ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ: ΑΚΡΑΙΟΙ ΛΙΑΠΗΔΕΣ ΣΤΑ ΤΙΡΑΝΑ ΣΕ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΙ ΦΙΛΟΤΟΥΡΚΙΚΟ ΣΥΜΠΟΣΙΟ – ΥΜΝΟΙ ΣΤΟΝ ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΚΑΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ… «ΤΕΦΑΛ»

Στην Αλβανία η τοξική νεο-οθωμανική προπαγάνδα διασπείρεται όλο και περισσότερο, μέχρι να βυθίσει τον οχετό της ολόκληρη την αλβανική κοινωνία.

Η σχετικά άγνωστη, αλλά με έντονο τουρκικό «άρωμα», ενημερωτική ιστοσελίδα mexhlis.com διοργάνωσε στα Τίρανα ένα «συμπόσιο» άκομψης φιλοτουρκικής πλειοδοσίας με θέμα «Η γενοκτονία κατά των Αλβανών κατά την Σερβο-Ελληνο-Μαυροβούνια κατοχή».

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στο ξενοδοχείο «Tirana International» και συμμετείχαν «διανοούμενοι, ακαδημαϊκοί και μελετητές, καθώς και πολίτες».

Οι κύριοι ομιλητές ισχυρίστηκαν τα ακόλουθα:

♦ Ο διευθυντής της ιστοσελίδα, Φλοριάν Αράπης (Florjan Arapi), αναφέρθηκε στην εναρκτήρια ομιλία του «στους διωγμούς και στις εξοντώσεις που έχουν υποστεί οι Αλβανοί μουσουλμάνοι ανά περιοχή από τους γείτονες τους, στο Κόσοβο από τους Σέρβους, στο Μοναστήρι από τους Σέρβους και τους Βούλγαρους, στην περιοχή της Σκόδρας από τους Μαυροβούνιους και στο βιλαέτι των Ιωαννίνων και γενικά στο νότο της Αλβανίας από τους Έλληνες με τη σύμπραξη των Αλβανών Χριστιανών».

Έκανε λόγο για τον «θετικό ρόλο της τότε Οθωμανικής Αυτοκρατορίας» και πρόσθεσε εν είδει «καραμέλας» του συρμού ότι «η ισλαμοφοβία, η ξενοφοβία, ο εθνικισμός και ο σοβινισμός οδήγησαν στις ανωτέρω διώξεις με απώτερο σκοπό την εξαφάνιση των Αλβανών μουσουλμάνων, των Τούρκων και γενικά όλων των μουσουλμάνων από την περιοχή των Βαλκανίων.

Πέρα από τη μόνη στέγη για τους εκδιωχθέντες μουσουλμάνους Αλβανούς που ήταν η σημερινή Τουρκία, η οποία και κατέχει τον μεγαλύτερο αριθμό Αλβανών (περίπου 7-10 εκατομμύρια), οι εκδιωχθέντες μουσουλμάνοι Αλβανοί πήγαν στη Συρία και στην Αίγυπτο».

Αφού επικαλέστηκε διάφορα «ιστορικά γεγονότα» των αρχών του 20ου αιώνα, κάλεσε «τους ειδικούς, ακαδημαϊκούς και ιστορικούς να ρίξουν φώς στα ιστορικά ζητήματα, καθώς «αυτά τα ιστορικά γεγονότα προσδιορίζουν τον τρόπο συμπεριφοράς με τους γείτονες.

Αν η ιστορία ξεχαστεί τότε βαδίζει προς επανάληψη».

Ακολούθως, έκανε λόγο για την «κάθαρση στο Κόσοβο το 1987, το 1912 όταν διαλύθηκε η Οθωμανική Αυτοκρατορία και κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων οι Μεγάλες Δυνάμεις μοίρασαν τα εδάφη της Αλβανίας» και στο 1945 με τον «διωγμό των Τσάμηδων».

Κατέληξε υποστηρίζοντας ότι «δεν πρέπει να ξεχνάμε ποιοι μας σκότωσαν και ποιοι μας άνοιξαν την πόρτα για να γλιτώσουμε από αυτούς που μας σκότωναν.

