Παραμονή Χριστουγέννων και ξυπνάει κανείς από τις 6 το πρωί από τα κουδουνίσματα της πόρτας. Ανοίγεις και τι να δεις…. Όχι παιδάκια, όχι πιτσιρικάκια αλλά παιδιά γυμνασίου και λυκείου ακόμα και νεαρά άτομα…. να ζητούν να πουν τα κάλαντα για να τους δώσεις όσο νομίσματα μπορείς , όσα σου περισσεύουν όσα αντέχει η τσέπη σου.
Λένε τα κάλαντα για να μαζέψουν όσα μπορούν , ό,τι μπορούν…. Αυτά τα παιδιά του 2014 γνωρίζουν το πιο μαύρο πρόσωπο των Χριστουγέννων… Κάποτε βγαίναμε λέγαμε τα κάλαντα και ήταν χαρά … ήταν γιορτή , περιμέναμε πώς και πώς…. Αυτά τα παιδιά το κάνουν γιατί έτσι τους αναγκάζουν κάποιοι γονείς, οι καταστάσεις , η δυσχέρεια , η φτώχεια και η πείνα. Και πόσα να μαζέψουν από τον Έλληνα που τον κυνηγούν θεοί και δαίμονες; ΕΝΦΙΑ, φόροι για το ένα για το άλλο, ακρίβεια , εφορία ….. και όλοι αυτοί οι εφιάλτες; Ένα ευρώ αν δώσεις σε αυτά τα παιδιά θα το κοιτούν λες και πρόκειται για χρυσή επιταγή εκατομμυρίων… εκεί μας έφτασαν….. Ποιος δίνει ένα ευρώ; Λίγοι….. αυτοί που δεν έχουν δίνουν ένα ευρώ γιατί γνωρίζουν την αξία του. Αυτοί που έχουν δεν δίνουν τίποτα, δεν ανοίγουν τις πόρτες και ζουν στο δικό τους κόσμο ζαχαρωτών και δήθεν….
Και μαζεύουν λίγα ευρώ και δίνουν 7-8 ευρώ για λαχανικά , άντε και άλλα τόσα για γάλα και ψωμί. Στην Ελλάς του 2014 και άνθρωποι πεινούν…. άνθρωποι ζητιανεύουν. Μια χθεσινή βόλτα στην λαϊκή αγορά… ήταν αρκετή για να σε κάνει να βυθιστείς στη σκέψη και στη θλίψη….. Δεν ήταν ξένα τα παιδάκια που ζητιάνευαν… Ελληνόπουλα ήταν….. που σε κοιτούσαν βαθιά στα μάτια…. με τριγωνάκι στο χέρι από χθες. ΤΙ κι αν σήμερα λέμε τα κάλαντα κανονικά….
Και τους λες «Καλά Χριστούγεννα» και σε κοιτάνε με βλέμμα…. «του χρόνου δεν θέλω να πω τα κάλαντα θέλω μόνο να είναι καλά τα Χριστούγεννα που θα έρθουν…» γιατί αυτά τα παιδιά… ο άγιος Βασίλης τους ξέχασε! Και το άστρο το φωτεινό δεν τους δείχνει το δρόμο…..
