Ζαν-Μαρί Λεπέν : «Je ne suis pas Charlie (Δεν είμαι ο Τσάρλι) – Είναι ένα αναρχο-τροτσκιστικό πνεύμα που είναι απόλυτα ανατρεπτικό με την πολιτική ηθική»

1. ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ ΤΑ ΛΕΕΙ Ο P.Z.ΩΡΑΙΟΣ ΦΙΛΕ ΜΠΡΑΒΟ

2. ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΕΙΑ…..ΚΑΙ ΤΟΝ ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΤΟΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΔΩΣΕΙ ΤΟΝ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ ΜΕ ΤΥΡΙ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ,ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ….ΤΟΝ ΠΑΓΙΔΕΥΣΑΝ ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ….ΚΑΙ Ο ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΤΩΝ ΑΓΓΛΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΕΒΡΙΣΚΕ ΠΡΟΦΑΣΕΙΣ ΔΗΘΕΝ ΤΗΝ ΧΟΥΝΤΑ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ ΚΑΛΕΣΕ ΤΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΣΑΝ ΕΓΓΥΗΤΡΙΑ ΔΥΝΑΜΗ, ΠΟΥ ΕΒΑΛΕ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ Ο ΚΑΡΑΜΑΝ-ΑΛΙ ΚΑΙ Η ΠΡΟΔΟΤΙΚΗ ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΗΣ ΖΥΡΙΧΗΣ…..ΜΟΛΙΣ ΚΑΤΑΛΑΒΕ Ο ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ ΟΤΙ ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΤΟΝ ΞΕΓΕΛΑΣΑΝ ΛΕΓΟΝΤΑΣ ΤΟΥ ΟΤΙ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΚΑΝΑΝ ΤΙΠΟΤΑ…..ΔΙΕΤΑΞΕ ΠΟΛΕΜΟ…ΑΛΛΑ Ο ΑΡΑΠΑΚΗΣ ΜΕ ΤΟΝ ΜΠΟΝΑΝΟ ΔΕΝ ΕΞΕΤΕΛΕΣΑΝ ΤΗΝ ΔΙΑΤΑΓΗ…ΤΟΝ ΑΝΑΓΚΑΣΑΝ ΣΕ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ….ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΕΝΩ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΣΦΑΖΑΝΕ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ,ΕΜΕΙΣ ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΑΜΕ ΣΤΟ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΠΟΥ ΣΤΟΝ ΑΤΤΙΛΑ 2 ΕΙΠΕ….Η ΚΥΠΡΟΣ ΠΕΦΤΕΙ ΜΑΚΡΙΑ…….ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΕΦΑΝΕ ΧΙΟ….

3. Στην Γαλλία όπως και σε πολλές χώρες τις Ευρώπης (και όχι μόνο)
   υπάρχει μεγάλος αντισημιτισμός και τώρα με αυτό το χτύπημα
   ευαισθητοποιήθηκαν για τους (καημένους) Εβραίους και έχουν πάρει μέτρα
   για την προστασία τον Εβραϊκών συναγωγών και σχολείων συν οτι τώρα
   θα είναι δύσκολο να κατηγορήσουν τους (καημένους) Εβραίους .
   σιγά σιγά ετοιμάζετε και παγκόσμια χούντα είδαμε όλοι μας
   στρατό ελικόπτερα μέχρι και τανκς για 2-3 τρομοκράτες
   ( καλά αυτοί δεν έχουν Αντιτρομοκρατική υπηρεσία ? ).
   εμένα μου φαίνεται πολύ περίεργο γιατί αν θυμάμαι καλά το ισλαμικό κράτος (ISIS) είχε πει οτι το Ισραήλ όπως και οι Εβραίοι δεν είναι στόχος τους .
   Φαντάζομαι οτι μ αυτό το χτύπημα η Γαλλία και μερικές ακόμα χώρες
   τις Ευρώπης είναι ποιο κοντά σε έναν πόλεμο κατ αρχήν με το ισλαμικό κράτος(που είναι αμερικανοεβραϊκό δημιούργημα)και κατα επέκταση
   με τον Άσαντ και τους συμμάχους του (Vladimir) .
   Απλά τώρα προσπαθούν οι Εβραιοαμερικάνοι και οι Άγγλοι να χώσουν και την Ευρώπη στον πόλεμο ( αλλα μην φάτε εχει γλαρόσουπα )
   δεν είναι τυχαίο ? δεν νομίζω που η CIA αλλα και οι Γαλλικές αρχές
   ήξεραν για τους τρομοκράτες αλλα δεν τους σταμάτησαν .

