“Οι πολυάριθμες καταγγελίες για υπερβολική χρήση βίας που ελήφθησαν επιβεβαιώνουν ότι δεν έχει αναληφθεί ουσιαστική δράση από τις ελληνικές Αρχές για να αντιμετωπίσουν την κουλτούρα της κακομεταχείρισης και της ατιμωρησίας στην ελληνική αστυνομία“.
Τα παραπάνω αναφέρει η Διεθνής Αμνηστία στην έκθεση της “Κράτος εν κράτει: Κουλτούρα κακομεταχείρισης και ατιμωρησίας στην ελληνική αστυνομία“. Το Κράτος εν κράτει όμως δεν είναι φυσικά μόνο ελληνικό φαινόμενο. Η αστυνομική βία και η κατάχρηση εξουσίας χρησιμοποιούνται κατά το δοκούν με παράλληλη εφαρμογή διευρυμένης καταστολής ανάλογα με το καθεστώς και την κυβέρνηση. Το τελευταίο διάστημα τα κρούσματα αστυνομικής βίας αυξάνονται κατακόρυφα με τις ΗΠΑ και το Φέργκιουσον να βρίσκονται στο επίκεντρο. Βασιζόμενοι στις μελέτες του Αμερικανικού κέντρου ερευνών, Pew Research Center, σας παρουσιάζουμε τα 10 κράτη με τη μεγαλύτερη αστυνόμευση και τα περισσότερα κρούσματα βίας από τις Αρχές.
10. ΗΠΑ
Και όμως, οι ΗΠΑ είναι στην 10η θέση γιατί υπάρχουν και χώρες με περισσότερα ετήσια κρούσματα αστυνομικής βίας. Οι αστυνομικοί των Ηνωμένων Πολιτειών συνήθως ψεκάζουν με σπρέι ακόμα κι αν δεν υπάρχει προφανής λόγος, ενώ δεν διστάζουν να πυροβολήσουν και να εκτελέσουν εν ψυχρώ. Συνήθως μαύρους πολίτες οι οποίοι τυχαίνει να είναι άοπλοι. Η νέα έκθεση της Επιτροπής του ΟΗΕ, που αποτελεί και την πρώτη έκθεση για τις ΗΠΑ από το 2006, δημοσιεύεται λίγες ημέρες μετά την απόφαση του δικαστηρίου να απαλλάξει από τις κατηγορίες τον αστυνομικό Ντάρεν Ουίλσον, ο οποίος σκότωσε τον περασμένο Αύγουστο, τον άοπλο Μάικλ Μπράουν, αλλά και τη δολοφονία ενός 12χρονου αγοριού στο Κλίβελαντ στο Οχάιο επίσης από αστυνομικούς. Πριν λίγες μέρες άλλωστε, αστυνομικός που στραγγάλισε μέχρι θανάτου τον αφροαμερικανό Έρικ Γκάρνερ, επειδή πουλούσε παράνομα τσιγάρα, αθωώθηκε με τυπικές διαδικασίες. Η αμερικανική αντιπροσωπεία ανέφερε ότι από το 2009 έχουν ξεκινήσει περισσότερες από 20 έρευνες για τη συστηματική χρήση αστυνομικής βίας και περισσότεροι από 330 αστυνομικοί έχουν προσαχθεί στη δικαιοσύνη με την κατηγορία της χρήσης υπερβολικής βίας. Σε ελάχιστους από αυτούς επιβλήθηκαν τελικά ποινές. Και η ιστορία συνεχίζεται.
