Ο Martin Wolf, είναι ένας από τους κεντρικούς αρθρογράφους των Financial Times. Σε πρόσφατο άρθρο του υποστηρίζει ότι η απομείωση του χρέους θα είναι προς όφελος της Ελλάδας και της υπόλοιπης Ευρωζώνης και κάτι τέτοιο δεν δημιουργεί ερωτηματικά. «Κάποιες φορές το να είναι κάνεις το σωστό, είναι σοφό. Αυτή είναι η περίπτωση της Ελλάδας. Πράττοντας το ορθό»
Στη συνέχεια ο Μ.Wolf τάσσεται υπέρ της διαγραφής μέρους του ελληνικού χρέους, γνωρίζοντας ότι η άποψή του, όπως και άλλων αναλυτών, δεν θα εισακουστεί. «Δυστυχώς, ίσως είναι αδύνατον να επιτευχθεί μια τέτοια συμφωνία. Γι’ αυτό και είναι σφάλμα η άποψη ότι η κρίση της ευρωζώνης έχει λήξει. Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ δεν προκάλεσε καμία έκπληξη. Εν μέσω της «ανάκαμψης», η ανεργία ανέρχεται στο 26% του εργατικού δυναμικού και η ανεργία των νέων ξεπερνά το 50%. Το ΑΕΠ είναι 26% μικρότερο σε σύγκριση με το ζενίθ προ της κρίσης. Μάλιστα στην προκειμένη περίπτωση, το ΑΕΠ δεν αποτυπώνει σωστά την επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης. Το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών ήταν μείον 15% του ΑΕΠ στο γ΄ τρίμηνο του 2008 αλλά έχει γίνει πλεονασματικό από το β΄ εξάμηνο του 2013. Που σημαίνει ότι η μείωση των δαπανών των Ελλήνων σε αγαθά και υπηρεσίες στην πραγματικότητα είναι τουλάχιστον 40%.
Με τέτοια μεγέθη καταστροφής, ήταν αναμενόμενο να απορρίψουν οι ψηφοφόροι την προηγούμενη κυβέρνηση και τις πολιτικές που εφάρμοζε -έστω και με μισή καρδιά- με την υπαγόρευση των πιστωτών. Όπως έχει πει ο νέος πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, η Ευρώπη ιδρύθηκε πάνω στις αρχές της Δημοκρατίας. Ο λαός της Ελλάδας μίλησε. Και αν μη τι άλλο, οι δυνάμεις πρέπει να ακούσουν».
Κατά τον Wolf η απόρριψη του βασικού ελληνικού αιτήματος θα προκαλέσει μια σειρά από ηθικοπλαστικές έως και ανόητες δικαιολογίες. «Απ’ όσα ακούμε όμως εμείς, φαίνεται ότι τα αιτήματα για νέα συμφωνία πάνω στο χρέος και την λιτότητα, θα απορριφθούν σχεδόν αβλεπί. Την αντίδραση αυτή θα προκαλέσουν μια σειρά από αυθαίρετες και αδικαιολόγητες ανοησίες. Ειδικότερα, υπάρχουν δύο ηθικοπλαστικές προτάσεις που μπαίνουν εμπόδιο σε μια λογική απάντηση στις ελληνικές απαιτήσεις.
Η πρώτη άποψη είναι ότι οι Έλληνες δανείστηκαν τα λεφτά, οπότε έχουν την υποχρέωση να τα ξεπληρώσουν, όσο κι αν τους κοστίσει. Με αυτή την συμπεριφορά είναι που συντηρούνται οι φυλακές των πιστωτών. Η αλήθεια, όμως, είναι ότι οι πιστωτές έχουν την ηθική υποχρέωση να δανείζουν με σωφροσύνη. Αν δεν μπορούν να κάνουν ενδελεχή έρευνα σε αυτούς που δανείζουν, τους αξίζει ό,τι πάθουν. Στην περίπτωση της Ελλάδας, ειδικά η κλίμακα των εξωτερικών ελλειμμάτων ήταν προφανής. Το ίδιο και η διοίκηση του ελληνικού κράτους».
Ενώ στη συνέχεια αναφέρει: «Η δεύτερη άποψη είναι ότι, από τότε που ξέσπασε η κρίση, η υπόλοιπη ευρωζώνη υπήρξε εξαιρετικά γενναιόδωρη προς την Ελλάδα. Κι αυτό είναι λάθος. Τα δάνεια, πράγματι, που προμήθευσε η ευρωζώνη και το ΔΝΤ ανήλθαν στο ογκώδες ποσό των €226,7 δισ. (περίπου 125% του ΑΕΠ) το οποίο αντιστοιχεί στα δύο τρίτα σχεδόν του συνολικού δημοσίου χρέους, που ανέρχεται στο 175% του ΑΕΠ.
Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι ο Wolf επαναφέρει στην κουβέντα τη μεγάλη πλάνη των δημοσιονομικών πλεονασμάτων, όπως έχει τεθεί κυρίως από τη Γερμανία. «Οπως τονίζουν και οι Ελληνες, η ανακούφιση από το δανειακό βάρος είναι συνήθης. Η Γερμανία, με τις κατά συρροή στάσεις πληρωμών σε εγχώριο και εξωτερικό δανεισμό κατά τον 20ο αιώνα, έχει ευνοηθεί πολλάκις από αυτήν. Όποιος δεν μπορεί να πληρώσει, δεν μπορεί να πληρώσει. Η σκέψη να παράγουν οι Έλληνες μεγάλα δημοσιονομικά πλεονάσματα επί μια γενεά, για να ξεπληρώσουν τα χρήματα που χρησιμοποίησαν οι πιστώτριες κυβερνήσεις για να σώσουν τις ιδιωτικές τράπεζες από τις ανοησίες τους, είναι μεγάλη πλάνη.
Ωραίο, πολύ ωραίο το σκίτσο, ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΟ, μόνο που έχει ένα μικρό πολύ μικρό λαθάκι. Τα πρόσωπα που σατιρίζει πρέπει να είναι αντίστροφα αλλά δεν πειράζει μικρό το λαθάκι όπως είπα, θα φανεί και θα το εμπεδώσετε. Φυσικό είναι να πιστεύεται ότι την μέγγενη την σφίγγει η Μέρκελ, έτσι σας συνήθισαν, έτσι σας δίδαξαν αλλά ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ, καιρός να τον μάθετε από την καλή του πλευρά.