Μπορεί η ελληνική γλώσσα να χαρακτηρίζεται «πλούσια»…
όμως στο λεξιλόγιο του Έλληνα έχουν εισαχθεί αρκετές τούρκικες λέξεις, αποτέλεσμα των εκατοντάδων χρόνων σκλαβιάς.Λέξεις όπως: γρουσούζης, τεμπέλης, σακάτης, καρπούζι, τσέπη, καπάκι, παπούτσι, τσακάλι.
Διαβάστε τις 200 τούρκικες λέξεις που λέμε καθημερινά.
ΑΛΑΝΙ (αλήτης), ΑΛΑΝΑ (ανοιχτός χώρος), ΑΓΑΣ (δεσποτικός-αυταρχικός), ΑΓΙΑΖΙ (πρωινό ή νυχτερινό κρύο), ΓΙΑΟΥΡΤΙ (πηγμένο γάλα), ΚΑΡΠΟΥΖΙ (υδροπέπων), ΜΕΝΕΞΕΣ (εύοσμο λουλούδι), ΣΟΥΓΙΑΣ (μαχαιράκι), ΤΕΝΕΚΕΣ (δοχείο), ΦΛΙΤΖΑΝΙ (κύπελλο), ΤΣΕΠΗ (θυλάκιο), ΤΑΒΑΝΙ (οροφή), ΤΖΑΚΙ (παραγώνι), ΚΑΙΚΙ (βάρκα), ΜΕΛΤΕΜΙ (άνεμος ετησίας), ΜΑΝΑΒΗΣ (οπωροπώλης), ΜΠΑΚΑΛΗΣ (παντοπώλης), ΓΛΕΝΤΙ (διασκέδαση), ΚΑΒΓΑΣ (φιλονικία), ΚΕΦΙ (ευδιαθεσία), ΧΑΤΙΡΙ (χάρη), ΝΤΕΡΤΙ (καημός), ΝΤΑΒΑΝΤΟΥΡΙ (σύγχυση), ΤΣΙΜΠΟΥΚΙ (καπνοσύριγγα), ΧΑΣΑΠΙΚΟ (κρεοπωλείο),
ΝΤΟΥΛΑΠΙ (ιματιοθήκη), ΔΕΡΒΕΝΙ (κλεισούρα), ΜΠΑΙΡΑΚΙ (σημαία), ΤΣΟΜΠΑΝΗΣ (βοσκός-ποιμένας), ΓΙΛΕΚΟ (περιθωράκιον), ΧΑΜΠΑΡΙΑ (αγγελία-νέα), ΓΙΑΠΙ (οικοδομή), ΓΙΑΚΑΣ (περιλαίμιο), ΓΙΑΡΜΑΣ (ροδάκινο), ΓΙΝΑΤΙ (πείσμα), ΓΙΟΥΡΟΥΣΙ (επίθεση), ΓΚΕΜΙ (χαλινάρι), ΓΟΥΡΙ (τύχη), ΓΡΟΥΣΟΥΖΗΣ (κακότυχος), ΓΚΑΙΝΤΑ (άσκαυλος), ΕΡΓΕΝΗΣ (άγαμος), ΖΑΜΑΝΙΑ (μεγάλο χρονικό διάστημα), ΖΑΡΖΑΒΑΤΙΚΑ (λαχανικά), ΖΟΡΙ (δυσκολία), ΖΟΥΜΠΟΥΛΙ (υάκινθος), ΚΑΒΟΥΚΙ (καύκαλο), ΚΑΒΟΥΡΔΙΖΩ(φρυγανίζω-ξεροψήνω), ΚΑΖΑΝΙ (λέβητας), ΚΑΣΜΑΣ (αξίνα-σκαπάνη), ΚΑΛΕΜΙ (γραφίδα), ΚΑΛΟΥΠΙ (μήτρα-πρότυπο), ΚΑΛΠΙΚΟΣ (κίβδηλος), ΚΑΠΑΚΙ (σκέπασμα- κάλυμμα), ΚΑΡΑΟΥΛΙ (φρουρά-σκοπιά), ΚΟΥΒΑΣ (κάδος-αγγείο), ΝΤΙΠ ΓΙΑ ΝΤΙΠ (ολωσδιόλου), ΚΑΤΣΙΚΑ (ερίφι-γίδα), ΚΕΛΕΠΟΥΡΙ (ανέλπιστο εύρημα), ΚΙΜΑΣ (ψιλοκομμένο κρέας), ΚΙΟΣΚΙ (περίπτερο), ΚΟΛΑΙ (ευκολία-άνεση), ΚΟΛΑΟΥΖΟΣ (οδηγός), ΚΟΠΙΤΣΑ (πόρπη), ΚΟΤΖΑΜ (τεράστιος-πελώριος), ΚΟΤΣΑΝΙ (μίσχος),