9. KINA
Στην Κίνα υπάρχουν αυτή τη στιγμή 1,600,000 αστυνομικοί. Υπάρχει όμως και η ένοπλη πολιτοφυλακή που αριθμεί 1,5 εκατομμύρια άτομα. Τα τελευταία κρούσματα αστυνομικής βίας σημειώθηκαν στο Χονγκ Κονγκ όπου και σημειώθηκε βίαιη καταστολή του “κινήματος της ομπρέλας” που ζητούσε περισσότερη δημοκρατία για την περιοχή. Σύμφωνα με το Pew Research Center, η κινεζική αστυνομία χρησιμοποιεί συχνά πυκνά βασανιστήρια και ακραίες μεθόδους ανάκρισης για να εκμαιεύσει πληροφορίες. Βασικό ζήτημα που δεν έχουν επιλύσει οι Αρχές, είναι η διαφθορά στις τάξεις της αστυνομίας της χώρας. Πρόσφατα, ο Ζιου Γιονγκάνγκ, πρώην επικεφαλής της αστυνομίας, συνελήφθη και αντιμετωπίζει κατηγορίες δωροδοκίας. Ο 71χρονος είναι ο πλέον υψηλόβαθμος αξιωματούχος που συλλαμβάνεται στο πλαίσιο της εκστρατείας του προέδρου Σι Τζινπίνγκ για την πάταξη φαινομένων διαφθοράς. Ο Ζιου ήταν μέλος της Διαρκούς Επιτροπής του Πολιτικού Γραφείου του ΚΚ της Κίνας και επικεφαλής των Υπηρεσιών Ασφαλείας έως ότου αποσύρθηκε, το 2012. Δεν είχε εμφανιστεί δημόσια εδώ και πάνω από ένα χρόνο. Έρευνα διεξάγεται επίσης σε βάρος του γιου του, Ζιου Μπιν, καθώς και άλλων αξιωματούχων.
8. ΝΟΤΙΑ ΑΦΡΙΚΗ
Γιοχάνεσμπουργκ, Νότια Αφρική, 10 Αυγούστου 2012. Περίπου 3.000 εργάτες ανθρακωρύχοι σε ορυχείο πλατίνας κατέβηκαν σε απεργία απαιτώντας αύξηση μισθού.
16 Αυγούστου 2012 – Η αστυνομία της Νότιας Αφρικής άνοιξε πυρ στους απεργούς εργάτες αφήνοντας πολλούς νεκρούς. “Τώρα τι θα πρέπει να κάνει η αστυνομία σε τέτοιες περιπτώσεις, όταν είναι αντιμέτωποι με ένοπλους εγκληματίες που δολοφονούν αστυνομικούς;“, είπε ο εκπρόσωπος της αστυνομίας Zweli Mnisi. “Είχαμε μια κατάσταση όπου οι άνθρωποι ήταν οπλισμένοι μέχρι τα δόντια, …μας επιτέθηκαν για να μας σκοτώσουν“. Ο Πρόεδρος της Νοτίου Αφρικής Jacob Zuma δήλωσε την Πέμπτη ότι είναι “συγκλονισμένος και τρομαγμένος από αυτήν την παράλογη βία.” Έχω δώσει εντολή στις υπηρεσίες επιβολής του νόμου να κάνουν ότι είναι δυνατόν για να θέσουν την κατάσταση υπό έλεγχο. Η βία όμως δεν είναι νέο φαινόμενο στην χώρα μιας και επιβιώνει από την εποχή του απαρτχάιντ, όταν τότε οι δυνάμεις ασφαλείας των λευκών κατέστειλαν τις διαμαρτυρίες χρησιμοποιώντας πραγματικά πυρά. Μετά τις ταραχές του 2011 εναντίον της λιτότητας, πάνω από 700 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στον δρόμο αλλά και στα κρατητήρια. Ο πρώην διευθυντής της αστυνομίας, Bheki Cele, είχε τον τίτλο του “μακελάρη“, μιας και ενθάρρυνε το Σώμα να χρησιμοποιεί αληθινά πυρά.
7. ΒΡΑΖΙΛΙΑ
282 αστυνομικοί ανά 100,000 κατοίκους και 478,000 συνολικά άνδρες στην υπηρεσία του Νόμου. Φαβέλες, φτώχεια και βία. Το πρόσφατο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου πυροδότησε άγρια επεισόδια και καταστολή στη χώρα της Σάμπα μιας και οι ντόπιοι διαδήλωναν κατά της λιτότητας μη αποδεχόμενοι την πολυέξοδη διοργάνωση.
Φαντάζει αδιανοητο αλλά είναι γεγονός, ο αριθμός των ανθρώπων που έχει σκοτώσει η αστυνομία στη Βραζιλία μέσα σε πέντε χρόνια είναι ο αντίστοιχος εκείνων που έχουν δολοφονήσει οι αμερικανικές δυνάμεις καταστολής σε 30. Αυτό τουλάχιστον αναφέρεται σε πρόσφατη έκθεση μη κυβερνητικής οργάνωσης, “Φόρουμ της Βραζιλίας για την Δημόσια Ασφάλεια“ με έδρα το Σάο Πάολο. Συνολικά η βραζιλιάνικη αστυνομία έχει σκοτώσει περισσότερους από 11.000 ανθρώπους τα τελευταία πέντε χρόνια. Ωστόσο στη χώρα, εκτός από τη βία της αστυνομίας, οι ανθρωποκτονίες είναι ένα συχνό φαινόμενο. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάζει η έκθεση, τον περασμένο χρόνο μόνο στην πόλη του Ρίο ντε Τζανέιρο, σκοτώθηκαν 416 άνθρωποι, ενώ σε ολόκληρη τη χώρα 50.806 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε ανθρωποκτονίες το 2013. Αυτό σημαίνει πως πεθαίνει ένας άνθρωπος κάθε δέκα λεπτά,με το Ρίο ντε Τζανέιρο να είναι η πρώτη πόλη σε δολοφονίες.
6. ΡΩΣΙΑ
Στη χώρα του Βλαδίμηρου, τα πράγματα δεν είναι παίξε γέλασε. Το πρακτορείο Russia Today έχει πολύ δουλειά και καθημερινό υλικό μιας και η αστυνομοκρατία είναι μέρος του Νόμου. 780.000 αστυνομικοί φροντίζουν για την ασφάλεια κάτω από τις εντολές του Πούτιν. Στη Ρωσία, η βίαιη αντίσταση ενάντια σε έναν αστυνομικό είναι κακούργημα με καταδίκη μέχρι 5 ετών στη φυλακή. Οι αποκαλύψεις και τα σκάνδαλα για αστυνομική βία και βασανιστήρια εκ μέρους των ανδρών των δυνάμεων ασφαλείας της Ρωσίας έχουν πολλαπλασιαστεί από το 2012, μετά το θάνατο στο Ταταρστάν ενός άνδρα που τον βίασαν με ένα μπουκάλι σαμπάνιας μέσα σε ένα αστυνομικό τμήμα. Οι ρωσικές Αρχές, που για πολλά χρόνια βεβαίωναν πως αυτού του είδους οι πράξεις ήταν μεμονωμένα επεισόδια, παραδέχτηκαν τελικά ότι η αστυνομική βία είναι συχνό φαινόμενο. Οι αστυνομικοί φέρονται ακόμη να καταφεύγουν σε βασανιστήρια για να πετύχουν τους στόχους που θέτουν οι επικεφαλής τους όσον αφορά τον αριθμό των εγκλημάτων που πρέπει να διαλευκάνουν κάθε χρόνο γιατί οι αστυνομικοί παίρνουν πριμ και προαγωγές με βάση αυτό τον αριθμό.
5. ΤΟΥΡΚΙΑ
Πάμε τώρα στους γείτονες. Η έκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας με τίτλο “Adding Injustice to Injury: One year on from the Gezi Park protests in Turkey”, εξετάζει τη συμπεριφορά της αστυνομίας κατά τις πρόσφατες επιχειρήσεις καταστολής των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων. Περίπου 8.000 άνθρωποι τραυματίστηκαν όταν το περασμένο καλοκαίρι η αστυνομία προσπάθησε να διαλύσει τις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις που ξέσπασαν στο Πάρκο Γκεζί της Κωνσταντινούπολης και εξαπλώθηκαν σε ολόκληρη τη χώρα με αντλίες νερού, δακρυγόνα και ξυλοδαρμούς, διαπίστωσε η έκθεση. Πέντε άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Οι αρχές συνέλαβαν και προσήγαγαν εκατοντάδες ακτιβιστές που συμμετείχαν στις διαδηλώσεις στο Γκεζί με κάποιους από τους κατηγορούμενους να αντιμετωπίζουν μέχρι και 98 χρόνια ποινή κάθειρξης για τη συμμετοχή τους στις διαδηλώσεις που ξεκίνησαν ως μία προσπάθεια διάσωσης του πάρκου από τα σχέδιά μετατροπής του σε εμπορικό κέντρο. Αλλά και οι φετινές εκδηλώσεις για την Πρωτομαγιά απαγορεύτηκαν στο μεγαλύτερο μέρος τους και δεκάδες χιλιάδες αστυνομικοί έκλεισαν το κέντρο της Κωνσταντινούπολης για να αποτρέψουν την πραγματοποίηση διαδηλώσεων.
