Η Αγγλίδα ιστορικός και γοτθική μυθιστοριογράφος Horace Walpole έγραψε κάποτε: «καμία χώρα δεν την έσωσαν από καλοί
άνθρωποι». Μετά από έξι μήνες αριστερής διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ η Ελλάδα αρχίζει να ανακαλύπτει την αλήθεια στην κυνική συγγραφέα 18ου αιώνα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε στην εξουσία με στο σύνθημα «Η Ελπίδα είναι στο δρόμο», αλλά η ελπίδα αποδείχθηκε ανεπαρκής για την Ελλάδα στη σχέση της με τη διεθνή κοινότητα. Στην Ελλάδα αμφισβήτησαν τη γνησιότητα της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, αλλά εξακολουθεί να κυριαρχεί έναντι μας. Ο Αλέξης Τσίπρας ήταν αρκετά αλαζόνας και αφελής, για να σκεφτεί πως αυτός θα μπορούσε να αλλάξει τη στάση των ευρωπαίων απέναντι στις περιφερειακές χώρες.
Το μόνο που πήρε ως αντάλλαγμα ήταν μια ταπεινωτική κλωτσιά στις δικαιολογίες που έλεγε.
Ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ ένα πείραμα που απέτυχε, επειδή οι ηγέτες του ήταν «καλοί», αλλά πολύ αθώοι και άπειροι; Ποια είναι η μοίρα της ιδεολογίας σε μια συναινετική κοινωνία; Ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισαν μία πύρρειος νίκη στη μάχη του δημοψηφίσματος, αλλά ο πόλεμος χάθηκε, επειδή ο ίδιος έχασε την πλοκή των εξελίξεων.
Μόλις έγινε σαφές πως δεν ήταν δυνατόν να εκπληρωθούν οι προεκλογικές υποσχέσεις (το θέμα της επαναδιαπραγμάτευσης του χρέους ) θα έπρεπε να έχει προκυρύξει εκλογές και να λάβει την τιμωρία του.