4. Ο ΣΟΡΟΣ ΤΟΥ 1974 (ΚΙΣΙΝΓΚΕΡ) ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

   ( Αδιάσειστα είναι πλέον τα ντοκουμέντα, μαζί με τμήμα από ΑΡΘΡΟ ΤΗΣ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑΣ: « Απαγόρευση διέλευσης αεροσκαφών USAF από FIR Αθηνών (1973)

   Όταν ξέσπασε ο πόλεμος του Γιομ Κιπούρ, μεταξύ Αιγύπτου και Ισραήλ, στις 6 Οκτωβρίου του 1973, η κυβέρνηση των ΗΠΑ (ο εβραίος υπουργός εξωτερικών ΚΙΣΣΙΝΓΚΕΡ προσωπικά) ζήτησε από την ελληνική κυβέρνηση άδεια ελεύθερης διέλευσης από τον ελληνικό εθνικό εναέριο χώρο αμερικανικών πολεμικών αεροσκαφών (USAF) προκειμένου, σύμφωνα με το αίτημα, να εφοδιάσουν το Ισραήλ με πολεμικό υλικό προηγμένης τεχνολογίας.
   Στο αίτημα αυτό η τότε ελληνική κυβέρνηση του Σ. Μαρκεζίνη απάντησε αρνητικά.
   Η άρνηση εκείνη, ΕΞΕΡΕΘΙΣΕ ΤΟΥΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ και σύμφωνα πάντα με στοιχεία που έχουν ήδη δει το φως της δημοσιότητας, υπήρξε στη συνέχεια η κύρια αιτία ανατροπής από τους εβραιοαμερικανούς, τόσο του Γ. Παπαδόπουλου, που ασκούσε καθήκοντα προέδρου δημοκρατίας, όσο και της κυβέρνησης Μαρκεζίνη, την 25/11/1973, από τον Δ. Ιωαννίδη.
   Ο Δ. Ιωαννίδης υπήρξε ιδιαίτερα φιλικός προς τους εβραίους που κυβερνούν τις ΗΠΑ, γιατί εκτός των άλλων, η αδελφή του ήταν παντρεμένη με ένα ισχυρό εβραίο, τον Αλασδράκη, μέλος της μικρής, αλλά ΠΑΝΙΣΧΥΡΗΣ εβραϊκής κοινότητας των Αθηνών.
   Λίγες ημέρες πριν ξεσπάσει ο πόλεμος αυτός, καλούμενος επίσης και ως «4ος Αραβοϊσραηλινός πόλεμος», ο τότε υπουργός εξωτερικών της Αιγύπτου Ισμαήλ Φάχμι κάλεσε στο γραφείο του τον Έλληνα πρέσβη στο Κάιρο, Αντώνιο Κοραντή και του ζήτησε αρχικά όπως μεσολαβήσει για ανεύρεση Έλληνα πλοιοκτήτη δεξαμενόπλοιων προκειμένου να διαθέσει κάποια των πλοίων του για επείγουσα μεταφορά καυσίμων από Βεγγάζη ή άλλο λιμένα στην Αλεξάνδρεια μια που ο εφοδιασμός από Πορτ Σάιντ λόγω των γεγονότων όπως είχαν εξελιχθεί ήταν αδύνατος. Πράγματι στο αίτημα αυτό βρέθηκε πλοιοκτήτης και εκτελέστηκε πολύ σύντομα η αιτηθείσα μεταφορά.
   Μετά την παρέλευση κάποιων ημερών ο Έλληνας πρέσβης κλήθηκε νυκτερινές ώρες από τον ίδιο υπουργό να προσέλθει το μεσονύκτιο στο γραφείο του προέδρου της αιγυπτιακής δημοκρατίας Ανουάρ Σαντάτ για κάτι «το κατεπείγον». Όταν πράγματι παρουσιάσθηκε ο πρέσβης, ο πρόεδρος χωρίς περιστροφές τον παρακάλεσε λέγοντάς του περιφραστικά:
   «Πείτε στον ομόλογό μου και συνάδελφο εν όπλοις στην Ελλάδα, (εννοώντας τον Γ. Παπαδόπουλο) ότι ο Κίσινγκερ προτίθεται να στείλει βοήθεια με
   ΥΠΕΡΣΥΓΧΡΟΝΟ ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΥΛΙΚΟ ΣΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΩΣ
   και θα ζητήσει από την ελληνική κυβέρνηση την άδεια υπερπτήσεως και χρήσης ελληνικών αεροδρομίων από αμερικανικά αεροπλάνα. Εμείς οι στρατιωτικοί είμαστε ΤΙΜΙΟΙ άνθρωποι και γι΄ αυτό πιστεύω ότι και ο Έλληνας πρόεδρος δεν θα συγκατανεύσει ΣΤΙΣ ΔΙΑΤΑΓΕΣ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ.