4. ΙΡΑΝ
Κατά τη διάρκεια των εκλογών του 2009, 36 διαδηλωτές έχασαν τη ζωή τους στις συγκρούσεις με την αστυνομία. Από τους 4.000 συλληφθέντες, πολλοί κατήγγειλαν βασανιστήρια και βιασμούς μέσα στα κελιά τους. Οι θάνατοι κρατούμενων σε καθεστώς προφυλάκισης, αποδόθηκαν από την κυβέρνηση σε “επιδημία” και σε ασθένειες.
Πέρυσι, ο ιρανός πρόεδρος Χασάν Ρουχανί ζήτησε από την αστυνομία να είναι πιο ανεκτική στα κοινωνικά ζητήματα, και κυρίως στο θέμα του ισλαμικού ενδυματολογικού κώδικα. Ειδικές μονάδες της ιρανικής αστυνομίας πραγματοποιούν τακτικά επιχειρήσεις στους δρόμους του Ιράν για να ελέγχουν την εφαρμογή του αυστηρού ισλαμικού ενδυματολογικού κώδικα. Όσες γυναίκες τον παραβιάζουν μπορεί να λάβουν μια προφορική ειδοποίηση, να τους επιβληθεί πρόστιμο ή να κρατηθούν για μερικές ώρες. Τον Σεπτέμβριο, ο κ. Ρουχανί είχε ζητήσει τους αστυνομικούς να εφαρμόζουν τον νόμο για τη μαντήλα σεβόμενοι την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και αποφεύγοντας τις “ακραίες μεθόδους“.
3. ΑΙΓΥΠΤΟΣ
Η αστυνομική βιαιότητα και τα βασανιστήρια κατά πολιτών, που είχαν ξεσηκώσει μαζικές διαδηλώσεις σε όλο το μήκος και πλάτος της Αιγύπτου πριν από δύο χρόνια, συνεχίζεται αμείωτη και υπό το κράτος της προεδρίας του Μοχάμεντ Μόρσι, σύμφωνα με την Αιγυπτιακή Πρωτοβουλία για τα Προσωπικά Δικαιώματα (EIPR). Η ΜΚΟΣ ανέφερε πως 16 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους κατά την κράτησή τους από τις δυνάμεις της τάξης μέσα στο πρώτο τετράμηνο της προεδρίας του ισλαμιστή προέδρου—πλείστοι εξ αυτών μέσα στα αστυνομικά τμήματα. Ένδεκα από αυτούς βρήκαν τον θάνατο από αδικαιολόγητη χρήση βίας εκ μέρους των οργάνων της τάξης και άλλοι τρεις από βασανιστήρια. Τα συμβάντα αυτά καταγράφηκαν σε 11 επαρχίες. Η EIPR κατέγραψε πως οι αστυνομικές δυνάμεις χρησιμοποιούν φονικά όπλα κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων με διαδηλωτές και αντιδρούν με βία κατά ανθρώπων που διαμαρτύρονται προς τους αστυνομικούς. Άλλες περιπτώσεις αστυνομικής αυθαιρεσίας αποτελούν τα συμβάντα αντιποίνων από την πλευρά αστυνομικών, όπως η επίθεση εναντίον πολιτών, κατοίκων της πόλης Μίνγια, στα νότια, τον Δεκέμβριο του 2013. Η επίθεση, που άφησε πίσω της ένα τραυματισμένο κοριτσάκι από αδέσποτη σφαίρα στο κεφάλι, πραγματοποιήθηκε μετά τον θάνατο ενός αστυνομικού σε προηγούμενες συγκρούσεις στην ίδια πόλη. Την τελευταία διετία ΜΚΟ έχουν κάνει επανειλημμένα εκκλήσεις για την μεταρρύθμιση του υπουργείου Εσωτερικών και για τον τερματισμό κάθε είδους βασανιστηρίων και των υπέρβασης καθήκοντος εκ μέρους των αστυνομικών, που αποτελούσαν τρέχουσα πρακτική επί Μουμπάρακ.
