Ο ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΜΙΛΗΣΕ ΚΑΙ ΤΑΔΕ ΕΙΠΕ: «ΟΙ ΔΙΩΞΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ ΗΤΑΝ ΣΤΗΜΕΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ!». ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΓΙΩΡΓΑΚΗ;

Έμμεσα πλην σαφώς, ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου αποδέχεται σε ανακοίνωση του που εξέδωσε ότι υπήρξε συνωμοσία μεταξύ κυβερνητικών και δικαστικών προκειμένου να φυλακιστεί οι βουλευτές του Λαϊκού Συνδέσμου-Χρυσή Αυγή.

Μιλάει για «παρακράτος» και «αντιδημοκρατικές πρακτικές», για «γκρίζες πελατειακές εξαρτήσεις που υπερβαίνουν τις θεσμικές λειτουργίες» και για «υπόγειες διαδρομές, που ταυτίζουν την εξουσία με τις πάσης φύσεως εξωθεσμικές ή παρακρατικές απολήξεις» και γενικά σφυροκοπεί την κυβέρνηση υιοθετώντας πλήρως τις αποκαλύψεις περί κυβερνητικής συνωμοσίας τις οποίες κάνει στο γνωστό βίντεο ο Π.Μπαλτάκος.

Γενικά το μόνο που δεν ζητά – έστω και αν εμμέσως προκύπτει από όσα υποστηρίζει – είναι η άμεση αποφυλάκιση των βουλευτών του Λαϊκού Συνδέσμου…

Το «κερασάκι» όμως κρύβεται αλλού; Ζητεί την διάλυση της συγκυβέρνησης υποστηρίζοντας: «Πως είναι δυνατόν, με αυτά τα δεδομένα, η κυβερνητική συνεργασία να λειτουργεί επ’ ωφελεία της χώρας και των Ελλήνων;».

Σύμφωνα με δημοσίευμα ακόμα αναζητείται ευθιξία από τους δύο υπουργούς, Ν.Δένδια και Χ.Αθανασίου. Εστω οι εμπλεκόμενοι υπουργοί, αν δεν υποβάλλουν την παραίτησή τους, να τη θέσουν στη διάθεση του πρωθυπουργού, επιτέλους! Ας τον διευκολύνουν. Γιατί οι εξελίξεις θα είναι καταιγιστικές…

Η ανακοίνωση του Γραφείου του Γ.Παπανδρέου έχει ως εξής:

«Μια «οικογενειακή υπόθεση» της δεξιάς, με πρωταγωνιστές του κυρίους Παναγιώτη Μπαλτάκο και Ηλία Κασιδιάρη, αναδεικνύει με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο, μείζονα διακυβεύματα που συνεχίζουν να ταλανίζουν τη χώρα και την Ελληνική κοινωνία.

Κυρίαρχο διακύβευμα; Η Δημοκρατία. Και συγκεκριμένα, η αντιμετώπιση των αντιδημοκρατικών αντιλήψεων και πρακτικών που έχουν εμπεδωθεί και αφορούν τους θεσμούς και την λειτουργία τους.

Αυτή την εθνικά κρίσιμη στιγμή, που δοκιμάζεται η αντοχή και η υπομονή του Ελληνικού λαού, μέσα από μια επίπονη δημοσιονομική προσαρμογή, η κυβέρνηση έπρεπε να κάνει το πάντα, προκειμένου να ανατρέψει αρνητικές πελατειακές, ακόμη και παρακρατικές πρακτικές του παρελθόντος.

Αυτές δηλαδή, που μας οδήγησαν στην κρίση και την εξάρτηση της χώρας από τους πιστωτές μας:

Τις γκρίζες πελατειακές εξαρτήσεις που υπερβαίνουν θεσμικές λειτουργίες, για να εξυπηρετήσουν μικροπολιτικές και άλλες σκοπιμότητες.

Τις υπόγειες διαδρομές, που ταυτίζουν την εξουσία με τις πάσης φύσεως εξωθεσμικές ή παρακρατικές απολήξεις.

Το αντίθετο συνέβη.

Η υπόθεση Μπαλτάκου, αποδεικνύει ότι, η σημερινή Κυβέρνηση αντί να χτυπήσει την ρίζα του κακού, υιοθέτησε και εξέθρεψε αντιλήψεις και συμπεριφορές, που αποτελούν και την αιτία της ίδιας της κρίσης και του εκτροχιασμού των ελλειμμάτων και του χρέους. Μάλιστα, όχι μόνον δεν υπερασπίστηκε μεταρρυθμίσεις που είχαν γίνει μετά το 2009, αλλά και σε κάποιες περιπτώσεις τις αποδόμησε.

Ακόμα χειρότερα, έθεσε σε αμφισβήτηση στα μάτια των Ελλήνων, τη δημοκρατική λειτουργία της κυβέρνησης και των θεσμών της πολιτείας.

Με αυτόν τον τρόπο υπονομεύεται και η σταθερότητα της πορείας μας, καθώς βρισκόμαστε σε κρίσιμο σταυροδρόμι, αλλά και η αξιοπιστία της χώρας μας, που ματώσαμε ως Έλληνες να αποκαταστήσουμε.

Πως είναι δυνατόν, με αυτά τα δεδομένα, η κυβερνητική συνεργασία να λειτουργεί επ’ ωφελεία της χώρας και των Ελλήνων;

Οι ευθύνες της κυβέρνησης, είναι προφανείς. Και η απομάκρυνση του κ. Μπαλτάκου, δεν αρκεί.

Η χώρα και η Ελληνική κοινωνία, έχουν ανάγκη από ένα πολιτικό σύστημα απαλλαγμένο από τα κακώς κείμενα του πελατειακού κράτους, που να λειτουργεί με αρχές, αξίες, θεσμούς, με σεβασμό στην λειτουργία τους, με διαφάνεια και ευνομία.

Αυτό παραμένει εδώ και χρόνια το διακύβευμα.

Οι σημερινές εξελίξεις, αναδεικνύουν με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο, την επιτακτική ανάγκη ενότητας των δημοκρατικών και προοδευτικών δυνάμεων, με μοναδικό γνώμονα την προάσπιση της Δημοκρατίας και την υπεράσπιση του δημοσίου συμφέροντος, χωρίς υποσημειώσεις και αστερίσκους, χωρίς δεύτερες σκέψεις και μικροπολιτικές σκοπιμότητες.

Χρέος μας είναι, να ανταποκριθούμε στα μεγάλα διακυβεύματα που έχουμε μπροστά μας. Και μπροστά σε αυτά τα διακυβεύματα όλοι οφείλουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους».