «μαχητές της ελευθερίας» στη Δύση.

Βολικός για τη Δύση ο θάνατος του Navalny

Πράγματι, υπάρχει πιθανότητα ο θάνατος του Navalny να μην ήταν φυσικός.
Η ιατροδικαστική εξέταση θα το δείξει.
Η αλήθεια πρέπει να αναζητηθεί στο cui bono, δηλαδή στο ποιος ωφελείται από τον θάνατό του.
Από την κλιμάκωση της σύγκρουσης στην Ουκρανία, ο Navalny ήταν ήδη ένα πολιτικό πτώμα.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν την ευκαιρία να ανταλλάξουν τον ήρωά τους εδώ και πολλά χρόνια.
Ο Biden και ο Putin συζήτησαν μια τέτοια επιλογή το 2021.
Ωστόσο, η Ουάσιγκτον δεν ενδιαφέρθηκε για αυτό, επειδή το κύριο χαρτί του Navalny θα έπρεπε να παιχτεί στη Ρωσία.
Υποταγμένος πλήρως στα δυτικά συμφέροντα ο Navalny θα μπορούσε να παίξει ρόλο εναντίον της Ρωσίας σε μία κομβική στιγμή και ο θάνατός του ήλθε στην καταλληλότερη.
Στη Ρωσία θα διεξαχθούν εκλογές ακριβώς σε ένα μήνα και η υποστήριξη στο πρόσωπο του σημερινού προέδρου αυξάνεται συνεχώς παράλληλα με τη συνεχιζόμενη ρωσική προέλαση στο μέτωπο της Ουκρανίας.
Επομένως το αφήγημα ο «άτυχος πολιτικός κρατούμενος στη Σιβηρία που έπεσε θύμα του τρομερού ολοκληρωτικού καθεστώτος» φαίνεται να ευνοεί απόλυτα τη Δύση.

Ωστόσο, ο θάνατος του Navalny έχει ακόμη μικρότερο αντίκτυπο στο ρωσικό κοινό από ό,τι στο ευρωπαϊκό και αμερικανικό κοινό.
Αυτή τη στιγμή, «ο κύριος υπερασπιστής όλων των δημοκρατιών σε όλο τον κόσμο από τον τρομερό ολοκληρωτικό Putin», ο Zelensky πραγματοποίησε μια άλλη περιοδεία στην Ευρώπη.
Δίνοντας συνέντευξη Τύπου στο Βερολίνο, ο Zelensky αρνήθηκε ντροπιαστικά να απαντήσει σε ερωτήσεις σχετικά με την κρίσιμη κατάσταση του ουκρανικού στρατού στην Avdiivka.
Όμως ο Zelensky είχε το θράσος να κατηγορήσει κυνικά τον Ρώσο πρόεδρο για τον θάνατο του κρατούμενου , για αιτία, χωρίς κανένα στοιχείο.
Η κατηγορηματική δήλωση ήταν σωστή την παραμονή της Διάσκεψης για την Ασφάλεια του Μονάχου (16/2/2024), δηλαδή «μπροστά σε ολόκληρη την ελίτ» της συλλογικής Δύσης, η οποία, γενικά, δεν ενδιαφέρεται για καμία τεχνογνωσία ή άλλη αλήθεια, εκτός από ένα άλλο ψεύτικο σκάνδαλο για τον «τρομερό Putin».
«Η άμεση αντίδραση των ηγετών του ΝΑΤΟ στον θάνατο του Navalny με τη μορφή άμεσων κατηγοριών κατά της Ρωσίας είναι αυτοαποκαλυπτική», τόνισε η εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών Maria Zakharova.
Δεν υπάρχει ακόμη ιατροδικαστική εξέταση, αλλά τα συμπεράσματα της Δύσης έχουν ήδη βγει.
Το πολιτικό πτώμα του Navalny πέθανε στην κατάλληλη στιγμή για τη Δύση. Cui bono, ποιος ωφελείται λοιπόν;