2. ΠΑΚΙΣΤΑΝ
Η αστυνομία του Πακιστάν είναι πρώτη στη λίστα της παγκόσμιας διαφθοράς. Οι αστυνομικές δυνάμεις αρκετές φορές χρηματίζονται και συνεργάζονται με παρακρατικές ομάδες. Συχνά είναι τα κρούσματα επιθέσεων κατά γυναικών και λιθοβολισμών, με τις Αρχές να παρακολουθούν από κοντινή απόσταση και να μην επεμβαίνουν.
Στις 17 Ιουνίου, 8 άτομα έχασαν τη ζωή τους σε συγκρούσεις με τις αστυνομικές δυνάμεις. Η αστυνομία προσπάθησε να μετακινήσει οδοφράγματα έξω από το σπίτι του Ταχιρούλ Καντρί, κληρικού ο οποίος αντιστρατεύεται τους Ταλιμπάν. Τα φράγματα είχαν τοποθετήσει υποστηρικτές του ώστε να τον προστατέψουν από επιθέσεις. Ο Καντρί, ο οποίος μέχρι το 2013 διέμενε στον Καναδά, είναι αρχηγός πολιτικού κόμματος στο Πακιστάν. Όταν επέστρεψε στο Πακιστάν ηγήθηκε μαζικών αντικυβερνητικών διαδηλώσεων, οι οποίες ζητούσαν τη διάλυση της κυβέρνησης και τη δημιουργία μεταβατικής, αποτελούμενης από τεχνοκράτες. Όμως, οι δηλώσεις του περί συμμετοχής του στρατού στη σύσταση της μεταβατικής κυβέρνησης και ανάληψης του ελέγχου από το στρατό δημιούργησαν υποψίες ότι λειτουργεί ως εντολοδόχος του στρατού. Η αστυνομία επιχείρησε να μετακινήσει τα φράγματα και όταν οι ακτιβιστές αντιστάθηκαν τους επιτέθηκαν, ενώ έριξαν εναντίον τους και δακρυγόνα. Οι διαδηλωτές ανταπάντησαν και τότε η αστυνομία άνοιξε πυρ.
Στις 6 Νοεμβρίου, ένας αστυνομικός σκότωσε με τσεκούρι έναν κρατούμενο επειδή έκανε υποτιμητικά σχόλια για τους συντρόφους του προφήτη Μωάμεθ, μόλις δύο ημέρες αφού ένα ζευγάρι χριστιανών που κατηγορήθηκε για βλασφημία λιντσαρίστηκε μέχρι θανάτου στην ίδια επαρχία. Η βλασφημία είναι ένα πολύ σοβαρό έγκλημα στο Πακιστάν, με τους κατηγορούμενους συχνά να λιντσάρονται μέχρι θανάτου επί τόπου με την ανοχή ή την συμμετοχή της αστυνομίας.
1. ΜΕΞΙΚΟ
Αλλαγές στη δομή της αστυνομίας ανακοίνωσε ο πρόεδρος του Μεξικού Πένια Νιέτο στον απόηχο της πρωτοφανούς απαγωγής και της θεωρούμενης πλέον ως βέβαιης σφαγής 43 φοιτητών τον περασμένο Σεπτέμβριο. Οι αλλαγές θα ξεκινήσουν από τις περιοχές τη χώρας που θεωρούνται οι πιο βίαιες. Υπαίτιοι για την απαγωγή και την εκτέλεση των 43 φοιτητών στην πόλη Ιγκουάλα του νοτιοδυτικού Μεξικού το βράδυ της 26ης Σεπτεμβρίου, φέρονται να είναι διεφθαρμένοι αστυνομικοί. Η κυβέρνηση λέει ότι άνδρες της τοπικής αστυνομίας απήγαγαν τους φοιτητές και τους παρέδωσαν στα μέλη μιας συμμορίας του οργανωμένου εγκλήματος, ενός καρτέλ των ναρκωτικών, οι οποίοι πιστεύεται ότι τους δολοφόνησαν και στη συνέχεια έκαψαν τα πτώματα τους.