ΤΣΑΙΡΙ (λιβάδι-βοσκοτόπι), ΤΣΑΚΑΛΙ (θώς), ΤΣΑΚΙΡΗΣ (γαλανομάτης), ΤΣΑΚΜΑΚΙ (αναπτήρας), ΤΣΑΝΤΑ (δερμάτινη θήκη), ΤΣΑΝΤΙΡΙ (σκηνή), ΤΣΑΠΑΤΣΟΥΛΗΣ (ανοικοκύρευτος-άτσαλος), ΤΣΑΡΚΑ (επιδρομή-περιπλάνηση), ΤΣΑΝΤΙΖΩ (εξοργίζω-προσβάλω), ΤΣΑΧΠΙΝΗΣ(κατεργάρης-πονηρός), ΤΣΙΓΚΕΛΙ(αρπάγη-σιδερένιο άγκιστρο), ΤΣΙΦΟΥΤΗΣ-ΤΣΙΓΚΟΥΝΗΣ (φιλάργυρος), ΤΣΙΡΑΚΙ (ακόλουθος), ΤΣΙΣΑ(ούρα), ΤΣΙΦΤΗΣ (άψογος-ικανός), ΤΣΟΥΒΑΛΙ (σακί), ΤΣΟΥΛΟΥΦΙ (δέσμη μαλλιών), ΤΖΟΓΛΑΝΙ (νέος) ΤΣΟΠΑΝΗΣ (βοσκός) ΦΑΡΑΣΙ (φτυάρι-σκουπιδολόγος), ΦΑΡΣΙ (τέλεια-άπταιστα), ΦΥΝΤΑΝΙ(φυτώριο), ΦΙΣΤΙΚΙ (πιστάκη), ΦΥΤΙΛΙ (θρυαλλίδα), ΦΟΥΚΑΡΑΣ (κακομοίρης-άθλιος), ΦΟΥΝΤΟΥΚΙ (λεπτοκάρυο-λευτόκαρο), ΦΡΑΝΤΖΟΛΑ (ψωμί), XABOYZA(δεξαμενή νερού), ΧΑΖΙ (ευχαρίστηση), ΧΑΛΑΛΙΖΩ (συγχωρώ), ΧΑΛΙ (άθλιο), ΧΑΛΙ (τάπητας), ΧΑΛΚΑΣ (κρίκος), ΧΑΜΑΛΗΣ(αχθοφόρος), ΧΑΝΙ (πανδοχείο), ΧΑΠΙ (καταπότι), ΧΑΡΑΜΙ (άδικα), ΧΑΡΜΑΝΗΣ (χασισοπότης), ΧΑΡΤΖΙΛΙΚΙ (μικρό χρηματικό ποσό), ΧΑΒΑΣ (μουσικός σκοπός) ΧΑΦΙΕΣ(καταδότης), ΧΟΥΖΟΥΡΕΜΑ (ανάπαυση), ΧΟΥΙ (ιδιοτροπία), ΧΟΥΝΕΡΙ (πάθημα-εξαπάτηση).
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΞΕΡΙΖΩΣΟΥΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΑΔΕΡΦΕ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΜΕΡΙΑ
Καλά, πηγαίνετε μ να ζητήσετε σταχτοδοχείο ως τασάκι… Θα πέσει πολύ ξύλο.
Εχετε πολλα λαθη. Εχει γινει μοδα να μην διαβαζουμε και να μιμουμαστε οτι κενε οι αλλοι ! Πολλες απο τις παραπανω λεξεις ειναι ελληνικοτατες αλλα εχουμε παψει να μας ενδιαφερεις η γνωση η αληθεια και το διαβασμα.. Π.χ. Μπακαλης προερχεται απο το παν καλο που το πηραν οι τουρκοι(γαιδαροι-χαζοι αυτο σημαινει στα τουρκικα). Ο κακομοιρος ο καυγας (με αυ και οχι αβ) ερχεται απο το αρχαιο καυγαζω. Αντε τωρα να συννενοηθουμε. Συνελληνες ξυπνηστε τα πραγματα ειναι υπερ ημων !
400 χρονια ηταν αυτα….