   Όπως βλέπετε ο αραβικός κόσμος είναι σήμερα ενωμένος στον κοινό αγώνα και ο πρόεδρός σας θα πρέπει να λάβει τούτο σοβαρά υπόψη και να απορρίψει το αίτημα, άλλως ξεχάστε τον αραβικόν κόσμον, με όλες τις δυσάρεστες συνέπειες για τον ελληνικό λαό».
   Μετά απ΄ αυτή τη συνάντηση επιστρέφοντας ο πρέσβης στο γραφείο του συνέταξε απόρρητο ΚΡΥΠΤΟΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ μεταφέροντας το δίλημμα και εισηγούμενος την αποδοχή του το οποίο και υπέβαλε με ΑΜΕΣΟ ΠΑΡΑΛΗΠΤΗ τον πρόεδρο Γ. Παπαδόπουλο και με κοινοποίηση τον πρωθυπουργό Σ. Μαρκεζίνη και τον υπουργό εξωτερικών Χ. Ξανθόπουλο Παλαμά. Με την λήψη του παραπάνω ακολούθησε στην Αθήνα ιδιαίτερη σύσκεψη μεταξύ των τριών ανδρών οι οποίοι και αποδέχτηκαν τελικά την εισήγηση του πρέσβη.
   (Σημείωση: Ιστορικώς λίγοι άνδρες τα τελευταία 200 χρόνια, σε όλη την γη, είπαν ΟΧΙ στους εβραίους).
   Στο παραπάνω αίτημα που χαρακτηρίστηκε από τον τότε Έλληνα πρωθυπουργό «πιεστικόν και επείγον» (και που αρχειοθετήθηκε στη 3η Διεύθυνση του Υπουργείου Εξωτερικών), θεωρήθηκε ότι απέβλεπε στην αναγνώριση υπέρ των ΗΠΑ «δικαιωμάτων ευρύτερης χρήσης ελληνικών βάσεων» και εξ αυτού και η εισήγηση του πρωθυπουργού Μαρκεζίνη ήταν αρνητική. Όπως ο ίδιος μάλιστα αναφέρει, στη «Σύγχρονη Πολιτική Ιστορία της Ελλάδος», του είχε προκαλέσει έκπληξη ότι και ο Γ. Παπαδόπουλος ήταν απόλυτα κατηγορηματικός στην απορριπτική απάντησή του.
   (Σημείωση: o Παπαδόπουλος, προσωπικώς, ΣΙΧΑΙΝΟΤΑΝ τους αμερικανούς και τα αφεντικά τους, τους εβραίους. Στους συνεργάτες του τους αμερικανούς, γκάνγκστερς τους ανέβαζε, γκάνγκστερς τους κατέβαζε.). Αντίθετα, ενδοιασμούς στην απορριπτική απάντηση είχε εκφράσει ο τότε αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων αντιστράτηγος Δ. Ζαγοριανάκος.
   Όπως αποκάλυψε αργότερα ο Έλληνας υπουργός εξωτερικών Χ. Ξανθόπουλος Παλαμάς στον μετέπειτα ομόλογό του πρέσβη Σ. Τετενέ, στη Σύνοδο του Συμβουλίου των υπουργών εξωτερικών του ΝΑΤΟ που ακολούθησε μετά το γεγονός, κατά την έξοδο από την αίθουσα συνεδριάσεων, ο Αμερικανός υπουργός εξωτερικών Χένρι Κίσινγκερ πλησίασε ΕΞΑΛΛΟΣ τον Έλληνα ομόλογό του και κινώντας ΑΠΕΙΛΗΤΙΚΑ τον αντίχειρα του είπε σε έντονη φωνή:
   «ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΑΤΕ ΣΤΑ ΑΕΡΟΠΛΑΝΑ ΜΑΣ ΘΑ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΕΤΕ ΠΟΛΥ ΑΚΡΙΒΑ»
   (Σημείωση: πράγματι την απειλή αυτού του εβραίου την πλήρωσε ο ελληνικό λαός πολύ ακριβά. 6.000 νεκροί στην Κύπρο – ακόμα βρίσκουν ομαδικούς τάφους στην Κύπρο – και κανείς ελληνοαμερικανός, έστω και περιτετμημένος ελληνοαμερικανός,, δεν τόλμησε να ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΗΘΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ Σ’ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΕΒΡΑΙΟ, που συμπλήρωσε σήμερα τα εκατό, ενώ τα θύματά του, οι έλληνες στην Κύπρο, σκοτώθηκαν βάρβαρα σε πλήρη νιότη.
   ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙ ΚΑΙ ΛΟΙΠΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΕΠΕΒΑΛΑΝ, ΕΔΩ ΚΑΙ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ, ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΠΕΡΙΤΟΜΗ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΑ ΑΡΣΕΝΙΚΑ (ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΟΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΕΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ), ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΣΧΗΜΑ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ.
   Όταν χρόνια αργότερα συναντήθηκαν τυχαία στο γνωστό καφέ της Γενεύης «Aux Ambassadeurs» ο Σ. Τετενές και ο πρώην πρέσβης στο Κάιρο Αντ. Κοραντής συζητώντας το παραπάνω περιστατικό ρώτησε ο πρώτος τον δεύτερο ποία ήταν τελικά η γνώμη του για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου στην Ελλάδα που είχαν λάβει χώρα λίγες εβδομάδες αργότερα εκείνης της άρνησης. Τότε ο δεύτερος δείχνοντας να μη γνωρίζει σχετικά με έντονο εκνευρισμό του απάντησε ο Σ. Τετενές:
   -«Λυπάμαι γιατί διπλωμάτης με την εμπειρία σας δεν αντελήφθη ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΕΓΕΡΣΗ – κάτι το ολοφάνερο.»
   • Στις 16 Οκτωβρίου 1973 σε έκτακτη σύσκεψη του προεδρείου της Επιτροπής Συντονισμού Ενωτικού Αγώνος (ΕΣΕΑ) που αποτελούσε ως γνωστό το πολιτικό σκέλος της ΕΟΚΑ-Β΄ στην Κύπρο, ο Παντελής Δημητρίου, επιστήθιος φίλος του Δ. Ιωαννίδη, κάνει μία περίεργη δημόσια δήλωση τονίζοντας μεταξύ άλλων ότι «ο ελληνικός στρατός θα δώσει σύντομα λύση στο Κυπριακό υψώνοντας την ελληνική σημαία σε ολόκληρο το νησί και ως εκ τούτου η Ένωση θα είναι πραγματικότητα στο προσεχές μέλλον, αρκεί να έχουν όλοι πίστη στο στρατό και να συμμορφώνονται με τις εντολές «της Ηγεσίας».
   • Ελάχιστες ημέρες αργότερα φέρεται ο Στ. Παττακός μαζί με άλλους ανώτερους αξιωματικούς, (κατά δημόσια δήλωση ιδίου) να εισηγήθηκαν στον Γ. Παπαδόπουλο την επίσπευση των εκλογών εντός του Νοεμβρίου, που εκ των γεγονότων δεν εισακούσθηκαν.
   • Στις 7 Νοεμβρίου του ίδιου έτους, δέκα μόλις ημέρες προ των γεγονότων του Πολυτεχνείου, ο τότε διευθυντής του Εθνικού Ιδρύματος «Βασιλεύς Παύλος», απόστρατος υποστράτηγος Μιχαήλ Ξένος, που παλαιότερα υπήρξε καθηγητής πυροβολικής του Γ. Παπαδόπουλου, επικαλούμενος διασυνδέσεις του με το εξωτερικό δηλώνει ευρύτατα σε στρατιωτικούς κύκλους και χωρίς καμία προφύλαξη ότι «επίκειται η πτώση του Γ. Παπαδόπουλου». Αν και οι δηλώσεις του αυτές έγιναν γνωστές δεν συνελήφθη.
   Στο γεγονός αυτό έχουν αναφερθεί κατά καιρούς πολλοί συγγραφείς – ερευνητές της περιόδου εκείνης, χωρίς όμως να δίνουν λεπτομερή στοιχεία αυτού. Η πλήρης όμως αποκάλυψη του συγκεκριμένου γεγονότος ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥ ΔΙΑΣΤΑΣΗ όπως αναφέρεται παραπάνω και ειδικά στα επίμαχα σημεία προέρχεται από πολύ πρόσφατη επιστολή που έστειλε ο πρέσβης ε.τ. Αντώνιος Κοραντής στην εφημερίδα «Το Βήμα» η οποία και δημοσιεύτηκε στο φ. της Κυριακής 3 Ιουλίου 2011 υπό τον τίτλο «Το Πολυτεχνείο, η χούντα και ο Κίσινγκερ» και στο οποίο παρέχονται πολλά ακόμα στοιχεία της ταραγμένης εκείνης περιόδου.
   Η επιστολή του κ. Κοραντή προεκλήθη από ένα άρθρο της Εβραίας κυρίας Φωτεινής Τομαή , διευθύντριας του Ιστορικού Αρχείου του υπουργείου Εξωτερικών.