Εν τω μεταξύ την Πέμπτη 27 Νοεμβρίου, όπως ανέφεραν οι τοπικές αρχές ανακαλύφθηκαν στην ίδια περιοχή όπου απήχθησαν οι φοιτητές, έντεκα ακρωτηριασμένα πτώματα, πολλά από τα οποία ήταν αποκεφαλισμένα. Μερικά από τα απογυμνωμένα πτώματα είχαν απανθρακωθεί όπως φαίνεται σε διάφορες φωτογραφίες που δημοσίευσαν μεξικανικά μέσα ενημέρωσης. Στην αστυνομία της χώρας υπηρετούν σήμερα 544,000 άνδρες πολλοί εκ των οποίων ελέγχονται για διασυνδέσεις με τα καρτέλ ναρκωτικών.
Σύμφωνα με μία ρήση του Κάντ “όποιος κοιτάζει στον καθρέφτη και αναγνωρίζει στον εαυτό του το δικαίωμα να είναι άνθρωπος, δεν ανέχεται την άσκηση βίας από άνθρωπο σε άνθρωπο“. Η απαγόρευση των βασανιστηρίων ανάγεται στις ιδέες του Διαφωτισμού και διατυπώνεται και σε όλα τα ελληνικά Συντάγματα που συνέστησαν το ελληνικό κράτος δικαίου όπως τα Συντάγματα της επανάστασης του 1821 και εκείνα μετά το 1844. Επίσης από τη γέννηση της σύγχρονης διεθνούς έννομης τάξης με την Οικουμενική Διακήρυξη του ΟΗΕ στις 10.12.1948 έως και σήμερα όλα τα διεθνή και εσωτερικά νομοθετήματα που αφορούν στην προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, αποκλείουν κατά τρόπο απόλυτο τη χρήση βασανιστηρίων χωρίς να επιτρέπουν οποιαδήποτε εξαίρεση που να δικαιολογεί τη χρήση βίας. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, το άρθρο 3 της ΕΣΔΑ απαγορεύει ρητά την υποβολή κάθε ανθρώπου αδιακρίτως “εις βασάνους και εις ποινάς ή μεταχείρισιν απανθρώπους ή εξευτελιστικάς“ ενώ στο ελληνικό Σύνταγμα η προστασία και ο σεβασμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας καθιερώνονται με το άρθρο 2 και μάλιστα ανάγονται ως πρωταρχικό καθήκον της Πολιτείας. Αυτό σημαίνει ότι το συγκεκριμένο άρθρο έχει διττό περιεχόμενο. Τα κρατικά όργανα υποχρεώνονται όχι μόνον να σέβονται και να μην θίγουν με τις ενέργειές τους την αξιοπρέπεια του ανθρώπου αλλά και να την προστατεύουν με τη λήψη των αναγκαίων μέτρων από κάθε προσβολή είτε αυτή προέρχεται από ιδιώτες είτε από κρατικά όργανα με αφορμή την άσκηση κρατικής εξουσίας.
Σύμφωνα με το άρθρο 74 παρ. 15 περ. θ΄ του ΠΔ 141/1991 της χώρας μας, δίνεται στους αστυνομικούς το δικαίωμα να οδηγούν στα αστυνομικά τμήματα άτομα που στερούνται στοιχείων αποδεικτικών της ταυτότητάς τους ή που εξαιτίας του τόπου, του χρόνου, των περιστάσεων και της συμπεριφοράς τους δημιουργούν υπόνοιες διάπραξης εγκληματικής ενέργειας. Η διάταξη αυτή όμως πολλές φορές παραφράζεται από τα αστυνομικά όργανα με αποτέλεσμα να οδηγούνται στο αστυνομικό τμήμα άτομα που ενώ είναι σε θέση να πιστοποιήσουν την ταυτότητά τους δεν μπορούν να δώσουν μια “πειστική“ εξήγηση για την παρουσία τους σε περιοχές που θεωρούνται “υψηλής“ εγκληματικότητας. Το άρθρο 278 παρ. 2 του ΚΠΔ ορίζει ότι τα αστυνομικά όργανα οφείλουν κατά τη σύλληψη κάποιου να συμπεριφέρονται με κάθε δυνατή ευγένεια σε αυτόν και να σέβονται την τιμή του ενώ θα πρέπει να καταφεύγουν στη χρήση βίας παρά μόνον αν υπάρχει ανάγκη και δεν επιτρέπεται να τον δεσμεύουν παρά μόνο όταν ο συλλαμβανόμενος αντιστέκεται ή είναι ύποπτος φυγής.
news247.gr
