Από δεξί χέρι του αδικοχαμένου επιχειρηματία Μπάμπη Λαζαρίδη βρέθηκε στη φυλακή λόγω χρεών και σήμερα εκτίει την ποινή του, σκουπίζοντας δρόμους και πλατείες, καθώς προσφέρει κοινωφελή εργασία στον Δήμο Ρέντη…

«Από την εποχή που ο Μπάμπης έμπλεξε με την Αγγελική Ηλιάδη καταστραφήκαμε, καθώς μας έπνιξαν τα χρέη» λέει με αφοπλιστική ειλικρίνεια στην Espresso, ο Γιώργος Κόττος. Για τον ίδιον, ο Μπάμπης Λαζαρίδης υπήρξε κάτι περισσότερο από κολλητός φίλος, αφού ουσιαστικά ο επιχειρηματίας μέσα από τη συνεργασία τους του έδωσε την ευκαιρία από ένας απλός πωλητής να βρεθεί στις πιο υψηλές θέσεις των εταιριών που δημιούργησε και αυτό διότι όλες οι άδειες λειτουργίας των καταστημάτων που άνοιξε ήταν στο όνομα του.

«Μεταξύ μας υπήρχε σεβασμός και εμπιστοσύνη, γι’ αυτό και δεν φοβήθηκα στιγμή μήπως ο Μπάμπης μου την κάνει. Ήταν κύριος σε όλα του. Για πάρα πολλά χρόνια κάλυπτε όλες τις υποχρεώσεις του, ενώ δεν υπήρξε ποτέ κανείς που να του παραπονεθεί για χρήματα ή για κάτι που τυχόν άφησε απλήρωτο. Δυστυχώς όμως όλα άλλαξαν ξαφνικά από την εποχή που μπήκε η Αγγελική Ηλιάδη. Τα πανάκριβα ρούχα και παπούτσια, τα CD που κάθε χρόνο της ηχογραφούσε, αλλά και γενικότερα όλη αυτή η προσπάθειά του να την καθιερώσει ως πρώτο γυναικείο όνομα στη νύχτα μας πήγε πίσω. Της πλήρωνε τα πάντα, από διαφημίσεις, παρουσιάσεις, έως και Τούρκους μουσικούς είχε φέρει να παίξουν σε ηχογράφησή της. Εγώ της πήγαινα τα ρούχα σε ένα σπίτι όπου ζούσε στην αρχή της σχέσης τους, στη Νέα Σμύρνη, ενώ έως και φαγητά της έστελνε. Ήταν η εποχή που εκείνη έκανε όνειρα και εκείνος έκανε τα πάντα για να τα πραγματοποιήσει. Μόνο τα φορέματα που φόραγε στην πίστα είχαν πάνω από 10 και 20.000 ευρώ, τα παπούτσια της πάνω από 1.500 ευρώ, μιλάμε για πολλά λεφτά, με αποτέλεσμα άλλες υποχρεώσεις μας να μένουν για χάρη της πίσω.

Η ανακαίνιση αυτή –του μαγαζιού- ήταν και η ταφόπλακα, αφού στοίχισε πάρα πολλά λεφτά. Έως και ασανσέρ είχε φτιάξει στο καμαρίνι της Αγγελικής, προκειμένου εκείνη να κατεβαίνει απευθείας στην πίστα, ώστε να μην την βλέπει κανείς. Οι πολυτέλειες μέσα στους χώρους της δεν περιγράφονται. Πανάκριβες εικόνες, σαλόνια, τα πάντα. Άλλαξε φυσικά και όλο το μαγαζί, με καινούρια τραπέζια και καρέκλες. Το μαγαζί φτιάχτηκε από την αρχή. Είχε γίνει το καλύτερο στη Συγγρού, μόνο που δεν το χάρηκε αφού τον Δεκέμβριο του 2008 κάποιοι αποφάσισαν να του αφαιρέσουν με αυτό τον αποτρόπαιο τρόπο τη ζωή. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μείνουν τα πάντα απλήρωτα κι εγώ να κινδυνεύω για μια ακόμα φορά να βρεθώ με χρέη, που ούτε ξέρω καλά καλά τον αριθμό τους, ούτε πότε θα σκάσουν».