   Η επιστολή Κοραντή που επιβεβαιώνει την ανάμειξη των ΕΒΡΑΙΩΝ στο ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ και στην ανατροπή του Παπαδόπουλου είναι:

   Αξιότιμε κύριε διευθυντά,
   Τα δύο άρθρα της κυρίας Φωτεινής Τομαή, ιστορικού, πρεσβευτού συμβούλου Α΄ στο υπουργείο Εξωτερικών, στο «Βήμα της Κυριακής» (15 Μαΐου 2011, σελ. Α28 και 29 Μαΐου 2011, σελ. Α40), με αναγκάζουν να λύσω την πλέον των 37 χρόνων σιωπή μου, για την αποκατάσταση της ιστορικής αληθείας.
   Συναφώς, ας μου επιτραπεί να σημειώσω ότι κατά την εποχή του τέταρτου Αραβοϊσραηλινού Πολέμου ή, όπως αποκλήθηκε, του «Γιομ Κιπούρ» ή του «Ραμαντάν»- πριν και μετά- ήμουν πρέσβης της Ελλάδας στο Κάιρο- μεγαλύτερη ελληνική πρεσβεία, τουλάχιστον, κατά τους τότε ιθύνοντας, στη Μέση Ανατολή, στον αραβικό κόσμο και στην Αφρική γενικότερα.

   Ο πόλεμος εξερράγη με πρωτοβουλία αποκλειστικά του Σαντάτ – διαφωνώ πλήρως με τον χαρακτηρισμό του ως ανδρός «μετρίου σχήματος»-, όπως προκύπτει από το βιβλίο του «Ιn search of identity» κ.λπ. Και αφού ο λόγος περί του αειμνήστου, άκρως φιλέλληνα, προέδρου Ανουάρ ελ Σαντάτ, κρίνω σκόπιμο να υπενθυμίσω ότι σ΄ αυτόν, κατ΄ εμέ, οφείλει ο πολύ Κίσινγκερ το βραβείο Νομπέλ της Ειρήνης και οι ΗΠΑ ίσως τη μεγαλύτερη επιτυχία τους στη μεταπολεμική εξωτερική πολιτική τους.

   Λίγες ημέρες μετά την έκρηξη του πολέμου, που κατέλαβε εξαπίνης τους Ισραηλινούς- λόγω της Μεγάλης Εορτής των οποίων, του «Γιομ Κιπούρ», ήσαν υποχρεωμένοι σε ακινησία-, με κάλεσε στο Γραφείο του επειγόντως ο τότε υπουργός Εξωτερικών και ισχυρός άνδρας του καθεστώτος Ισμαήλ Φάχμι και με παρεκάλεσε να παρέμβω στην Αθήνα για να βρεθεί έλληνας εφοπλιστής να διαθέσει πετρελαιοφόρα για τη μεταφορά υγρών καυσίμων από Βεγγάζη στην Αλεξάνδρεια, καθ΄ όσον ήταν αδύνατος, λόγω των πολεμικών γεγονότων, ο ανεφοδιασμός της τελευταίας από τα διυλιστήρια του Πορτ Σουέζ. Η Αθήνα αποδέχθηκε το αιγυπτιακό αίτημα και η Αλεξάνδρεια- η περί αυτήν περιοχή είχε κηρυχθεί από τους Ισραηλινούς «πολεμική ζώνη» και όλα τα εμπορικά πλοία που μετέφεραν κυρίως σιτηρά, τα οποία εστερείτο τότε η Αίγυπτος, ανέστρεφαν πρύμναν- ανεφοδιάστηκε πλήρως σε πετρέλαιο. Δεν πρόκειται να αναφέρω το όνομα του διαθέσαντος τα πετρελαιοφόρα εφοπλιστού δι΄ ευνοήτους λόγους. Πάντως, η ενέργειά του έσωσε, κατά κάποιον τρόπο, την Αίγυπτο, πράγμα που η τότε κυβέρνησή της ανεγνώρισε, όπως είμαι σε θέση να γνωρίζω.

   Μετά μία εβδομάδα περίπου, αν πάντοτε δεν με απατά η μνήμη μου, μου τηλεφώνησαν γύρω στις 11 (23.00) τη νύχτα να μεταβώ τα μεσάνυχτα στο Γραφείο του Σαντάτ «για κάτι το κατεπείγον» . Πράγματι, πήγα στα Ανάκτορα και ο Σαντάτ μού είπε, χωρίς περιστροφές, τα εξής- τα αναφέρω, κατ΄ ανάγκην, περιφραστικά: «Πείτε στον ομόλογό μου και συνάδελφον εν όπλοις ότι ο Κίσινγκερ προτίθεται να στείλει αεροπορικώς μεγάλη βοήθεια σε υπερσύγχρονο πολεμικό υλικό στο κινδυνεύον Ισραήλ, και θα ζητήσει από την ελληνική κυβέρνηση την άδεια υπερπτήσεως και προσγειώσεως σε ελληνικά αεροδρόμια των μεταφερόντων το υλικό τούτο αμερικανικών αεροπλάνων. Εμείς οι στρατιωτικοί είμεθα τίμιοι άνθρωποι, γι΄ αυτό πιστεύω ότι και ο συνάδελφός μου έλληνας πρόεδρος θα συγκατανεύσει. Οπως βλέπετε,ο αραβικός κόσμος είναι τώρα ενωμένος στον κοινόν αγώνα και ο πρόεδρός σας πρέπει να λάβει τούτο σοβαρά υπόψη και να απορρίψει το αίτημα Κίσινγκερ, άλλως ξεχάστε τον κόσμον αυτόν, με όλες τις δυσάρεστες συνέπειες για τον Ελληνισμό» κ.λπ.

