Σε ένα, άνευ προηγουμένου, φιλοπόλεμο ντελίριο επιδίδονται κυβερνήσεις μεγάλων Ευρωπαϊκών χωρών, σε σχέση με το Ουκρανικό, χωρίς να σταθμίζουν ότι με τον τρόπο αυτό φέρνουν πιο κοντά το ενδεχόμενο μιας παγκόσμιας σύρραξης, με επίκεντρο την ίδια την Ευρώπη!
Για έναν περίεργο λόγο, σε ό,τι αφορά την Ευρωπαϊκή Ένωση, “σέρνει τον χορό” της εξαλλότητας η Γαλλική κυβέρνηση!
Ο Γάλλος ΥΠΕΞ Ζαν Νοέλ Μπαρό, μιλώντας στο BBC,τόνισε ότι ” το Κίεβο δικαιούται για λόγους αυτοάμυνας να χτυπήσει με Γαλλικούς πυραύλους την ενδοχώρα της Ρωσίας”, θέλοντας να αγνοεί προφανώς το τι θα συμβεί μετά!
Ενώ, άλλοι κορυφαίοι Γάλλοι αξιωματούχοι ,μιλούσαν ακόμη και για “αποστολή Γαλλικών στρατευμάτων στην Ουκρανία, για να πολεμήσουν κατά του Πούτιν”!
Ταυτόχρονα, από την πλευρά της Γερμανίας, η όποια σωφροσύνη προσπαθεί να επιδείξει ο Καγκελάριος Σολτς, κινδυνεύει να στραγγαλιστεί από το κόμμα των Φιλελευθέρων, το οποίο φέρνει στην Ομοσπονδιακή Βουλή πρόταση νόμου, για να υποχρεωθεί η Γερμανική κυβέρνηση να στείλει στο Κίεβο τα πυραυλικά συστήματα “Taurus”,που έχουν βεληνεκές πάνω από 600χλμ και μπορούν να χτυπήσουν ακόμη και στόχους κοντά στην Μόσχα!
Το ερώτημα, που ανακύπτει και αφορά στις κοινωνίες των πολιτών στις μεγάλες αυτές Ευρωπαϊκές χώρες, είναι αν οι πολιτικοί τους ηγήτορες αντιλαμβάνονται που μπορούν να οδηγήσουν οι ενέργειες αυτές, απέναντι σε έναν αυταρχικό ηγέτη, όπως ο Πούτιν, που γνωρίζει ότι, αν ανακόψει την επιθετικότητά του και πάει ” ταπεινωμένος” σε διαπραγματεύσεις, το καθεστώς του θα αρχίσει να μετράει αντίστροφα, μέχρι την οριστική του κατάρρευση και βεβαίως, την πολιτική και φυσική εξόντωση του ιδίου;
Έχει η Ευρώπη στρατηγική για το πώς θα αντιμετωπίσει την βεβαία κλιμάκωση, στην οποία θα οδηγήσει τα πράγματα ο Πούτιν;
Τι θα κάνουν οι Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, όπως η Γαλλική, σε λίγες εβδομάδες, που θα εγκατασταθεί ο Τραμπ στον Λευκό Οίκο;
Με δεδομένη την θέση του νέου Προέδρου ότι ” θα επιδιώξει τον τερματισμό του πολέμου;”
Δυστυχώς ακόμη και οι απλοί πολίτες, οι σχεδόν άσχετοι με τα γεωπολιτικά και τα γεωστρατηγικά, βλέπουν ότι η Ευρώπη “βυθίζεται” μέσα στην ανυπαρξία ηγεσιών κατάλληλων να χαράξουν στρατηγικές με προοπτική προόδου και ενίσχυσης του ρόλου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που απειλείται με συντριβή ανάμεσα στην σύγκρουση των ΗΠΑ με την πανίσχυρη Ευρασιατική Συμμαχία Ρωσίας και Κίνας, που αναδύεται μπροστά μας.