Δεν πρέπει να ξεχνούμε τους φίλους που αγαπούν και σέβονται τους Αλβανούς κι όχι εκείνους που τους αντιμετωπίζουν με μίσος, με σφαίρες και εκκαθαριστικές επιχειρήσεις-σκούπα».

♦ Ο καθηγητής Xhaferaj Sadiku μίλησε με θέμα «Η κατάσταση των Αλβανών την παραμονή της σερβο-ελληνικής-μαυροβούνιας σφαγής του 1912», και ήταν ιδιαίτερα επικριτικός με τους παραπάνω «διώκτες των μουσουλμάνων».

Επικαλέστηκε κατά το δοκούν «ιστορικά γεγονότα διώξεων κατά των μουσουλμάνων της περιοχής από τον 16ο αιώνα έως και στις αρχές του 20ού» και αναφέρθηκε στην «επιρροή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας».

Επέκρινε, ακολούθως, την τότε στάση της Βρετανίας, καθιστώντας την ως «κύρια υπεύθυνη για τις σφαγές των Μουσουλμάνων στην περιοχή των Βαλκανίων, συμπεριλαμβανομένων και των Αλβανών, καθώς ήθελε να διαχωρίσει τους βαλκανικούς πληθυσμούς ανάλογα με την θρησκευτική πεποίθηση.

»Κατά την περίοδο του 1912 επικρατούσε η άποψη ότι όποιος ήταν ορθόδοξος ήταν Έλληνας, ενώ όποιος ήταν μουσουλμάνος ήταν Τούρκος».

Επιπλέον, υποστήριξε ότι «η τότε Αμερικανίδα πρέσβης στην Αθήνα μετέβη και έκανε η ίδια αυτοψία στον νότο της Αλβανίας για τις σφαγές των μουσουλμάνων Αλβανών στην περιοχή του Δελβίνου, του Αργυροκάστρου κλπ.».

♦ Ο ιστορικός Bajram Xhafaj, ο οποίος χαιρέτησε τους παρισταμένους με τη φράση «salam aleykoum» [«σαλάμ αλέκουμ»], με αυτούς να αποκρίνονται αντίστοιχα, έκανε κατά την ομιλία του εκτενή αναφορά στα γεγονότα που αναφέρει στο βιβλίο του ο Αυστριακός συγγραφέας Leo Freundlich, με τίτλο «Ο Γολγοθάς των Αλβανών».

Ο τελευταίος θεωρεί τα χρόνια 1912-1913 ως «έτη εγκλημάτων και εξόντωσης Αλβανών από τη Σερβία», αποδίδοντας ωστόσο ευθύνες και στους Ευρωπαίους «που αποσιώπησαν το ολοκαύτωμα που διαδραματίστηκε κατά των μουσουλμάνων Αλβανών».

Ο Xhafaj υποστήριξε ότι στόχος της Ευρώπης ήταν να μετατρέψει την ευρωπαϊκή ήπειρο σε χριστιανική.

Αναφερόμενος στην πολιτική που ακολουθείται τα τελευταία χρόνια, επέκρινε σφόδρα την Διαδικασία του Βερολίνου, χαρακτηρίζοντάς την ως «μια κονσερβοποιημένη Γιουγκοσλαβία».

♦ Ο εκπαιδευτικός Spendi Gashi, στην θεματική ενότητα «Γιατί καταλήξαμε έτσι;» εμφανίστηκε περισσότερο επικριτικός με τους ίδιους τους Αλβανούς και την επικρατούσα νοοτροπία, υποστηρίζοντας ότι «για τις συμφορές τους δεν είναι μόνο οι τρίτοι υπεύθυνοι, αλλά και οι ίδιοι.

Έχω καταγωγή από την Γιακόβα ή τη Δαρδανία, δεν λέω απ’ το Κόσοβο γιατί αυτός είναι ένας σερβικός όρος».

Αναφερόμενος στον όρο «γενοκτονία», ισχυρίστηκε ότι «αυτή συνεχίζει να υφίσταται ακόμα και σήμερα, μετά την απελευθέρωση, με τις μορφές την υποταγής στην αμάθεια, στην τεχνολογία και στην παραπληροφόρηση».

Τέλος, χαρακτήρισε τον αναλφαβητισμό ως τη «μεγαλύτερη γενοκτονία της κοινωνίας».