   Επιστρέψας στην πρεσβεία συνέταξα ένα άκρως απόρρητο τηλεγράφημα- διπλής κρυπτογραφήσεως- και το έδωσα γύρω στις δύο το πρωί στους συνεργάτες μου για τα περαιτέρω. Ομολογώ ότι βρέθηκα ενώπιον του μεγαλύτερου διλήμματος της καριέρας μου: «Μπρος βαθύ και πίσω ρέμα»! Τελικώς, αναλογιζόμενος τους Ελληνες στις αραβικές χώρες, εισηγήθηκα την αποδοχή του αιτήματος του αιγυπτίου προέδρου. Το τηλεγράφημα είχε πρώτο παραλήπτη τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας Γ.Παπαδόπουλο, με κοινοποίηση στους Σπ. Μαρκεζίνη και Χ. Ξανθόπουλο-Παλαμά , αντιστοίχως πρωθυπουργό και υπουργό Εξωτερικών.

   Απορώ, πράγματι, πώς ΔΕΝ ΤΟ ΒΡΗΚΕ δεν το βρήκε στα αρχεία η κυρία Τομαή ένα τόσο σημαντικό «ντοκουμέντο», που τόσο συνέβαλε, όπως θα δούμε περαιτέρω, σε έσχατη ανάλυση, στην πτώση της δικτατορίας.

   Όπως πληροφορήθηκα τότε, και οι τρεις προαναφερθέντες συμφώνησαν με την εισήγησή μου και απαγορεύθηκε η διέλευση κ.λπ. Στη συνέχεια, έσπευσα να γνωστοποιήσω στον αιγύπτιο πρόεδρο τη θετική απάντηση της Αθήνας. Παραλείπω τα λοιπά περί της ευγνώμονης στάσεως του Σαντάτ υπέρ ημών, που ήλθε δυστυχώς να ανακόψει Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ (6.10.1981).

   Μετά την ανάκλησή μου στην κεντρική υπηρεσία, ζήτησε να με δει στο σπίτι του ο μακαρίτης πρέσβης Σπύρος Τετενές, στενότατος φίλος μου. Με υποδέχθηκε με τις λέξεις: «Αντώνη, ξέρεις ότι εσύ έριξες τον Παπαδόπουλο; Μου το είπε ο Παλαμάς σοβαρολογώντας!» Και μου εξήγησε τι είχε συμβεί:

   «Στην πρόσφατη Σύνοδο του Συμβουλίου των ΥΠΕΞ του ΝΑΤΟ και κατά την έξοδο από την αίθουσα συνεδριάσεων ο Αμερικανός ΥΠΕΞ κ.Χένρι Κίσινγκερ επλησίασε τον έλληνα ομόλογό του και κινώντας απειλητικά τον αντίχειρα του είπε υψηλόφωνα:
   “Αυτό που κάνατε με τα αμερικανικά αεροπλάνα θα το πληρώσετε πολύ ακριβά” ».

   Τα ίδια μου επανέλαβε ο μακαρίτης υπουργός μου σε τυχαία συνάντηση- και λίγους μήνας προ του θανάτου του- στο γνωστό καφέ της Γενεύης «Αux Αmbassadeurs», προσθέσας τα ακόλουθα: «Κατόπιν των όσων σας ανέφερα, τι γνώμη έχετε για την εξέγερση του Πολυτεχνείου που έλαβε χώρα μερικές εβδομάδες αργότερα;». Σε απάντησή μου ότι δεν μπορούσα να αποκριθώ, εφάνη εκνευριζόμενος λέγοντάς μου: «Λυπάμαι, γιατί διπλωμάτης με την εμπειρία σας,δεν αντελήφθη ποίος ήταν όπισθεν της εξεγέρσεως κάτι το ολοφάνερο». Προφανέστατα, υπονοούσε τον αμερικανικό παράγοντα.

