Αυτή είναι η ιστορία του Χόρας Γκρίζλι, ο οποίος κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου, ως Βρετανός στρατιώτης
κρατούμενος σε στρατόπεδο συγκέντρωσης των Ναζί, κατάφερε να αποδράσει 200 φορές, για χάρη της αγαπημένης του, μιας γερμανίδας μεταφράστριας.
Μη μπορώντας να αντέξει μακριά της το έσκαγε κρυφά και πήγαινε να τη βρει. Βέβαια μετά επέστρεφε πίσω.Ο λόγος ήταν ότι η αγαπημένη του, Ρόζα Ράουχενμπαχ, είχε εβραϊκές ρίζες, πληροφορία που είχε καταφέρει να κρατήσει κρυφή από τους Γερμανούς. Το ενδεχόμενο μιας τέτοιας αποκάλυψης θα οδηγούσε στον χαμό και των δύο.
Ο Χόρας Γκρίζλι συνελήφθη από την γερμανική Βέρμαχτ στο Ντανκέρκ το 1940. Για δέκα εβδομάδες αναγκάστηκε να πραγματοποιήσει πορεία στη Γαλλία, το Βέλγιο και την Ολλανδία. Εξαντλημένος και πεινασμένος, έφτασε σε ένα στρατόπεδο εργασίας στην πολωνική Σιλεσία.
Το στρατόπεδο βρισκόταν σε ένα λατομείο και η Ρόζα, η 17χρονη κόρη του διευθυντή του λατομείου, εργαζόταν ως μεταφράστρια στο στρατόπεδο. Η συνάντησή της με τον Χόρας ήταν μοιραία.Οι δύο νέοι ερωτεύτηκαν σφόδρα. Όποτε μπορούσαν προσπαθούσαν να ξεκλέβουν μερικές στιγμές μαζί.
Όταν ο Χόρας μεταφέρθηκε στο Φραϊβαλντάου σε ένα στρατόπεδο που βρισκόταν σε απόσταση 64 χιλιομέτρων από τη Σιλεσία, αποφάσισε να αποδράσει για να συναντήσει τη Ρόζα.
Και δεν το έκανε μία ή δύο φορές, αλλά 200!
Αφαιρούσε τις ξύλινες ράβδους από το παράθυρο, περνούσε κάτω από τον φράχτη στην περίμετρο του στρατοπέδου και πήγαινε σε έναν μικρό ναό που ήταν ο τόπος συνάντησης των δύο εραστών.
Καθώς δεν μπορούσε να διαφύγει στο εξωτερικό -το πιο κοντινό καταφύγιο βρισκόταν στην Σουηδία, 675 χιλιομέτρα μακριά-, μετά τις συναντήσεις του με την Ρόζα επέστρεφε στο στρατόπεδο, συχνά με τρόφιμα κρυμμένα στις τσέπες του για τους συγκρατούμενούς του.
Η ιστορία αυτή σε μεγάλο βαθμό έχει επιβεβαιωθεί από την μυστική υπηρεσία ΜΙ9 που ήταν επιφορτισμένη με το να βοηθά Βρετανούς στρατιώτες να αποδράσουν.
Πάντως δεν ήταν η μόνη παράτολμη πράξη του στρατιώτη. Μια φωτογραφία τον δείχνει πρόσωπο με πρόσωπο με τον Χάινριχ Χίμλερ, τον επικεφαλής των SS. Ο Γκρίζλι δεν δίστασε να σηκώσει τη μπλούζα του, να δείξει το αποστεωμένο σώμα του στον Χίτλερ και να ζητήσει περισσότερο φαγητό για τους κρατούμενους στρατιώτες.
Το 1945 το στρατόπεδο Φραϊβαλντάου απελευθερώθηκε από τις δυνάμεις των Συμμάχων. Ο Χόρας επέστρεψε στην Αγγλία και η Ρόζα έγινε μεταφράστρια για τους Αμερικανούς. Οι δυο τους συνέχισαν να επικοινωνούν μέσω επιστολών.Η επικοινωνία σταμάτησε όταν η Ρόζα πέθανε στη γέννα. Ο Χόρας δεν έμαθε ποτέ εάν το παιδί,το οποίο επίσης πέθανε,ήταν δικό του.
Το 1970 γνώρισε τη μετέπειτα σύζυγό του Μπρέντα και μετακόμισαν στην Ισπανία το 1988.Όταν ο Χόρας ήταν 90 ετών, εκδόθηκε το βιβλίο «Do the Birds Still Sing In Hell?» (Εξακολουθούν τα πουλιά να κελαϊδούν στην κόλαση;), που μιλά για την απίστευτη ιστορία του.
Πέθανε δύο χρόνια αργότερα, σε ηλικία 92 ετών.