   Ανάλωσα τον βίο μου, αξιότιμε κύριε διευθυντά, στη μελέτη και συγγραφή κυρίως της Διπλωματικής Ιστορίας, Παγκόσμιας και Ελληνικής, αποφεύγοντας οποιαδήποτε δημοσιότητα ή προσπάθεια προβολής• μόνος γνώμονας της εργασίας μου ήταν η ιστορική αλήθεια, έστω και αν έθιγα ή ανέτρεπα ορισμένα «ταμπού» κ.λπ., όπως πράττω με το τελευταίο βιβλίο μου «Το Βορειοηπειρωτικό ζήτημα• η Ιστορία μιας Τραγωδίας» (Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών). Ευελπιστώ, λοιπόν, ότι όσα αποκαλύπτω ανωτέρω θα γίνουν πιστευτά και θα τεθεί τέρμα στην εκμετάλλευση της εξεγέρσεως του Πολυτεχνείου από ορισμένους που συμμετέσχον σε αυτήν, αλλά δεν τη διοργάνωσαν.

   Μετά πάσης τιμής,
   Α. Ι. Κοραντής
   Πρέσβης ε.τ.

   ΟΙ ΑΘΕΑΤΕΣ ΠΛΕΥΡΕΣ ΤΟΥ «ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ» ΤΟ 1973
   Ο ΕΒΡΑΙΟΣ ΚΙΣΣΙΝΓΚΕΡ ΑΝΑΤΡΕΠΕΙ ΤΟΝ ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΟ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ

   Την νύχτα στις 14 Νοεμβρίου 1973, ο ισραηλινός στρατηγός Μωσέ Νταγιάν έφθασε στην Αθήνα. Εγκαταστάθηκε στο σπίτι του γαμπρού του Δημ. Ιωαννίδη , του γιατρού Αλασδράκη . Από εκεί έστειλε μήνυμα στον Ιωαννίδη να είναι έτοιμος : «η ώρα έφθασε . Όλα είναι έτοιμα».
   Την επομένη 15 Νοεμβρίου , το γιώτ «Απόλλων» , ιδιοκτησίας της εταιρίας ΟΤC , η οποία τότε ήταν ιδιοκτησίας της CIA , έφθασε στον Πειραιά . Το γιώτ πριν την μετατροπή του , ήταν μονάδα του βρετανικού πολεμικού ναυτικού .Ήταν εξοπλισμένο με πανίσχυρα ηλεκτρονικά μέσα και τέλεια δίκτυα επικοινωνιών. Είκοσι κομάντος συμπλήρωναν το ειδικό πλήρωμα του σκάφους . Από τον Πειραιά έπλευσε προς τα ανοιχτά του Σουνίου , όπου και περίμενε ανενόχλητο.
   Στο μεταξύ «Έλληνες πολίτες» έκαναν τις ανάλογες επαφές τους με το στρατηγό Νταγιάν, ο οποίος συντόνιζε μαζί με τον Ιωαννίδη και τον Λαμπράκη την «λαϊκή» εξέγερση στο ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ. Η κύρια επαφή Νταγιάν , εκτός από τον Ιωαννίδη – Αραπάκη – Μπονάνο , ήταν με τον Γιάγκο Πεσματζόγλου ,ο οποίος τότε ήταν μέλος της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ για την Ελλάδα. Είχε αναλάβει το πολιτικό σκέλος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Ήταν ο ενδιάμεσος μεταξύ των επί κεφαλής των «φοιτητών» , του Στρατηγού Νταγιάν και της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ.
   Ο Πεσματζόγλου είχε άμεση επαφή , κυρίως με τρία πρόσωπα , από τους οργανωτές της εξέγερσης : Η μία ήταν η Δαμανάκη, ( H κόρη του Νταγιάν λέγεται, ότι ήταν πολύ φίλη με την Δαμανάκη – βλέπε και την δημόσια δήλωση της Δαμανάκη: Eίμαι Εβραία ), ο άλλος, ο γνωστός Έβερτ και ο τρίτος ο Χαραλαμπόπουλος, του οποίου ο γιός και η θυγατέρα, από την πρώτη του εβραία γυναίκα υπηρετούσαν σαν λοχαγοί στην ΜΟΣΑΝΤ. Ο Χαραλαμπόπουλος και ο Νταγιάν ήταν στενοί φίλοι από το 1943, όταν υπηρετούσαν μαζί στην Μέση Ανατολή, στα βρεττανικά στρατεύματα. Ο Νταγιάν προξένεψε στον Χαραλαμπόπουλο την εβραία που παντρεύτηκε μετά.
   Τα χαράματα της 16 Νοεμβρίου , έφθασαν 200 αμερικανοί κομάντος από τις Βρυξέλλες , με εντολή να συμμετάσχουν στην εξέγερση του πολυτεχνείου. Όλοι μεταφέρθηκαν από τη βάση του ελληνικού στη γεωγραφική υπηρεσία Στρατού, στο πεδίο του Άρεως . Τους μοιράστηκαν Ελληνικές στρατιωτικές και αστυνομικές στολές και περίμεναν διαταγή να επέμβουν. Εκτός από όπλα , είχαν στην κατοχή τους ασύρματο , συγχρονισμένο με εκείνον του γιωτ «Απόλλων» , απ΄ όπου και περίμεναν την διαταγή για επέμβαση. Ο στρατιωτικός που είχε αναλάβει την εποπτεία όλων των ανδρών , ήταν ο υποστράτηγος Χουήζερ του ΝΑΤΟ , αλλά και έμπιστος της τριμερούς Επιτροπής .
   Την νύχτα της 16ης Νοεμβρίου , οι κομάντος του ΝΑΤΟ διατάχθηκαν από τον υποστράτηγο Χουήβερ , να ακροβολιστούν στο Πεδίο του Άρεως και να περιμένουν διαταγές . Οι είκοσι κομάντος που περίμεναν στο γιωτ, διατάχθηκαν να πάνε με λέμβους στη στεριά , να καταλάβουν το σπίτι του Γεωργίου Παπαδόπουλου , να κόψουν τα τηλεφωνά του και να του απαγορεύσουν κάθε επαφή με τον έξω κόσμο. Να συνεννοηθούν μετά με τους Έλληνες «συναδέλφους» τους και να περιμένουν διαταγή για να αποχωρίσουν. Όταν νύχτωσε οι κομάντος έφθασαν στην ακτή και από εκεί με στρατιωτικά τζιπ κατευθύνθηκαν προς το σπίτι του Παπαδόπουλου. Οι άλλοι έφυγαν «κατά ομάδες» από τη Γεωγραφική Υπηρεσία ΚΑΙ ΑΚΡΟΒΟΛΙΣΤΗΚΑΝ στο πεδίο του Άρεως .
   Αργότερα , όταν το τανκ έσπασε την πόρτα του πολυτεχνείου , πολλοί κομάντος με πολιτικά βρίσκονταν ήδη μέσα. Στις εφιαλτικές στιγμές που ακολούθησαν , οι Νατοϊκοί κομάντος δημιούργησαν τεταμένη ατμόσφαιρα στο πολυτεχνείο και στους δρόμους της Αθήνας, σαν ελεύθεροι σκοπευτές, όπου πυροβολούσαν κατά το δοκούν. Όταν πια ο «εχθρός» είχε νικηθεί ένα στρατιωτικό σφύριγμα του επικεφαλής τους επανέφερε στην τάξη. Ανασυντάχθηκαν , και όπως είχαν έρθει , έφυγαν αθόρυβα. Σε μια ώρα απογειώνονταν από τη βάση του Ελληνικού , με προορισμό τις Βρυξέλλες . Χίλια δολάρια μπόνους πήρε ο καθένας , για εκείνη τη βραδιά. Το ίδιο έγινε και με τους είκοσι. Διατάχθηκαν να επιστρέψουν στο γιωτ . Ξημερώματα στις 18 Νοεμβρίου 1973 , το γιωτ «Απόλλων» έπλεε ανοιχτά , με προορισμό τη Βαρκελώνη ..
   Ο Στρατηγός Νταγιάν αφού ενέκρινε τον κατάλογο των νέων Υπουργών της «Ελληνικής κυβερνήσεως» πού του παρουσίασε ο Ιωαννίδης, παρουσία του ΑΛΑΣΔΡΑΚΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΛΑΜΠΡΑΚΗ, τακτοποίησε και άλλες μικρές λεπτομέρειες , και αναχώρησε αθόρυβα την 27/11/1993 για το Ισραήλ.

   ΠΗΓΕΣ
   • Σταύρος Ψυχάρης, Τα παρασκήνια της αλλαγής, Αθήνα 1975.
   • Αθανάσιος Στριγάς, Οι τυμπανιστές του Πενταγώνου, Αθήνα 1988.
   • Κωσταντίνος Μπάρμπης, Κ. Καραμανλής – Εθνάρχης ή εθνικός εφιάλτης, Αθήνα 1997, σελ. 194.
   • «Το Πολυτεχνείο, η χούντα και ο Κίσινγκερ – επιστολή του Αντ. Κοραντή», εφημ. Το Βήμα φ.3 Ιουλίου 2011 σελ.Α50/66.

   .

5. μονο αυτος και ο μιχαλολιακος λενε τα πραματα με το ονομα τους και δεν φοβουνται κανεναν..γι αυτο ο ενας ειναι στην φυλακη και ο αλλος στο περιθωριο..

   1. Μη λες βλακειες φασιστα. Δε θελουμε αλλους ρατσιστες και ναζηδες. Ειστε ντροπη

      1. Βρε δεν μας γαμιεσαι ρε αριστεροφασιστα.Τελικα οι αριστεροι αποδεικνυεται οτι εισται τα καλυτερα ντοπερμαν του Σιωνισμου.

Comments are closed.